20. The Land Is Inhospitable And So Are We – MITSKI (Dead Oceans)
“This is my most American album,” Mitski says
about her seventh record, and the music feels like a profound act of witnessing
this country, in all of its private sorrows and painful contradictions. But
“maybe it’s beyond witnessing,” she says. At times, it feels like the album is
an exercise in negative capability – a fearless embodiment and absorption of
the pain of other bodies. When I ask her what the album would look like, if it
were a person, she says it would be someone middle-aged and exhausted, perhaps
someone having a midlife crisis. But through the daily indignity and
exhaustion, something enormous and ecstatic is calling out. In this album,
which is sonically Mitski’s most expansive, epic, and wise, the songs seem to
be introducing wounds and then actively healing them. Here, love is
time-traveling to bless our tender days, like the light from a distant star...»
Ο φετινός δίσκος της Mitski είναι country αλλά όχι ακριβώς. Δεν ο δίσκος για square dancing σε μπαρ του Τέξας, με μπύρες και καβάλε σε μηχανικούς ταύρους. Ούτε το είδος για έναστρες βραδιές στην έρημο ή στα βράχια δίπλα στο άλογο και τη φωτιά. Δηλαδή όχι το είδος που έκανε πλούσια την Dolly Parton αλλά το είδος πριν η Dolly Parton γίνει πλούσια. Με τη συναισθηματική αγνότητα και απλότητα που ακούγαμε σε ηχογραφήσεις της Rosemary Clooney, της Patsy Cline αλλά και της Dolly Parton.
Περιλαμβάνει ακουστικά τραγούδια βασικής αισθητικής
και δομής. Δεν θα βρείτε ρυθμικές εξομολογήσεις ή γλυκόπικρα ηλέκτρο. Δεν θα
βρείτε γενικά το υλικό που θα θέλαμε μετά το περσινό μαργαριτάρι ‘’Laurel Halo’’.
Θα γονατίσετε όμως συναισθηματικά ακούγοντας τη φωνή, τις φωνές
και τις μελωδίες. Αυτό το άλμπουμ έρχεται σαν ένα ήσυχο αναλγητικό για τις
αρνητικές επιδράσεις της γενικής τοξικότητας. Των σχέσεων, των συγκρούσεων, των
διαταραγμένων συνθηκών κάτω από τις οποίες ζούμε χωρίς πάντα να ελέγχουμε. Όσο
για το συνθετικό και εκτελεστικό μέρος μιλάμε για θαύμα. Χωρίς πολυπλοκότητες,
η Mitski είναι ακριβής και αποτελεσματική. Οι
μπαλάντες που ακούμε, είναι άμεσες και επιτυγχάνουν να περάσουν το μήνυμα και
τα συναισθήματα χωρίς περιττά στολίδια και υπερβολικές μελωδίες. Η φόρμα είναι
απλά εκεί. Το περιεχόμενο είναι αυτό που αφήνει αποτύπωμα που θα μείνει για
πολύ καιρό και θα είναι μονίμως το πρώτο που θα σκέφτομαι να ακούσω όταν οι
μέρες βαραίνουν επικίνδυνα και οι νύχτες αποχρωματίζονται.
«Sometimes, Mitski
says, it feels like life would be easier without hope, or a soul, or love. But
when she closes her eyes and thinks about what’s truly hers, what can’t be
repossessed or demolished, she sees love. “The best thing I ever did in my life
was to love people,” Mitski says. “I wish I could leave behind all the love I
have, after I die, so that I can shine all this goodness, all this good love
that I’ve created onto other people.” She hopes her newest album, The Land Is
Inhospitable and So Are We, will continue to shine that love long after she’s
gone. Listening to it, that’s precisely how it feels: like a love that’s
haunting the land. »
Σχόλια