04. Piggies - THE AMAZING (Fashionpolice)
«Τι στο διάολο συνέβη, ή – περισσότερο - τι δεν συνέβη; Από την άλλη πλευρά οι The Amazing από τη Σουηδία επέστρεψαν ύστερα από πέντε χρόνια έχοντας παίξει σε όλο τον κόσμο, σαν support σχήμα σε καλλιτέχνες όπως οι Tame Impala και στο εμβληματικό Letterman Show στις ΗΠΑ. Είναι ασφαλές να πούμε ότι με την κυκλοφορία του «Piggies», οι The Amazing φαίνεται να έχουν ενισχυθεί για άλλη μια φορά, ενισχύοντας την συλλογική δημιουργική τους δύναμη.»
Δημιουργούν άλμπουμ από το 2009 και δεν τους ήξερα καθόλου. Είναι όμως αρκετά γνωστοί στους κύκλους των ροκ και φολκ ομάδων.
Το ‘’Piggies’’ είναι το έκτο άλμπουμ τους και με έπιασε απροετοίμαστο και αδιάβαστο. Δεν γνωρίζω την προηγούμενη δισκογραφία τους και αν δεν μου φύγει πρώτα η νιρβάνα στην οποία έρχομαι με το ''Piggies'', θα συνεχίσω να μη γνωρίζω επίτηδες.
Το άλμπουμ με καθήλωσε με την γαλήνια, μελαγχολική και μελωδική του δύναμη και προσήλωση.
Ακούμε κατά βάση folk με διακριτικούς αλλά ιδιαίτερα λειτουργικούς ψυχεδελικούς και soft rock τόνους που βοηθούν πολύ την ανάπτυξη των σαγηνευτικών συγχορδιών και μελωδιών και φωνή που θυμίζει RED HOUSE PAINTERS και αρμονίες που φέρνουν στο νου τους AMERICA. Σε άλλα σημεία ακούμε τη folk εκδοχή τραγουδιών των THE CURE και των THE CHURCH σε πολύ ελαφρούς τόνους και μέχρι να τελειώσει ο δίσκος, η επιθυμία να τους δούμε κάποια στιγμή να παίζουν double bill με τους FLEET FOXES στην καλύτερη φολκ εμπειρία για δύο ζωές δυναμώνει περισσότερο.
Περιμένετε. Γίνεται και καλύτερο. Στο ‘’Cinammon’’ υπεισέρχεται FRIPP-οειδής κιθάρα και γυναικεία φωνητικά και το τραγούδι που κλείνει το δίσκο σε οδηγεί στα αστέρια με μία πλήρη ανάπτυξη α λα BEACH HOUSE και μέχρι το τέλος τα αυτιά μου φορτώνουν τόση μουσική ομορφιά και η μουσική τους αίσθηση γίνεται πλέον τόσο αναγνωρίσιμη που σημαίνει ότι το σχήμα είναι παραπάνω από τις επιρροές του.
Η ανάγκη να ξανακούσω το άλμπουμ αμέσως μετά την ακρόαση είναι ακόμα ένα χαρακτηριστικό της υπεροχής του.
Το ξαναβάζω από την αρχή λοιπόν και θέλω να έχω όλη την ημέρα ελεύθερη για να το ακούω, αλλά αυτό είναι δύσκολο. Από την άλλη, είναι καλό να προσμένω ομορφιά και για την επόμενη μέρα.
Αυτό λοιπόν συνέβη. Αυτός ο δίσκος ήρθε ήρεμα και διακριτικά. Ήρθε με τα τραγούδια του, να δημιουργήσει τοπία που δεν περιλαμβάνουν κλειστά κτήρια, έχουν την καλύτερη θέα στα ηλιοβασιλέματα και ο αέρας σε αυτά μυρίζει δροσιά. Κλείνω τα μάτια, αφήνω τη φωνή να με οδηγεί και στη συνέχεια ανοίγουν όλα τα μαγικά πορτάκια των συνθέσεων που βγάζουν κλίμακες, ονειρικές αρμονίες, ρυθμικά μέρη και μελωδικές αλλαγές που φέρονται τρυφερά στα αυτιά μου και με αγκαλιάζουν. Αυτός ο δίσκος μας αγαπάει. Αποτελείται από συγχορδίες και μελωδίες ικανές να κάνουν τον κόσμο πιο αισιόδοξο, πιο όμορφο και τις ζωές μας λιγότερο επώδυνες.
Σταματώ εδώ. Το δάχτυλο μου πηγαίνει και πάλι στο play. Σε ένα δευτερόλεπτο ο κόσμος που ζούμε δεν θα υπάρχει για 38’ 13’’.
Σχόλια