Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

MAYBESHEWILL/CRIPPLED BLACK PHOENIX Athens Live [19-09-2009]


Οι MAYBESHEWILL έπαιξαν με ένταση, ένα σετ από τα καλύτερα τους παλιά και καινούρια, με αρκετά προηχογραφημένα, αλλά και κιθάρες που ξύριζαν. Με καλή χρήση μεταλλικών στοιχείων και εντυπωσιακά ξεσπάσματα,ικανοποιήσαν, φαν και αρκετούς παρευρισκόμενους.Είναι μπάντα που παίζει,απλά και λειτουργικά.Χωρίς να το ταλαιπωρούν,επικεντρώνονται στα βασικά και εξαπολύουν ηχητικές ρουκέτες μικρού βεληνεκούς αλλά εξαιρετικής ακρίβειας.
(+) : The Paris Hilton Sex Tape, Seraphim &  Cherubim (έστω και λιγότερο πύρινη από την εκτέλεση του άλμπουμ), How To Have Sex With A Ghost, Not For What Of Trying..

Οι οκτώ  (ζωή να'χουν) CRIPPLED BLACK PHOENIX,κατάφεραν να χώρεσαν στη μικρή αλλά εργονομική σκηνή του κλάμπ και χωρίς να πουν πολλά πολλά ξεκίνησαν με το Rise Up And Fight.
Αψηφώντας κάποια μικρά ηχητικά προβλήματα με την ένταση της φωνής στα πρώτα τραγούδια,έπαιξαν για μία και παραπάνω ώρα,ένα μοναδικό μείγμα προοδευτικού/ψυχεδελικού/μπλουζ μεταροκ ή καλύτερα μουσική που παίζεται μόνο από δεξιοτέχνες μουσικούς με Ψυχή και Δώσιμο στη μουσική τους.
Πολύ καλές επιλογές και από τα τρία άλμπουμ συν ένα καινούριο (ψιλοαδιάφορο για να πω την αλήθεια) συν μιά διασκευή από Jeffrey Lee Pierce, συν τη διασκευή του παραδοσιακού, που έχει καθιερωθεί σαν εισαγωγή, στις παραστάσεις του Καραγκιόζη του Αθάνατου Ευγένιου Σπαθάρη (εισαγωγή με τη σειρά του, στο κατακλυσμικό 444), όλες παιγμένες με συναίσθημα,απογυμνωμένες από το βαρύ πέπλο των άλμπουμ,προσαρμοσμένες γιά συναυλίες εκτελέσεις,χάνοντας λίγο από τον όγκο και την λεπτομέρεια των στούντιο εκτελέσεων,κερδίζοντας όμως σε αμεσότητα και ένταση.

Πέρα όμως από εξαιρετικοί μουσικοί, ήταν αρκετά φιλικοί και ευχάριστοι απέναντι μας.Απολογήθηκαν για τη μη ύπαρξη πάγκου με δίσκους τους (κάτι που ήθελα πολύ μιάς και θα ήταν μιά καλή ευκαιρία να αγοράσω το δυσεύρετο εδώ, υλικό τους,σε καλή τιμή),δεν δίστασαν όμως,για να επανορθώσουν,να μας προσφέρουν τον ντράμμερ τους για 75 αργύρια...Προς το τέλος όλο το κλαμπ τραγούδησε το χορωδιακό του Burnt Reynolds,δείχνοντας ότι η Ελλάδα πάντα θα είναι φιλόξενοι γι'αυτούς...
Έφυγα αρκετά ικανοποιημένος από τη συναυλία.Μπορεί να περίμενα το λάιβ της δεκαετίας στο μυαλό μου αλλά κατάφεραν να με προσγειώσουν σε μία σεμνή,συναισθηματική εμφάνιση που η Ψυχή και η Μουσική είχαν τον πρώτο λόγο. Δύο στοιχεία που είναι αρκετά για μιά συναυλία να περάσει  στην Ιστορία...
(+) : Burnt Reynolds, το απίστευτο 20λεπτο έπος
   Time Of Ye Life /Born For Nothing/ Paranoid Arm of Narcoleptic Empire  που κράτησαν γιά το τέλος,444, Rise Up And Fight ....
 Για την εμφάνιση των δύο συγκροτημάτων στη Θεσσαλονίκη,ορίστε μιά όμορφη κριτική που δείχνει ότι πέρασαν το ίδιο καλά, εκεί πάνω..

Σχόλια

Ο χρήστης mystery falls down είπε…
Χαίρομαι που υπάρχει "ποιοτικό" κοινό που πηγαίνει σε μία συναυλία για να την παρακολουθήσει.

Το να αγνοεί κάποιος δεν είναι κακό, δεν είναι κατακριτέο. Το να έχει την εντύπωση ότι ξέρει τα πάντα (αναρωτιέμαι πότε οι Maybeshewill απέκτησαν φωνητικά στα κομμάτια τους) και έχει τον σωστό (ποδοσφαιρικό) τρόπο να τα εκφράζει είναι απογοητευτικό.

Μακάρι η Alterground να στερεί τη δωρεάν είσοδο σε σπουδαίους, υπέροχους, θαυμάσιους μουσικογραφιάδες και να σου χαρίζει εισιτήρια για τις συναυλίες που διοργανώνει.
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
έλα όμως που πληρωσα αυτη τη φορα..Πρεπει να ειμαι απο τους θαυμασιους..χε χε.
Θαυμάσιους εννοείς εκεινους που μπερδεψαν τη βουρτ..εεε τους Porcupine Tree με τους C.B.P.? Τότε ειμαι ο χειροτερος. Τα μπλογκ γράφονατι απο κολλημενα σαν εμενα και εσενα οποτε ξερουν πολυ καλα τι λενε.Οι αλλοι ομως που υποτιθεται οτι ειναι περιζητητοι και γραφουν παπαριές ?Γιατί τους δινουν σημασια ?

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...