Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 1_18

18. Sacred Times - PyPy (Goner)


Το μίνι supergroup PYPY από το Μόντρεαλ (προφέρεται ως «pie pie», αλλά στην Ελλάδα μπορείτε να το προφέρετε και ως «π π» αν προτιμάτε, καθώς αναφέρεται στο περίφημο π) σχηματίστηκε στα μέσα των 00's από την Annie-Claude Deschênes (Duchess Says) και τον Roy Vucino (Red Mass, CPC Gangbangs). Παίζουν lo-fi γκαραζοπανκ με μια δόση αγάπης για τους STOOGES και τα φτηνά συνθεσάιζερ.  
Κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους το 2007, αλλά αυτό δεν είναι γνωστό σε πολλούς, οι οποίοι πιστεύουν πως το πρώτο τους άλμπουμ εκδόθηκε στις αρχές του 2014. Πιθανόν έχουν δίκιο, καθώς το «ΚΚ» του 2007 ήταν ένα CD-R με δική τους διανομή. Στη συνέχεια, το σχήμα έπεσε σε χειμερία νάρκη, όπως και τα παλιά συγκροτήματα των μελών του. Φέτος, είδαμε ένα καταπληκτικό ηλεκτροάλμπουμ της Annie-Claude Deschênes στο 66 της λίστας μας και ένα νέο άλμπουμ ως PyPy, που δείχνει να έχουν ξυπνήσει, σαν να ξεκινούν μια νέα καριέρα.

Το «Sacred Times» ξεκινά με γρήγορο τέμπο και ολοκληρώνεται με χαμηλότερους και σκοτεινότερους ήχους μόλις 31:34 λεπτά αργότερα. Στο ενδιάμεσο, ακούμε ήχους που θυμίζουν THE B-52’s αν έπαιζαν όπως οι La Femme στο πρώτο τους άλμπουμ, στερούμενοι όμως το ψυχεδελικό κομμάτι. Στα 80's πάντως θα ήταν Θεοί.

Ωστόσο, αδικούμε το συγκρότημα αν αρχίσουμε τις παρομοιώσεις, γιατί δημιουργούν ένα στυλ που συνδυάζει τη φρενίτιδα του synth punk με το garage, με απλότητα και ευφυΐα, ενθουσιάζοντας με τα απέριττα, ζωηρά, ολοκληρωμένα και εθιστικά τραγούδια που ακούγονται απνευστί στο «Sacred Times». 

Είναι ένα πάρτι άλμπουμ; Σίγουρα, στο μεγαλύτερο μέρος του. Μπορεί να χορευτεί και μάλιστα πολύ. Και τα τρία τελευταία τραγούδια δείχνουν ότι αν θέλουν μπορούν να πάνε και παραπέρα. Όμως, ακόμα κι αν χρειαστούν δέκα χρόνια για να κυκλοφορήσουν νέο άλμπουμ, το 2024 κατάφεραν να μας παρασύρουν και να μας κρατήσουν εθισμένους στον ήχο τους μέχρι την επόμενη φορά. 

Ένα κλασικό άλμπουμ από αυτά που συχνά παραβλέπονται, καθώς προφανώς δεν ενδιαφέρονται πολλοί να σας δουν χαρούμενους και σε έξαψη. Το «Σπίτι Με Τα Παράξενα» σας το προτείνει ολόψυχα, για να πετάξετε τα φαρμάκια κάτω!


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...