Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

My hit parade_The 2022 Annual report: Phase 1_The 5 no.1 albums of 2022: Vol.26_1.4

«In a playlist you found new love songs to sing/Now the two of us are just memories, as you stretch/ beyond my reach to close the door/so finally I’ll grasp the magnitude of love»


4. Avatars Of Love – SONDRE LERCHE (Japan version)  [PLZ, Flake]

«Growing up in a suburb of Bergen, Lerche was heavily influenced by 1980s pop. Lerche was fascinated by bands such as the Beatles, A-ha, the Beach Boys, and Prefab Sprout, and began formal guitar instruction at the age of eight.Not being satisfied with classical lessons, Lerche's teacher introduced him to Brazilian music, such as bossa nova, and thus formed the foundation of Lerche's vast array of complex melodies and chords throughout his music today. At the age of fourteen, Lerche penned his first song, "Locust Girl". Lerche performed acoustic gigs at the club where his sister worked while he was still under age.[3] Norwegian producer H.P. Gundersen "discovered" Lerche, and began to mentor him, exposing him to diverse music genres, including psychedelia, 1960s pop, and mainstream Brazilian music.»

Το πρώτο του άλμπουμ κυκλοφόρησε το 2001, γιατί έπρεπε να τελειώσει το λύκειο για να είναι σε νόμιμη ηλικία και για τα υπόλοιπα 21 χρόνια θα κυκλοφορούσε άλλα εννέα συν δύο soundtrack συν ένα live συν ένα με ακουστικές επανεκτελέσεις άλμπουμ του μέχρι την κυκλοφορία, τον περασμένο Απρίλη, του ‘’Αvatars Οf Love’’ με 14 ή 15 τραγούδια στην Ιαπωνική έκδοση του. Διπλό άλμπουμ που διαρκεί σχεδόν μιάμιση ώρα και με συμμετοχές των Mary Latimore, CHAI, Aurora κ.α.

“This is without a doubt the biggest, boldest, most complex thing I’ve ever done. At the same time, it was also the easiest, most natural, and most liberating. As an artist, it’s the kind of project you always dream about.” δήλωσε στο B.v. και τον πιστεύω γιατί και δεν έχω ακόμα ολοκληρώσει την ακρόαση της δισκογραφίας του και γιατί είναι ένας δίσκος που μου έκανε παρέα παντού φέτος. Δεν θα σταθούμε στην άψογη εκτέλεση, ενορχήστρωση και δομή των τραγουδιών που δεν έχουν απολύτως τίποτε καινοτόμο να προτείνουν μουσικά, αλλά διαύγεια και νηφαλιότητα που κοιτά την ποπ τελειότητα αλλά στο γεγονός ότι η ποπ που ακούμε στο άλμπουμ έχει τις επιρροές του εικόνισμα αλλά και πολύ καλά αξιοποιημένες χωρίς φανφάρα και επιδειξιομανία. Είναι τραγούδια με μεγάλα συναισθήματα και αναζητούν έναν κόσμο που ξεκίνησε σαν ιδεατός, ξέπεσε σε γραφικό και ψεύτικο αλλά τελικά μετά από αρκετά χρόνια και γερές κλωτσιές της πραγματικότητας, ανεβαίνει σε προτιμήσεις και μέσα στις διάφορες ουτοπίες ε.φ., δυστοπικών, μετα-Αποκαλυπτικών τοπίων, ξεπροβάλλει δειλά και πάλι ένας κόσμος κυριαρχεί το φως. Τα τραγούδια του ‘’Avatars Of Love’’ είναι τραγούδια που λατρεύουν τη Βραζιλιάνικη μουσική παράδοση, την Joni Mitchell, τον Frank Sinatra, λατρεύουν ένα καλοφτιαγμένο κόσμο που έφερε πολύ χρήμα στο Χόλυγουντ πουλώντας ελπίδα αλλά εδώ ο Sondre Lerche επιστρέφει τη λογική του κέρδους-πάνω-απ’ όλα, με την αρχική ιδέα και θεωρία ότι όντως υπάρχει ένας κόσμος για μεγάλα συναισθήματα και σχέσεις. Το ομώνυμο δε, αποτυπώνει καλύτερα τις διαστάσεις του άλμπουμ και απορώ γιατί συνεχίζω να γράφω και δεν κάνω Alt+V αυτό:

«Who do you see when you close your eyes?

Is that a part of me or part of the disguise?

Ecstatic moments reduced to this

Is it a remedy or is it the abyss?

We knew the danger we rose above

And for a second we were avatars of love

We came very close, and yet not very far

Could we ever be more than an avatar?

Avatar, avatar of love


We picked our poisons, composed ourselves

Embodying the passions wasting on our shelves

All that excitement, long bottled up

Our insides poured into a flooded paper cup

We fit the moment just like a glove

And for an instance became avatars of love

We came very close, and yet not very far

Frozen in our history as avatars

Avatars of love


Release the pigeons!

Release the doves!

It doesn’t matter what you call it,

it’s not love

We came very close, and yet not very far

We’re not even fit to be an avatar

Avatar, avatar, avatar of love


So who are we,

lost in the stars?

We’re only flesh and smoke and mirrors from afar

This little trigger,

a glitch in time

A song to tip the scale as we turn on a dime

Play all of ‘folklore’ and all of ‘Blue’

Play half of ‘evermore’ and all of ‘Down To You’

Play ‘Sunset Village’

Play ‘Multitudes’

Play every take on ‘In A Sentimental Mood’

‘Aguas de Marco’,

‘Waters Of March’

any translation, key, or read from any chart

Play ‘Sherlock Holmes’

Play ‘Sacrifice’

Play ‘At The River’ and then ‘Smoke Gets In Your Eyes’

Play ‘Watertown’, I’ll be in tears

‘Slip Into Character’ performed by Britney Spears

Play ‘Everytime’ and then ‘Sex Kills’

And then ‘May Later’ by the talented Blake Mills

Play ‘I’ll Come Too’ by Jimmy Blake

‘A Case Of You’ in any tapping you can take

Now play ‘The Kiss’ by Judee Sill

Play ‘Jesus’ Blood’, play Lady Day sings ‘You’re My Thrill’

Play ‘Left Alone’ or ‘Omen 3’

‘If You Could See Me Now’ by Chet or Peggy Lee

Play ‘Signs’ by Drake or ‘Signs’ by Snoop

Play every single damn Disintegration Loop


Then play our song before we pause

It’s now the saddest little song there ever was

We came very close...close!

Play it for Pete and Polly, too

Play it for anyone who fell in love with you

We came very close, and yet not very far

Who are we in real life if not avatars?

But who were those two kissing underneath the stars?

Avatars, avatars of love»

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom