Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

VENUS VOLCANISM - Ριζίτικα. Ζωντανή παρουσίαση [29.06.2018]



 
« Απόψε είναι μία από τις πιο σημαντικές βραδιές της ζωής μου!
Στις 21:00 (αυστηρά και ακριβώς), σε μια γωνιά του καταπράσινου κήπου του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων. Θα παρουσιάσω την πτυχιακή μου με τίτλο " Μουσική Παραστατική Τέχνη παραδοσιακού ιδιώματος βασισμένη στα θεραπευτικά χαρακτηριστικά του ήχου".
Στην ουσία θα παρακολουθήσετε μια περφόρμανς στην οποία έχω διατηρήσει τις παραδοσιακές μελωδικές φόρμες τεσσάρων ριζίτικων τραγουδιών της Κρήτης, με ηχητικά παραδείγματα (samples) που προκαλούν ευφορία στο ανθρώπινο αυτί. Η μουσική σύνθεση έχει γίνει αποκλειστικά με ηλεκτρονικούς ήχους και χρήση υπολογιστή (πέρα από τα μουσικά δείγματα που είναι ήχοι της φύσης και του ανθρώπινου σώματος).

Το μόνο φυσικό που έχει διατηρηθεί ως έχει είναι η ανθρώπινη φωνή. Στην εν λόγω περφόρμανς ο ακροατής έχει τη δυνατότητα να επιλέξει ο ίδιος τη συνθήκη ακρόασης. Η Μουσική είναι μία συναισθηματική γλώσσα με δικό της σύστημα συμβόλων και ο κάθε ένας από εμάς έχει το δικαίωμα να τη μεταφράσει όπως επιθυμεί. Είτε ως αναψυχή και απόλαυση... Είτε ως βύθιση σε μία καθαρτική εμπειρία, είτε ως φάρμακο κατά του ψυχικού και του σωματικού άλγους, είτε ως τροφή για σκέψη κλπ


 VENUS VOLCANISM όπως γνωρίζετε είναι το μουσικό alter ego της Ρένας Ρασούλη και είναι γνωστό τόσο για τις dark wave στροφές του ήχου της όσο και για την ενίσχυση αυτών παρέα με την IN ATLAS. Όμως  πλέον επεκτείνεται και πέρα από το σκοτάδι.

Φέτος τελείωσε το Πανεπιστήμιο και ένα κομμάτι της πτυχιακής της ήταν και η παρουσίαση τεσσάρων ριζίτικων  τραγουδιών με τον τρόπο που μας περιέγραψε πιο πάνω.

Δύο από αυτά (''Για Ιδές Περβόλι Όμορφο'' και ''Σε Ψηλό Βουνό'') είχαν κοσμήσει τις εκπομπές και το ιστολόγιο πριν μήνες και περίμενα με αρκετό ενδιαφέρον και την ολοκληρωμένη τους παρουσίαση.

Η οποία ήταν λιτή και απέριττη. Με τα απαραίτητα αναπαραγωγικά μέσα, τυπική μικροφωνική, φωτισμοί του κήπου και απλά καθίσματα με αρκετό χώρο μπροστά για αυτούς που ήθελαν να κάτσουν οκλαδόν. Όπως αποδείχτηκε δεν χρειάστηκε τίποτα παραπάνω. Η επεξεργασία, παραγωγή και εκτέλεση των τραγουδιών ήταν η αναμενόμενη ακριβώς όπως είχε σχεδιαστεί. Και πραγματικά της αξίζει ένα μεγάλο μπράβο. Και θα μπορούσα να σταματήσω εδώ μεταφέροντας σας απλά ότι ήταν μια Όμορφη εμπειρία. Αλλά θα μοιραστώ μερικές σκέψεις:

Η Ρένα Ρασούλη δεν γνωρίζει απλά τα συγκεκριμένα τραγούδια. Δεν τα άκουσε κάπου για να τις αρέσουν και να τα διασκευάσει. Ξέρει να το κάνει καλά και αυτό, είναι μια εξαιρετική τραγουδίστρια.

