Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Let It Goddam Be!




«After thirteen years of creating songs with a message reflecting the decline of modern civilization, the state of the world has only gotten worse and The Van Allen are back to tell you all about it. The opening tracks of each side, which are parody in name only, offer sharp contrast to the idealism of 1969. Fifty years later, we still haven't given peace a chance, but can we? The Van Allen Belt have always presented politics with skeptical observation in the tradition of Roger Waters and Frank Zappa, rather than the optimistically naive songs of protest that showered the flower power scene. The project was founded in the first place under the premise that there weren't nearly enough honest songs on the radio. The latest effort also marks an expansion in diversity in both performance and recording method. Recorded in Pittsburgh, Zurich, Lisbon and Paris; it is an eclectic ensemble piece. A new decade is around the corner and The Van Allen Belt will be here with you, hopefully, celebrating good news and sharing a little joy.»

Η καινούρια κυκλοφορία των THE VAN ALLEN BELT έρχεται ακριβώς πέντε χρόνια μετά το άλμπουμ ''Heaven On A Branch''. Χαρακτηρίζεται σαν e.p., αλλά διαρκεί περίπου 30 λεπτά οπότε άνετα το χαρακτηρίζω και άλμπουμ. 
Το ''Let It Goddam Be'', περιλαμβάνει έξι συνθέσεις με την ηχητική υπογραφή του σχήματος να κυριαρχεί πάνω σε ποπ, surf, soul, doo wap και jazz ελιγμούς. 
Η φωνή της Tamara Kamin δίνει στα τραγούδια φωτεινούς, αισιόδοξους τόνους ακόμα και όταν τραγουδά για θέματα όχι και τόσο ευχάριστα και δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη χροιά φωνής να αποδίδει αυτές τις συνθέσεις με τέτοια ευαισθησία.
Μου πήρε περισσότερες από μία, ακροάσεις για να εξοικειωθώ με το ηχητικό περιβάλλον και τις νέες συνθέσεις περισσότερο από τα προηγούμενα του ς άλμπουμ αλλά στο τέλος αποκαλύπτονται πόσο πυκνά δεμένες, όμορφα δομημένες και ωριμότερες ακούγονται αυτές οι νέες συνθέσεις.
 Το ''Lucky For Lucy'' με την νοσταλγική Motown ενέργεια του το είχα αγαπήσει αρκετά, πριν από πολλούς μήνες όταν το πρωτοάκουσα και εξακολουθεί να είναι η πιο προσβάσιμη σύνθεση του άλμπουμ και η «πόρτα εισόδου» για το υπόλοιπο άλμπουμ.
Όταν ακούγεται το άναμμα του σπίρτου και η twang κιθάρα στο ''Peace Don't Stand A Chance'' δεν περιμένω εξέλιξη με doo wap αναφορές και blues ελιγμούς. Όμως μέσα στα πέντε λεπτά που διαρκεί η σύνθεση διαπιστώνουμε ότι το σχήμα έχει επεκτείνει την μουσική του παλέτα και έχει εξελιχθεί με τρόπο φυσιολογικό αλλά και εντυπωσιακό ταυτόχρονα.
Το ''Christine Variations'' είναι μία lo-fi ambient jazz σύνθεση που μεταδίδει ευχάριστη διάθεση, χωρίς να πέφτει σε επίπεδα επιδειξιομανίας.
Το κορυφαίο επτάλεπτο έπος του ''Let It Goddam Be'' είναι αναμφισβήτητα μία από τις καλύτερες συνθέσεις του σχήματος. Οι στιβαροί ρυθμοί του Scott Taylor δίνουν τον ισχυρό τόνο, οι μελωδίες είναι από τις καλύτερες που έχει τραγουδήσει η Tamara Kamin και η ενορχηστρωτική πολυχρωμία που επιμελήθηκε ο Benjamin Ferris μαζί με τους υπόλοιπους μουσικούς ανεβάζουν τη σύνθεση ψηλά όπως και τον ακροατή. 
Το πιο ρυθμικό ''You've Heard It All'' περιλαμβάνει και έγχορδα στο βάθος και τα πιο ισχυρά κρουστά του άλμπουμ. 
Ενώ το μελωδικό ''143'' με τα εξαιρετικά ψευδο-χορωδιακά και την υπερνοσταλγική του μελωδία κλείνει με τον καλύτερο τρόπο το άλμπουμ και μια ακόμα δεκαετία για το σχήμα.
Οι τρεις THE VAN ALLEN BELT με εννέα ακόμα καλεσμένους μουσικούς προχωρούν στη νέα δεκαετία με έντονες ανησυχίες και διάθεση για περιπέτεια. Βρίσκονται ακόμα κάτω από το ραντάρ του γενικού ενδιαφέροντος αλλά εξακολουθούν να αποτελούν μια πολύ τίμια, αφοσιωμένη και ξεκάθαρη μπάντα του εναλλακτικού στερεώματος, σπάνια και πάντα έτοιμη να δώσει εξαιρετική μουσική στο κοινό.


This is a rough translation for our readers abroad. Apologies for my English. I hope it will get you to the point, though..


''THE VAN ALLEN BELT's new release comes just five years after the album '' Heaven On A Branch ''. It is characterized as e.p., but it is about 30 minutes long so it can be easily called an album.
The six compositions that are featuring in 'Let It Goddam Be' have the band's pleasant signature sound that encapsulate pop, surf, soul, do wap and jazz maneuvers. Tamara Kamin's voice gives the songs bright, upbeat tones even when she sings about not-so-pleasant topics. As a matter of fact I can't think of a better voice than Tamara's for reflecting the band's spirit from those songs.
 I must admit that in the first hearings I couldn't get used to the songs although I am a fan from the day one. It took me more time than usual to get used to those new songs more than his previous albums but in the end all revealed beautifully.
Their new material is more complexed, has exciting arrangement density and is more  mature.
 'Lucky For Lucy' is propelled with an uber nostalgic and uplifting Motown energy. Clearly the simpler, the most accessible and radio friendly song of the album, works like 'an entrance door' to the new album.
Listening to the match's strike and the twang guitar in the beginning of '' Peace Don't Stand A Chance '' I didn't expect doo wap references and blues tones later. But within five minutes their improvement of using old magic and turning it into a strong, updated form of expression is revealed fully. Their music palette has expanded and has evolved in a natural and impressive way at the same time.
''Christine Variations '' is a beautiful ambient jazz composition that transmits a pleasant mood without falling into dissonance.
The band has recruited nine more musicians for this album and their contributions is impressive.
 '' Let It Goddam Be '' is undoubtedly the top song here and one of the band's best. Scott Taylor's bigger beats give an epic pace, the melody is one of their strongest and the orchestration is beautifully layered.
 '' You've Heard It All '' includes strings in the background and the album's most powerful percussion.
Finally, ''143 '' with its extraordinarily pseudo-chorus and hyper-nostalgic melody is the best way to wrap this album up. A second creative decade for the band has ended with one of their best works and the new decade sounds promising.. The three members of THE VAN ALLEN BELT with nine more musicians are heading into the new decade with a strong mood for adventure. They are still under the radar but they are still a very honest, dedicated alternative band band with rarely found quality and always ready to deliver great music to the public.''

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας υπαρξιακή

MRKTPLC

  Οι εκπλήξεις από την  Yodashe   συνεχίζονται. Δεν πρόλαβε καλά καλά να «ζεσταθεί» η μουσική δραστηριότητα του 2024 και στις 10.1 κυκλοφόρησε ένα καινούριο τραγούδι που ηχητικά διαφοροποιείται από τα προηγούμενα γιατί χρησιμοποιείται για πρώτη φορά ένα αρχαίο αλλά ξακουστό συνθ, το EDP Wasp,  που  τον ξεχωριστό βομβίζοντα (σαν σφήκα_ wasp ) ήχο του τον έχετε σίγουρα ακούσει σε ηχογραφήσεις γνωστών καλλιτεχνών (808 State, Dave Holmes, Vince Clarke, Nick Rhodes (Duran Duran), WhiteHouse and Add N to (X) ή ακόμα και πολύ underground (ειδικά όσοι ασχολείστε με την ηλεκτρονική μουσική της μετά το πανκ εποχής.  Το ''MRKTPLC'' κρατά μόνο 2 λεπτά και 39 δευτερόλεπτα αλλά έχει αρκετά ενδιαφέρουσα δομή καθόλου συμβατική για το συγκεκριμένο συνθ. Είναι πολύ μοντέρνα η αντίληψη για να θεωρηθεί minimal synth αλλά είναι και ο υποβλητικός ήχος του συνθ που βγάζει τη σύνθεση εκτός σύγχρονου χρονικού πλαισίου. Αυτό όμως που είναι σίγουρο είναι ότι για τις προδιαγραφές μας είναι ένα ξ