Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

 Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records. Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.

 Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα. 

Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY και TA TOY BOY) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας. 

Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγραφή δεν εξελίχθηκε σαν κάτι απλώς νοσταλγικό.

  


Οι NEXT TIME PASSIONS, αγαπημένοι εδώ και τριάντα χρόνια έπαιξαν μπροστά σε ένα μικρό αλλά σχετικό κοινό που τους αγαπά εξίσου ίσως και περισσότερο από μένα. Άλλαξε κάτι από την προηγούμενη φορά; Φαινομενικά όχι. Έπαιξαν τα ίδια τραγούδια που ξέρουμε και αγαπάμε τόσα χρόνια και ακόμα δεν έχουμε βαρεθεί. Ακούστηκαν περισσότερο συναισθηματικά, οι μελωδίες χτυπούσαν τα συναισθηματικά μου κέντρα περισσότερο δυνατά από τις προηγούμενες φορές, ακόμα και τα καινούρια ήταν παιγμένα με όλη την μπάντα δοσμένη σε αυτά σαν να ήταν το σημαντικότερο πράγμα εκείνη τη στιγμή στον πλανήτη γι αυτούς. Το συγκρότημα έχει καινούριο και παλιότερο υλικό να κυκλοφορεί προσεχώς και επομένως ίσως να ανοίγει ένας καινούριος κύκλος δραστηριότητας που με χαροποιεί ιδιαίτερα.  

Ακούσαμε τον Βασίλη να παρουσιάζει κάθε ένα από αυτά με τον γνωστό τρόπο του μόνο που τώρα η «πρόζα» και η παρουσίαση είχαν ιδιαίτερη βαρύτητα, γιατί πλέον τα τραγούδια τους έχουν περάσει στο φάσμα του διαχρονικού και εν τέλει συνειδητοποίησα ότι αυτή η εμφάνιση ήταν ένας γύρος θριάμβου του σχήματος, μία «νίκη» στις αντιξοότητες του Σύμπαντος. Πλέον οι NEXT TIME PASSIONS δεν είναι μόνο μια μπάντα που παίζει αραιά και που για παλιούς φίλους και φίλες. Αν το δει κανείς από άλλη γωνία διαπιστώνει ότι σε μία πολύ καταθλιπτική εποχή ναρκισσισμού, εγωμανίας και στραβοχυμένης πολιτικής ορθότητας, σε μία εποχή που η μουσική δραστηριότητα είναι αυξημένη αλλά το κοινό που πραγματικά ακούει μετρημένο στα δάχτυλα, οι NEXT TIME PASSIONS παραμένουν ρομαντικοί αλλά ταυτόχρονα αδιαφορούν για καριέρα, πωλήσεις και buzz. Αγαπάνε τη μουσική, ασχολούνται παθιασμένα και σαν ακροατές και γι’ αυτό τους βλέπει κανείς αρμονικά δεμένους σαν μπάντα, έχοντας την ηρεμία της γνώσης του υλικού τους και κυρίως την αγάπη να παίζουν ακόμα τα τραγούδια τους και να συγκινούν. Εμείς από την άλλοι. Είμαστε πραγματικά προνομιούχοι που αγαπάμε με τη σειρά μας τέτοιες μπάντες. Και αυτή η σχέση κρατά χρόνια και ειδικά αυτές τις εποχές τους χρειαζόμαστε όσο ποτέ και γι’ αυτό ίσως η συναυλία αυτή να μου μείνει περισσότερο από οποιαδήποτε εμφάνιση τους. 


Οι ONE NIGHT SUSAN από την άλλη, επανασχηματίστηκαν και έπαιξαν ύστερα από 26 χρόνια, χωρίς να έχουν κάτι ουσιαστικά καινούριο. Αρχικά σκεφτόμουν ότι ίσως και να μην ήταν απαραίτητο να εμφανιστούν μαζί από τη στιγμή που η δραστηριότητα τους και σε άλλα μουσικά είδη να είχε περισσότερη σημασία μετά από τη δεκαετία του ’90 και γι’ αυτό ίσως και ο δισταγμός του σχήματος για επανένωση όλα αυτά τα χρόνια.

 Ωστόσο ο σκεπτικισμός μου ακυρώθηκε από τα πρώτα δευτερόλεπτα. Μέχρι το τέλος της εμφάνισης αυτή είχα καταλάβει ότι, όπως και στην ανάλογη περίπτωση των PILLOW πριν από κάτι χρόνια, οι ONE NIGHT SUSAN 2023 ήταν ένα άλλο σχήμα.  


Ο ήχος τους, πιο ηλεκτρικός, πιο δυναμικός και ογκώδης από ποτέ, ήταν ένα γερό ξύπνημα, όχι αναμνήσεων αλλά σε μία άλλη ηχητική πραγματικότητα. Ναι τα αγαπημένα μας παλαιά ήταν σχεδόν  όλα εκεί. Το προσωπικό μου αγαπημένο, ‘’Postcards’’, ήταν εκεί. Επιτέλους.

Η εκτέλεση τους μου φάνηκε περισσότερο θεαματική. Όλα τα τραγούδια παίχτηκαν με ένταση και νεύρο, χωρίς να χάνουν την ουσία τους.

Το κοινό ανταποκρίθηκε με ενθουσιασμό. Μάλιστα τους ανάγκασε να παίξουν το ‘’Is It True?’’ δύο φορές. 

Με τα παραπάνω υπ’ όψη, έχουμε λόγο πλέον να μιλάμε για επαναδραστηριοποίηση του σχήματος. Δεν ξέρουμε αν θα υπάρξει συνέχεια αλλά θα θέλαμε.


Την Κυριακή η νεότερη γενιά της make me happy! Είχε καταλάβει τη σκηνή. 


Οι SUGAR FOR THE PILL δεν ξέφυγαν από τις προηγούμενες εμφανίσεις τους. Ενθουσιώδεις και δυναμικοί παρουσίασαν το περσυνό τους άλμπουμ ''Wanderlust''  αλλά και καινούρια τραγούδια. Επίσης διασκεύασαν καλύτερα από ποτέ το ‘’When The Sun Hits’’ των SLOWDIVE. 


Οι YOUTH VALLEY αφού ξεκίνησαν σαν Κυριακάτικο απόγευμα εξελίχθηκαν καλύτερα και έκαναν μια εντυπωσιακή εμφάνιση εστιάζοντας στο φετινό ντεμπούτο τους ‘’LULLABIES FΟR ADULTS’’. Φάνηκε να έχουν τη μεγαλύτερη απήχηση στις νεαρές ηλικίες από όλα τα σχήματα του διημέρου και αυτό είναι φυσιολογικό θα έλεγα. Είχαν επίσης να συναγωνιστούν την Κυριακάτικη ψυχολογία αλλά τα κατάφεραν περίφημα. 


Είμαστε στην αναμονή γι
α ακόμα καλύτερα πράγματα από τους SUGAR FOR THE PILL και τους YOUTH VALLEY. Το μέλλον της make me happy! Records μπαίνει σε νέα τροχιά και θα αυτό θα φαινόταν καλύτερα αν έπαιζαν και οι απόντες. Θα υπάρξουν (και πρέπει να υπάρξουν) και επόμενες φορές. Και όσοι αγαπάτε τέτοια μουσικά είδη καλό είναι να μην λείπετε από τέτοιες εκδηλώσεις.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom