Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Let It Goddam Be!




«After thirteen years of creating songs with a message reflecting the decline of modern civilization, the state of the world has only gotten worse and The Van Allen are back to tell you all about it. The opening tracks of each side, which are parody in name only, offer sharp contrast to the idealism of 1969. Fifty years later, we still haven't given peace a chance, but can we? The Van Allen Belt have always presented politics with skeptical observation in the tradition of Roger Waters and Frank Zappa, rather than the optimistically naive songs of protest that showered the flower power scene. The project was founded in the first place under the premise that there weren't nearly enough honest songs on the radio. The latest effort also marks an expansion in diversity in both performance and recording method. Recorded in Pittsburgh, Zurich, Lisbon and Paris; it is an eclectic ensemble piece. A new decade is around the corner and The Van Allen Belt will be here with you, hopefully, celebrating good news and sharing a little joy.»

Η καινούρια κυκλοφορία των THE VAN ALLEN BELT έρχεται ακριβώς πέντε χρόνια μετά το άλμπουμ ''Heaven On A Branch''. Χαρακτηρίζεται σαν e.p., αλλά διαρκεί περίπου 30 λεπτά οπότε άνετα το χαρακτηρίζω και άλμπουμ. 
Το ''Let It Goddam Be'', περιλαμβάνει έξι συνθέσεις με την ηχητική υπογραφή του σχήματος να κυριαρχεί πάνω σε ποπ, surf, soul, doo wap και jazz ελιγμούς. 
Η φωνή της Tamara Kamin δίνει στα τραγούδια φωτεινούς, αισιόδοξους τόνους ακόμα και όταν τραγουδά για θέματα όχι και τόσο ευχάριστα και δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη χροιά φωνής να αποδίδει αυτές τις συνθέσεις με τέτοια ευαισθησία.
Μου πήρε περισσότερες από μία, ακροάσεις για να εξοικειωθώ με το ηχητικό περιβάλλον και τις νέες συνθέσεις περισσότερο από τα προηγούμενα του ς άλμπουμ αλλά στο τέλος αποκαλύπτονται πόσο πυκνά δεμένες, όμορφα δομημένες και ωριμότερες ακούγονται αυτές οι νέες συνθέσεις.
 Το ''Lucky For Lucy'' με την νοσταλγική Motown ενέργεια του το είχα αγαπήσει αρκετά, πριν από πολλούς μήνες όταν το πρωτοάκουσα και εξακολουθεί να είναι η πιο προσβάσιμη σύνθεση του άλμπουμ και η «πόρτα εισόδου» για το υπόλοιπο άλμπουμ.
Όταν ακούγεται το άναμμα του σπίρτου και η twang κιθάρα στο ''Peace Don't Stand A Chance'' δεν περιμένω εξέλιξη με doo wap αναφορές και blues ελιγμούς. Όμως μέσα στα πέντε λεπτά που διαρκεί η σύνθεση διαπιστώνουμε ότι το σχήμα έχει επεκτείνει την μουσική του παλέτα και έχει εξελιχθεί με τρόπο φυσιολογικό αλλά και εντυπωσιακό ταυτόχρονα.
Το ''Christine Variations'' είναι μία lo-fi ambient jazz σύνθεση που μεταδίδει ευχάριστη διάθεση, χωρίς να πέφτει σε επίπεδα επιδειξιομανίας.
Το κορυφαίο επτάλεπτο έπος του ''Let It Goddam Be'' είναι αναμφισβήτητα μία από τις καλύτερες συνθέσεις του σχήματος. Οι στιβαροί ρυθμοί του Scott Taylor δίνουν τον ισχυρό τόνο, οι μελωδίες είναι από τις καλύτερες που έχει τραγουδήσει η Tamara Kamin και η ενορχηστρωτική πολυχρωμία που επιμελήθηκε ο Benjamin Ferris μαζί με τους υπόλοιπους μουσικούς ανεβάζουν τη σύνθεση ψηλά όπως και τον ακροατή. 
Το πιο ρυθμικό ''You've Heard It All'' περιλαμβάνει και έγχορδα στο βάθος και τα πιο ισχυρά κρουστά του άλμπουμ. 
Ενώ το μελωδικό ''143'' με τα εξαιρετικά ψευδο-χορωδιακά και την υπερνοσταλγική του μελωδία κλείνει με τον καλύτερο τρόπο το άλμπουμ και μια ακόμα δεκαετία για το σχήμα.
Οι τρεις THE VAN ALLEN BELT με εννέα ακόμα καλεσμένους μουσικούς προχωρούν στη νέα δεκαετία με έντονες ανησυχίες και διάθεση για περιπέτεια. Βρίσκονται ακόμα κάτω από το ραντάρ του γενικού ενδιαφέροντος αλλά εξακολουθούν να αποτελούν μια πολύ τίμια, αφοσιωμένη και ξεκάθαρη μπάντα του εναλλακτικού στερεώματος, σπάνια και πάντα έτοιμη να δώσει εξαιρετική μουσική στο κοινό.


This is a rough translation for our readers abroad. Apologies for my English. I hope it will get you to the point, though..


''THE VAN ALLEN BELT's new release comes just five years after the album '' Heaven On A Branch ''. It is characterized as e.p., but it is about 30 minutes long so it can be easily called an album.
The six compositions that are featuring in 'Let It Goddam Be' have the band's pleasant signature sound that encapsulate pop, surf, soul, do wap and jazz maneuvers. Tamara Kamin's voice gives the songs bright, upbeat tones even when she sings about not-so-pleasant topics. As a matter of fact I can't think of a better voice than Tamara's for reflecting the band's spirit from those songs.
 I must admit that in the first hearings I couldn't get used to the songs although I am a fan from the day one. It took me more time than usual to get used to those new songs more than his previous albums but in the end all revealed beautifully.
Their new material is more complexed, has exciting arrangement density and is more  mature.
 'Lucky For Lucy' is propelled with an uber nostalgic and uplifting Motown energy. Clearly the simpler, the most accessible and radio friendly song of the album, works like 'an entrance door' to the new album.
Listening to the match's strike and the twang guitar in the beginning of '' Peace Don't Stand A Chance '' I didn't expect doo wap references and blues tones later. But within five minutes their improvement of using old magic and turning it into a strong, updated form of expression is revealed fully. Their music palette has expanded and has evolved in a natural and impressive way at the same time.
''Christine Variations '' is a beautiful ambient jazz composition that transmits a pleasant mood without falling into dissonance.
The band has recruited nine more musicians for this album and their contributions is impressive.
 '' Let It Goddam Be '' is undoubtedly the top song here and one of the band's best. Scott Taylor's bigger beats give an epic pace, the melody is one of their strongest and the orchestration is beautifully layered.
 '' You've Heard It All '' includes strings in the background and the album's most powerful percussion.
Finally, ''143 '' with its extraordinarily pseudo-chorus and hyper-nostalgic melody is the best way to wrap this album up. A second creative decade for the band has ended with one of their best works and the new decade sounds promising.. The three members of THE VAN ALLEN BELT with nine more musicians are heading into the new decade with a strong mood for adventure. They are still under the radar but they are still a very honest, dedicated alternative band band with rarely found quality and always ready to deliver great music to the public.''

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom