Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Pearlies_The 2023 Annual report_Phase 1_The Albums of 2023_Part ΧVIII _The Comforting Dream Pearl_13


13. Dreamer – NABIHAH IQBAL (Ninja Tune)


«Nabihah Iqbal (born 22 April 1988) is an English musician, writer and broadcaster from London, England. A former legal professional, she has studied at both SOAS and The University of Cambridge. She began developing musical projects while working as a human rights lawyer. Early releases under Throwing Shade landed her a show with NTS Radio which she continues to this day where she grew her following with shows exploring music from across the globe. Her early style explored a mixture of experimental and more dancefloor oriented electronic styles including spoken word. Around the same time she began to contribute vocals to Sophie (a close friend of hers) which after heavy manipulation, would go on to play a key role in early Hyperpop. In 2017 she switched to releasing under her birth name, so too her style switched towards guitar oriented vocal music. Her debut album 'Weighing of the Heart' was released by Ninja Tune to generally favourable reviews, drawing inspiration from William Blake and Matthew Arnold. One particular review in XLR8R was removed for racism for questioning why she didn't include more of her own heritage in her music, a question Nabihah noted would not have been asked to a white musician. More recently she has undertaken a residency at The BBC Asian Network. During the COVID-19 pandemic, she was forced to lockdown in Pakistan whilst visiting her grandparents after her album was stolen by thieves. Whilst there she started a web series documenting local plants. »

Η ιστορία του δεύτερου άλμπουμ της Nabihah Iqbal, δεν θα ήταν η ίδια αν δεν είχε κλαπεί, όπως και όλος ο εξοπλισμός της από το στούντιο της το 2020. Επιπλέον, ταυτόχρονα με αυτό, η εγκεφαλική αιμορραγία του παππού της την ανάγκασε να μεταβεί μέχρι το Καράτσι του Πακιστάν και εκεί παρέμεινε για αρκετό καιρό λόγω της πανδημίας που είχε ξεκινήσει να διαμορφώνει τη νέα μας πραγματικότητα. Οπότε μακριά από το στούντιο χρειάστηκε να κατεβάζει ιδέες με διαφορετικό τρόπο από ότι όταν δούλευε παρέα με το κομπιούτερ. Και έτσι το δεύτερο άλμπουμ της πήρε τη μορφή του και κυκλοφόρησε φέτος  μετά από έξι χρόνια. Η διαφορά με το πρώτο είναι εμφανής. Το πρώτο κινούνταν σε ένα new wave/dream pop άξονα με αρκετά ηλεκτρονικά να υποστηρίζουν το όλο δημιούργημα αλλά δεν κατάφερε να αποτυπώσει επαρκώς την ηχητική περιοχή της καλλιτέχνιδας. Αυτό έγινε όμως με το ‘’Dreamer’’. Εδώ έχουμε αναβάθμιση της αισθητικής με περισσότερες dream pop επιρροές και χορευτικά ρυθμικά μοτίβα. Είναι ένας δίσκος βιωματικός όπως λέει και η ίδια, εσωστρεφής σε σημεία αλλά πάντα στραμένος προς το φως και δεν αφήνει τις σκιές να κυριαρχούν. Αποτυπώνει τη ζωή της τα τελευταία τρία χρόνια, δείχνει ξεκάθαρα τις αρετές του αλλά και την αισθητική πρόοδο. Και από εδώ και πέρα ξεκινά η συναισθηματική οπτική που ακούμε το άλμπουμ. Το ’’Dreamer’’ δεν χρειάστηκε ούτε δύο ακροάσεις να με συγκινήσει και παρόλες κάποιες στιγμές που δεν προχωρούν όπως θα έπρεπε, η γενική εικόνα είναι άκρως αιθέρια και ταυτόσημη με τον τίτλο της. Ο δίσκος είναι ένα θερμό και ευχάριστο καλωσόρισμα στον κόσμο μιάς καλλιτεχνικής φιγούρας που δραστηριοποιείται σε ευρύ φάσμα πέρα από τη μουσική της δραστηριότητα. Ο ήχος της είναι προστατευτικός και τα συναισθήματα ειλικρινή. Η φωνής δεν τραγουδά ακριβώς και δίνει ένα τόνο καθησυχασμού. Τα τραγούδια δεν πουλάνε τελειότητα, ο ήχος της χρειάζεται περισσότερη αυτοπεποίθηση αλλά είναι αρκετά όμορφα για να τα προσπεράσει κανείς.

Αυτή η καλλιτέχνης θα είναι μαζί μας για πολύ καιρό..

«Using broader concepts, ‘DREAMER’ is “more introspective, because it's about things that I’ve been through over the last few years,” she says. The album is an intimate journey through snapshots and memories of Nabihah’s life. Exploring personal identity and grief through the soft-focus lens of melancholy, the album is not one specific sound. Her left-field lo-fi aesthetic twirls itself throughout as she manages to skate between tracks without ever sounding disjointed. Back in the UK, she embarked on residencies in Scotland and Suffolk to finish the album where she switched off from the internet, discovering “all my emotions and feelings. I was so sad and unwell before that but hardly anybody knew.”»


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...