Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΧΡΩΜΑΤΑ..


Ο συνδυασμός ηλεκτρονικής μουσικής ,μεταΧατζηδακικής μελωδίας και Ελληνικής γλώσσας έχει χαρίσει μερικά θαυμαστά έργα στην Ελληνική δισκογραφία αλλά εξακολουθεί να παραμένει μιά δύσκολη περιοχή για την πλειοψηφία των μουσικών δημιουργών.
Η Λένα Πλάτωνος και η Μαρία Βουμβάκη είναι τα πρώτα και ίσως τα μόνα ονόματα που μου έρχονται στο νου, εδω και αρκετά χρόνια.
Όμως με την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου των ΧΡΩΜΑΤΑ,ύστερα απο τρία χρόνια αναμονής, μπορώ να προσθέσω και αυτό,πλέον, στη λίστα.
Δυο αδέλφια απο τη Βέροια,η Εύη και ο Φίλης Ιερόπουλος ,δημιούργησαν το σχήμα το 2006 .Η Ευη, συνθέτρια, για πολλά χρόνια, παιδικών τραγουδιών και ο Φίλης,συνθέτης ηλεκτρονικής μουσικης με πολλά χρόνια indie θητείας στο Λονδίνο σαν βασικό μέλος των CLOUCAB και DISKOBOY, ενώνουν τα ταλέντα και τις ιδιοσυγκρασίες τους και δημιουργούν ενα δίσκο αναφοράς .
Τους παρακολουθώ απο την πρώτη στιγμή που τους ανακάλυψα στο myspace πριν τρία χρόνια και περίμενα την κυκλοφορία αυτού του δίσκου, με τη σιγουριά οτι θα ήταν κατι εξαιρετικό.
Μόλις κατάφερα να αγοράσω το άλμπουμ ,ψάχνοντας στα δύο μοναδικά δισκάδικα που τον διαθέτουν στην Αθήνα και η μουσική άρχισε να γεμίζει το χώρο με νοσταλγία ,ομορφιά ,αθωότητα , ένοιωσα τη συγκίνηση και την ψυχική ανάταση που μου δημιουργούσαν μερικοί αγαπημένοι μου σύγχρονοι Ελληνόφωνοι δίσκοι (Λιλιπούπολη, Καρυωτάκης, Πρόβες Αποχαιρετισμού, Γκάλοπ, το πρώτο Στέρεο Νόβα, Φτηνή Ποπ Για Την Ελιτ),στο κοντινό παρελθόν.
Είναι ένα έργο που μιλά στην καρδιά και στην ψυχή, με γλώσσα τρυφερή και οικεία.Μακριά από τις επιταγές της σύγχρονης Ελληνικής δισκογραφίας (μπούτι,μπουζούκι,βυζί, φλωρομαγκιά,κ(λ)αψούρα, Κρα(υγα)ουνικό χαζοπαλιμπαιδισμό, εντεχνοπρόζακ,σκυλοράπ και άλλα μεταλλαγμένα),μέσα στην αρχέγονη λειτουργικότητα της Μουσικής και της Ποίησης σαν Τέχνες και όχι εκπορνευμένες Χείμαιρες για ''τον πολύ τον κόσμο''.
Έργο με μελωδίες,στίχους και ονειρική ηλεκτρονική ποπ σε συμφωνία μοναδικής ευαισθησίας και αρμονίας. Ξεπερνά τις επιρροές του, είτε Ελληνικές είτε Ευρωπαικές και στέκεται αυτόφωτο, έργο ξεχωριστής Ελληνικής electronica, ένας δίσκος αναφοράς για τις κυκλοφορίες που θα'ρθουν...Μην το αγνοήσετε.
Πληροφοριες εδω και εκει.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...