Τα συγκεκριμένα Ριζίτικα τα έχει στο DNA της, μεγάλωσε με αυτά. Το μέρος που γεννιόμαστε και οι ρίζες μας, είναι πάντα ένα σημείο εκκίνησης και ακόμα και να τις αρνηθούμε, πάντα θα γυρίζουμε σε αυτές και ανάλογα την Παιδεία μας θα αντλούμε όλη τη θετική αύρα τους για τις δικές μας αναζητήσεις και δημιουργίες. Η προσαρμογή της Ρένας αποκτά εγκυρότητα λοιπόν και αυτό φαίνεται στην ποιότητα και το βάθος της συναισθηματικής φόρτισης κατά την ακρόαση. Από ένστικτο και μόνο η προσέγγιση αυτή είναι απόλυτα φυσική και κάποια στιγμή θα γινόταν. 
Πέρα από τα πρωτότυπα τα οποία έχουν τη δική τους δύναμη και ομορφιά η προσέγγιση «υπό μορφή νανουρίσματος» των συγκεκριμένων ριζίτικων έχουν ποιότητα και άποψη ξεκάθαρη. Η φωνή σε τέτοιους τόνους αποτυπώνει την ομορφιά των τραγουδιών όπως δεν την έχουμε ακούσει και είναι εντυπωσιακό το πως ορίζει και διευθύνει το υλικό της με αυτή και τη σοφή χρήση των εφέ που χρησιμοποιεί.

Η εισαγωγή του ''Για Ιδές Περβόλι Όμορφο '' είναι η πεμπτουσία της προσέγγισης αυτής. Ακούμε ήχους νερού και χτύπους καρδιάς για αρκετά λεπτά ( μπορεί να επιμηκυνθεί αυτή η μικρή αρχέγονη, οικεία και εν τέλει θεραπευτική συμφωνία υγρού στοιχείου και καρδιάς) και από κάπου στο βάθος ( με την σοφή χρήση εφέ) ακούγεται η φωνή σαν να έρχεται από το βάθος της Φύσης. Θα μπορούσε να είναι η φωνή της μητέρας μας, θα μπορούσε να είναι η φωνή του υποσυνείδητου μας, θα μπορούσε να είναι η φωνής της Κοσμικής Μητέρας/Θεού/Αρχικής Οντότητας που υμνεί την Ομορφιά των αισθήσεων και της χαμένης Μαγείας της Φύσης.

Σταδιακά η φωνή γίνεται πιο καθαρή, συγκεντρώνει όλα τα επιμέρους μουσικά στοιχεία και πορεύεται μαζί τους κατευθύνοντας τα στους ακροατές με σεβασμό και διάθεση Αγάπης. Αναδεικνύει τη δικιά της ομορφιά που μας συνοδεύει για τα υπόλοιπα 40 λεπτά σε ένα εσωτερικό ταξίδι ενσωματωμένους στο φυσικό περιβάλλον του κήπου, σε ευθεία επικοινωνία με την φυσική δύναμη της απλότητας. 


Το είδα σαν κάτι παραπάνω από μια απλή παρουσίαση πτυχιακής λοιπόν. Ήταν ένα μικρό τελετουργικό για επανασύνδεση με  την ψυχή μας, τους δεσμούς που μας συνδέουν ως οντότητες και μια αναζήτηση ισορροπίας από το τοξικό περιβάλλον που απλώνεται και διαστρέφει όλες τις φυσικές μας λειτουργίες και συναισθήματα. Ταυτόχρονα ήταν και ένα προσωπικό ταξίδι προς τα πίσω ανακαλώντας μνήμες και ομορφιές από μια εποχή που πρέπει όλη να επανερχόμαστε τακτικά.
 Όλα αυτά με τρόπο λιτό και μέσα σε πρωταρχικό περιβάλλον. Τα 40 λεπτά ήταν αρκετό για να ζεστάνουν εσωτερικά τους παρευρισκόμενους, ομαδικά και ατομικά. Ο αρχικός σκοπός της παρουσίασης επετεύχθη. Όλοι μας νοιώσαμε καλύτερα και ομορφότερα και προσωπικά μένω με την ελπίδα ότι η παράσταση αυτή χωρίς τίποτα παραπάνω από αυτό που είδαμε και καμία άλλη προσθήκη πέρα ίσως περισσότερων συγγενών με το θέμα ριζίτικων, θα δουλευτεί ποιοτικά πάνω στους χρόνους και τον ήχο και θα παρουσιαστεί σε συγγενή περιβάλλοντα ( κήπους, δάση, άλση κλπ) στο μέλλον. Ήδη ακούω από την ίδια ότι θα υπάρξουν κι άλλα ριζίτικα στη συνέχεια.  

    Τα Τραγούδια:
  1. Για Ιδές Περβόλι Όμορφο,
  2. Τριανταφυλλάκι Κόκκινο,
  3. Μυρίζουν Οι Βασιλικοί,
  4. Σε Ψηλό Βουνό!
 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom