Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Pearlies_The 2023 Annual report_Phase 1_The Albums of 2023_Part ΧXΙ _The soothing beats Pearl_10

 


10. Madres – SOFIA KOURTESIS (Ninja Tune)


«Madres is, unsurprisingly, dedicated to Kourtesis' mother. More surprising though it is also dedicated to world-renowned neurosurgeon Peter Vajkoczy. The story of how a world-renowned neurosurgeon came to appear in the liner notes of this record is one of tenacity, miracles, all-consuming love and ultimately, of hope. [..]

When she began work on her debut, Kourtesis was seemingly unstoppable. A string of rapturously received EPs and singles made her one of the fastest rising stars in the electronic world and beyond. […]

In amongst touring and working though, Kourtesis was rushing home to Peru at any opportunity to be with her mother, who some months after the passing of her father – the subject of Kourtesis’ breakout single ‘La Perla’ – had been diagnosed with cancer and was deteriorating rapidly. "Doctors were all the time calling me to say goodbye to her, for months", she recalls.

Refusing to lose hope, Kourtesis had spoken to every doctor she could get hold of and all of them told her chances were low, operation was too risky. Having read about Vajkoczy but knowing he was in incredibly high demand, in desperation she posted a music snippet on social media, promising to dedicate the track to Vajkoczy for just a few minutes of his time. Unbelievably he responded and agreed to meet. Vajkoczy agreed to operate. The operation was a success and Kourtesis’s mother’s life is extended further than anyone could have possibly hoped.

With her mother now well and living nearby in Berlin, Kourtesis had her life back. Madres is the product of that life. Though it contains shades of the struggle of those years and her own mental health journey, Madres is joyful, awash with warm light and brimming with "hope and the value that big love can create miracles". It’s filled with the minutiae of life that Kourtesis didn’t have time or energy for; going out with friends, dating, dancing, eating, living. Vaikoczy became part of this world, an avid music fan himself he became something of a sounding board for the album and Kourtesis even took him on his first trip to Berghain.»

‘Όπως τυχόν γνωρίζετε έχουμε μία ιδιαίτερη αδυναμία σε αυτή την Περουβιανή καλλιτέχνιδα με το Ελληνικό όνομα ( ο πατέρας της ήταν Έλληνας, μουσικός σε ροκ μπάντα στο Περού και δάσκαλος της στα πρώτα μουσικά της βήματα-η μητέρα της είναι Περουβιανή). Θα τη δείτε στις λίστες με τα αγαπημένα μας e.p και οι συνθέσεις είναι οι καλύτερες για να κλείνουν ρυθμικά και όμορφα τις εκπομπές μας. Φέτος το ντεμπούτο της άλμπουμ έχει ιδιαίτερη συναισθηματική χροιά όπως καταλάβατε από το παραπάνω δελτίο τύπου αλλά το συναίσθημα επεκτείνεται και στην υπόλοιπη ύπαρξη της καλλιτέχνιδας. Αυτό καθοδηγεί τα ηλεκτρονικά, τους ρυθμούς και τα φωνητικά. Όλες οι συνθέσεις είναι πολύ χορευτικές, αλλά όχι εκκωφαντικές. Ακούγονται στο δρόμο με ακουστικά, ακούγονται σε πίστες, ποτέ όμως σε πάρτι για διασκέδαση και εξαλλοσύνες. Κρατάνε τη γλυκιά μετακαλοκαιρινή αύρα, συμπαθούν την ηλιοφάνεια αν και δημιουργημένες στο Βερολίνο όπου ζει πλέον και περιβάλλονται από οπτιμισμό, ελπίδα και τρυφερότητα. Η Sofia Kourtesis διαφέρει από τους καλλιτέχνες του είδους. 

Εισάγει και βιωματικά στοιχεία κάτι που αλλοιώνει την καθαρά ηδονιστική περιβάλλουσα του είδους που θα μπορούσε άνετα να καταταχθεί και ασχολείται με περισσότερο ρεαλιστικά θέματα χωρίς όμως να τα σηκώνει σημαία παρά τα κρατά σε φυσιολογικά επίπεδα αναφοράς. 

Το ‘’Madres’’ είναι ένα θερμό κύμα αγάπης, φιλίας, ομορφιάς, φωτός και μας κάνει να νοιώθουμε τον φυσιολογικό παλμό της ζωής. Μας επαναφέρει σε αυτόν κάθε φορά που αγριεύει «εκεί έξω».

« It takes a special kind of force to get so many different voices in one place to coalesce. Maybe a common goal. Maybe a shared spirit. Sometimes, it’s as simple as having somebody at the center who’s willing and able to care for everyone—and who’s as magnetic as Sofia Kourtesis is here. » (pitchfork)



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...