Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Pearlies_The 2023 Annual report_Phase 1_The Albums of 2023_Part ΧXΙ _The soothing beats Pearl_10

 


10. Madres – SOFIA KOURTESIS (Ninja Tune)


«Madres is, unsurprisingly, dedicated to Kourtesis' mother. More surprising though it is also dedicated to world-renowned neurosurgeon Peter Vajkoczy. The story of how a world-renowned neurosurgeon came to appear in the liner notes of this record is one of tenacity, miracles, all-consuming love and ultimately, of hope. [..]

When she began work on her debut, Kourtesis was seemingly unstoppable. A string of rapturously received EPs and singles made her one of the fastest rising stars in the electronic world and beyond. […]

In amongst touring and working though, Kourtesis was rushing home to Peru at any opportunity to be with her mother, who some months after the passing of her father – the subject of Kourtesis’ breakout single ‘La Perla’ – had been diagnosed with cancer and was deteriorating rapidly. "Doctors were all the time calling me to say goodbye to her, for months", she recalls.

Refusing to lose hope, Kourtesis had spoken to every doctor she could get hold of and all of them told her chances were low, operation was too risky. Having read about Vajkoczy but knowing he was in incredibly high demand, in desperation she posted a music snippet on social media, promising to dedicate the track to Vajkoczy for just a few minutes of his time. Unbelievably he responded and agreed to meet. Vajkoczy agreed to operate. The operation was a success and Kourtesis’s mother’s life is extended further than anyone could have possibly hoped.

With her mother now well and living nearby in Berlin, Kourtesis had her life back. Madres is the product of that life. Though it contains shades of the struggle of those years and her own mental health journey, Madres is joyful, awash with warm light and brimming with "hope and the value that big love can create miracles". It’s filled with the minutiae of life that Kourtesis didn’t have time or energy for; going out with friends, dating, dancing, eating, living. Vaikoczy became part of this world, an avid music fan himself he became something of a sounding board for the album and Kourtesis even took him on his first trip to Berghain.»

‘Όπως τυχόν γνωρίζετε έχουμε μία ιδιαίτερη αδυναμία σε αυτή την Περουβιανή καλλιτέχνιδα με το Ελληνικό όνομα ( ο πατέρας της ήταν Έλληνας, μουσικός σε ροκ μπάντα στο Περού και δάσκαλος της στα πρώτα μουσικά της βήματα-η μητέρα της είναι Περουβιανή). Θα τη δείτε στις λίστες με τα αγαπημένα μας e.p και οι συνθέσεις είναι οι καλύτερες για να κλείνουν ρυθμικά και όμορφα τις εκπομπές μας. Φέτος το ντεμπούτο της άλμπουμ έχει ιδιαίτερη συναισθηματική χροιά όπως καταλάβατε από το παραπάνω δελτίο τύπου αλλά το συναίσθημα επεκτείνεται και στην υπόλοιπη ύπαρξη της καλλιτέχνιδας. Αυτό καθοδηγεί τα ηλεκτρονικά, τους ρυθμούς και τα φωνητικά. Όλες οι συνθέσεις είναι πολύ χορευτικές, αλλά όχι εκκωφαντικές. Ακούγονται στο δρόμο με ακουστικά, ακούγονται σε πίστες, ποτέ όμως σε πάρτι για διασκέδαση και εξαλλοσύνες. Κρατάνε τη γλυκιά μετακαλοκαιρινή αύρα, συμπαθούν την ηλιοφάνεια αν και δημιουργημένες στο Βερολίνο όπου ζει πλέον και περιβάλλονται από οπτιμισμό, ελπίδα και τρυφερότητα. Η Sofia Kourtesis διαφέρει από τους καλλιτέχνες του είδους. 

Εισάγει και βιωματικά στοιχεία κάτι που αλλοιώνει την καθαρά ηδονιστική περιβάλλουσα του είδους που θα μπορούσε άνετα να καταταχθεί και ασχολείται με περισσότερο ρεαλιστικά θέματα χωρίς όμως να τα σηκώνει σημαία παρά τα κρατά σε φυσιολογικά επίπεδα αναφοράς. 

Το ‘’Madres’’ είναι ένα θερμό κύμα αγάπης, φιλίας, ομορφιάς, φωτός και μας κάνει να νοιώθουμε τον φυσιολογικό παλμό της ζωής. Μας επαναφέρει σε αυτόν κάθε φορά που αγριεύει «εκεί έξω».

« It takes a special kind of force to get so many different voices in one place to coalesce. Maybe a common goal. Maybe a shared spirit. Sometimes, it’s as simple as having somebody at the center who’s willing and able to care for everyone—and who’s as magnetic as Sofia Kourtesis is here. » (pitchfork)



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom