Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΧΡΩΜΑΤΑ..


Ο συνδυασμός ηλεκτρονικής μουσικής ,μεταΧατζηδακικής μελωδίας και Ελληνικής γλώσσας έχει χαρίσει μερικά θαυμαστά έργα στην Ελληνική δισκογραφία αλλά εξακολουθεί να παραμένει μιά δύσκολη περιοχή για την πλειοψηφία των μουσικών δημιουργών.
Η Λένα Πλάτωνος και η Μαρία Βουμβάκη είναι τα πρώτα και ίσως τα μόνα ονόματα που μου έρχονται στο νου, εδω και αρκετά χρόνια.
Όμως με την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου των ΧΡΩΜΑΤΑ,ύστερα απο τρία χρόνια αναμονής, μπορώ να προσθέσω και αυτό,πλέον, στη λίστα.
Δυο αδέλφια απο τη Βέροια,η Εύη και ο Φίλης Ιερόπουλος ,δημιούργησαν το σχήμα το 2006 .Η Ευη, συνθέτρια, για πολλά χρόνια, παιδικών τραγουδιών και ο Φίλης,συνθέτης ηλεκτρονικής μουσικης με πολλά χρόνια indie θητείας στο Λονδίνο σαν βασικό μέλος των CLOUCAB και DISKOBOY, ενώνουν τα ταλέντα και τις ιδιοσυγκρασίες τους και δημιουργούν ενα δίσκο αναφοράς .
Τους παρακολουθώ απο την πρώτη στιγμή που τους ανακάλυψα στο myspace πριν τρία χρόνια και περίμενα την κυκλοφορία αυτού του δίσκου, με τη σιγουριά οτι θα ήταν κατι εξαιρετικό.
Μόλις κατάφερα να αγοράσω το άλμπουμ ,ψάχνοντας στα δύο μοναδικά δισκάδικα που τον διαθέτουν στην Αθήνα και η μουσική άρχισε να γεμίζει το χώρο με νοσταλγία ,ομορφιά ,αθωότητα , ένοιωσα τη συγκίνηση και την ψυχική ανάταση που μου δημιουργούσαν μερικοί αγαπημένοι μου σύγχρονοι Ελληνόφωνοι δίσκοι (Λιλιπούπολη, Καρυωτάκης, Πρόβες Αποχαιρετισμού, Γκάλοπ, το πρώτο Στέρεο Νόβα, Φτηνή Ποπ Για Την Ελιτ),στο κοντινό παρελθόν.
Είναι ένα έργο που μιλά στην καρδιά και στην ψυχή, με γλώσσα τρυφερή και οικεία.Μακριά από τις επιταγές της σύγχρονης Ελληνικής δισκογραφίας (μπούτι,μπουζούκι,βυζί, φλωρομαγκιά,κ(λ)αψούρα, Κρα(υγα)ουνικό χαζοπαλιμπαιδισμό, εντεχνοπρόζακ,σκυλοράπ και άλλα μεταλλαγμένα),μέσα στην αρχέγονη λειτουργικότητα της Μουσικής και της Ποίησης σαν Τέχνες και όχι εκπορνευμένες Χείμαιρες για ''τον πολύ τον κόσμο''.
Έργο με μελωδίες,στίχους και ονειρική ηλεκτρονική ποπ σε συμφωνία μοναδικής ευαισθησίας και αρμονίας. Ξεπερνά τις επιρροές του, είτε Ελληνικές είτε Ευρωπαικές και στέκεται αυτόφωτο, έργο ξεχωριστής Ελληνικής electronica, ένας δίσκος αναφοράς για τις κυκλοφορίες που θα'ρθουν...Μην το αγνοήσετε.
Πληροφοριες εδω και εκει.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom