Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Pearlies_The 2023 Annual report_Phase 1_The Albums of 2023_Part ΧVIII _The Comforting Dream Pearl_13


13. Dreamer – NABIHAH IQBAL (Ninja Tune)


«Nabihah Iqbal (born 22 April 1988) is an English musician, writer and broadcaster from London, England. A former legal professional, she has studied at both SOAS and The University of Cambridge. She began developing musical projects while working as a human rights lawyer. Early releases under Throwing Shade landed her a show with NTS Radio which she continues to this day where she grew her following with shows exploring music from across the globe. Her early style explored a mixture of experimental and more dancefloor oriented electronic styles including spoken word. Around the same time she began to contribute vocals to Sophie (a close friend of hers) which after heavy manipulation, would go on to play a key role in early Hyperpop. In 2017 she switched to releasing under her birth name, so too her style switched towards guitar oriented vocal music. Her debut album 'Weighing of the Heart' was released by Ninja Tune to generally favourable reviews, drawing inspiration from William Blake and Matthew Arnold. One particular review in XLR8R was removed for racism for questioning why she didn't include more of her own heritage in her music, a question Nabihah noted would not have been asked to a white musician. More recently she has undertaken a residency at The BBC Asian Network. During the COVID-19 pandemic, she was forced to lockdown in Pakistan whilst visiting her grandparents after her album was stolen by thieves. Whilst there she started a web series documenting local plants. »

Η ιστορία του δεύτερου άλμπουμ της Nabihah Iqbal, δεν θα ήταν η ίδια αν δεν είχε κλαπεί, όπως και όλος ο εξοπλισμός της από το στούντιο της το 2020. Επιπλέον, ταυτόχρονα με αυτό, η εγκεφαλική αιμορραγία του παππού της την ανάγκασε να μεταβεί μέχρι το Καράτσι του Πακιστάν και εκεί παρέμεινε για αρκετό καιρό λόγω της πανδημίας που είχε ξεκινήσει να διαμορφώνει τη νέα μας πραγματικότητα. Οπότε μακριά από το στούντιο χρειάστηκε να κατεβάζει ιδέες με διαφορετικό τρόπο από ότι όταν δούλευε παρέα με το κομπιούτερ. Και έτσι το δεύτερο άλμπουμ της πήρε τη μορφή του και κυκλοφόρησε φέτος  μετά από έξι χρόνια. Η διαφορά με το πρώτο είναι εμφανής. Το πρώτο κινούνταν σε ένα new wave/dream pop άξονα με αρκετά ηλεκτρονικά να υποστηρίζουν το όλο δημιούργημα αλλά δεν κατάφερε να αποτυπώσει επαρκώς την ηχητική περιοχή της καλλιτέχνιδας. Αυτό έγινε όμως με το ‘’Dreamer’’. Εδώ έχουμε αναβάθμιση της αισθητικής με περισσότερες dream pop επιρροές και χορευτικά ρυθμικά μοτίβα. Είναι ένας δίσκος βιωματικός όπως λέει και η ίδια, εσωστρεφής σε σημεία αλλά πάντα στραμένος προς το φως και δεν αφήνει τις σκιές να κυριαρχούν. Αποτυπώνει τη ζωή της τα τελευταία τρία χρόνια, δείχνει ξεκάθαρα τις αρετές του αλλά και την αισθητική πρόοδο. Και από εδώ και πέρα ξεκινά η συναισθηματική οπτική που ακούμε το άλμπουμ. Το ’’Dreamer’’ δεν χρειάστηκε ούτε δύο ακροάσεις να με συγκινήσει και παρόλες κάποιες στιγμές που δεν προχωρούν όπως θα έπρεπε, η γενική εικόνα είναι άκρως αιθέρια και ταυτόσημη με τον τίτλο της. Ο δίσκος είναι ένα θερμό και ευχάριστο καλωσόρισμα στον κόσμο μιάς καλλιτεχνικής φιγούρας που δραστηριοποιείται σε ευρύ φάσμα πέρα από τη μουσική της δραστηριότητα. Ο ήχος της είναι προστατευτικός και τα συναισθήματα ειλικρινή. Η φωνής δεν τραγουδά ακριβώς και δίνει ένα τόνο καθησυχασμού. Τα τραγούδια δεν πουλάνε τελειότητα, ο ήχος της χρειάζεται περισσότερη αυτοπεποίθηση αλλά είναι αρκετά όμορφα για να τα προσπεράσει κανείς.

Αυτή η καλλιτέχνης θα είναι μαζί μας για πολύ καιρό..

«Using broader concepts, ‘DREAMER’ is “more introspective, because it's about things that I’ve been through over the last few years,” she says. The album is an intimate journey through snapshots and memories of Nabihah’s life. Exploring personal identity and grief through the soft-focus lens of melancholy, the album is not one specific sound. Her left-field lo-fi aesthetic twirls itself throughout as she manages to skate between tracks without ever sounding disjointed. Back in the UK, she embarked on residencies in Scotland and Suffolk to finish the album where she switched off from the internet, discovering “all my emotions and feelings. I was so sad and unwell before that but hardly anybody knew.”»


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom