Τους RUDE AUDIO τους γνώρισα όταν μου στάλθηκε το e.p. ''Rudest'', η τρίτη δισκογραφική τους κυκλοφορία, που μάλιστα είχαμε φιλοξενήσει και απόσπασμα σε εκπομπή του Σπιτιού τον Μάιο του 2016.
Πρόκειται για μια κολλεκτίβα dj/παραγωγών από το Λονδίνο με μεγάλη δραστηριότητα σε πάρτυ, remix, διάφορες παραγωγές κλπ. Κολλεκτίβα που είναι γνωστοί στα κυκλώματα της Λονδρέζικης dance σκηνής και τα mixtapes τους παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Μπορείτε να τα ακούσετε εδώ.
Aν και περσινή κυκλοφορία το ''Rudest'', παραμένει ένα καθηλωτικό e.p. με βαριά εκστατικά dub έως techno beat, που θα θυμήσουν τις παλιές '90'ς μέρες της Βρετανικής ηλεκτρονικής αναγέννησης. Περιείχε 4 κομμάτια το ένα καλύτερο από το άλλο και μου το ξαναθύμισαν γιατί έλαβα άλλες δυο ηχογραφήσεις της κολλεκτίβας.
Η πρώτη είναι ένα ακυκλφόρητο κομμάτι τους που ήταν ηχογραφημένο για την συλλογή της Ολλανδικής Night Noise records ''Amuse Bouche vol.2'' που κυκλοφόρησε επίσης πέρυσι και περιλαμβάνει μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ηχογραφήσεις από καλλιτέχνες που ηχογραφούν γι' αυτή.
Το ''Athens 91 (Are Killing)'' είναι μια ονειρική σύνθεση που στηρίζεται σε KRAFTWERK και LEFTFIELD στοιχεία διατηρώντας όμως ισχυρή και εθιστική Balearic ρυθμική ακολουθία που ξεχωρίζει ανάμεσα στις υπόλοιπες συνθέσεις της συλλογής, η οποία και συστήνεται, έστω και καθυστερημένα. Υπάρχει δε και μια καλή ιστορία γύρω από αυτή τη σύνθεση, την οποία μας έστειλε ο Mark Ratcliff μέλος των RUDE AUDIO και τη μεταφέρω αυτούσια:
« ah, its a tune that has a kind of Balaeric spirit, i think...and by Balaeric i mean a certain openness to music that isn't bound by genre rules. I think the very early 90s saw that spirit flourish for a while in all sorts of weird and wonderful places, including a small town called Athens - in Georgia, USA rather than Greece, in my personal history. I went to Athens, Georgia with a few friends because i had gone to university in New Orleans and i knew the town was a fun place. In the very late 80s and very early 90s we were full of enthusiasm for the then nascent Balearic house scene back home in the UK. We didn't really expect to find it there but one evening we stumbled out of a bar, saying how great it would be to find the kind of music we were engaging with back in Europe...and sitting on some steps in front of a shop we saw Michael Stipe, of all people, from REM, looking a bit wasted and cutting his toenails. Odd enough behaviour to make him seem weirdly approachable. My friend Russ decided that if there was one person who might know where there was a good club in this small US college town, it would be Michael Stipe - who we had heard lived locally. So my friend went up to him and after introducing himself asked where we could find such a place. Lo and behold, he told us about a party at some underground venue that we set off for. Incredibly, the first tune we heard when we got within earshot of the venue was a thumping piano house tune of the type that was coming out of Italy at the time. I mean we would expect to hear that kind of music in London, or Manchester, or Rimini, or Ibiza, but not Athens Georgia...but some kids in the area had been to Europe, had got into the music, had also discovered ecstasy and had brought back the vibe to this southern college town. Anyway, i remember at one point the 12" of Fools Gold being played by the and we all got so excited that one of my friends fell from the table he was dancing on and really hurt his ankle so bad he was hobbling on crutches for the next 3 weeks of our trip. Somehow, that trip to Athens Georgia, where the nights were sultry and hot ,the music was like something you'd hear at The Brain back in London and the dancing was unhinged and on tabletops, encapsulated the Balaeric spirit for me. So when i heard how the tune was shaping up, i just thought it sounded like Athens, back in 91. My Rude Audio colleague, Owain Lloyd, who is a bit of a perverse fellow when it comes to naming tunes, simply blurted out "are killing me", in the waker of me proclaiming that the tune had to be called "Athens 91"»
Το δεύτερο είναι κάτι που δείχνει ότι είναι η σπεσιαλιτέ του σχήματος.
Πρόκειται για μια μη επίσημη επεξεργασία του remix ( remix on remix) της σύνθεσης των THE CHARLATANS, ''Different Days'', τίτλος και του φετινού τους άλμπουμ, που κυκλοφόρησε σε 7'' με β μεριά ένα καταπληκτικό remix των CHRIS AND COSEY.
Κι όπως αναφέρει ο Mark Ratcliff, απλά αυτό το re-edit:
''keeping all the lush and gorgeous bits, dubbing it up and opening it out a bit''
Σχόλια