Οι MAYBESHEWILL έπαιξαν με ένταση, ένα σετ από τα καλύτερα τους παλιά και καινούρια, με αρκετά προηχογραφημένα, αλλά και κιθάρες που ξύριζαν. Με καλή χρήση μεταλλικών στοιχείων και εντυπωσιακά ξεσπάσματα,ικανοποιήσαν, φαν και αρκετούς παρευρισκόμενους.Είναι μπάντα που παίζει,απλά και λειτουργικά.Χωρίς να το ταλαιπωρούν,επικεντρώνονται στα βασικά και εξαπολύουν ηχητικές ρουκέτες μικρού βεληνεκούς αλλά εξαιρετικής ακρίβειας.
(+) : The Paris Hilton Sex Tape, Seraphim & Cherubim (έστω και λιγότερο πύρινη από την εκτέλεση του άλμπουμ), How To Have Sex With A Ghost, Not For What Of Trying..
(+) : The Paris Hilton Sex Tape, Seraphim & Cherubim (έστω και λιγότερο πύρινη από την εκτέλεση του άλμπουμ), How To Have Sex With A Ghost, Not For What Of Trying..
Οι οκτώ (ζωή να'χουν) CRIPPLED BLACK PHOENIX,κατάφεραν να χώρεσαν στη μικρή αλλά εργονομική σκηνή του κλάμπ και χωρίς να πουν πολλά πολλά ξεκίνησαν με το Rise Up And Fight.
Αψηφώντας κάποια μικρά ηχητικά προβλήματα με την ένταση της φωνής στα πρώτα τραγούδια,έπαιξαν για μία και παραπάνω ώρα,ένα μοναδικό μείγμα προοδευτικού/ψυχεδελικού/μπλουζ μεταροκ ή καλύτερα μουσική που παίζεται μόνο από δεξιοτέχνες μουσικούς με Ψυχή και Δώσιμο στη μουσική τους.
Πολύ καλές επιλογές και από τα τρία άλμπουμ συν ένα καινούριο (ψιλοαδιάφορο για να πω την αλήθεια) συν μιά διασκευή από Jeffrey Lee Pierce, συν τη διασκευή του παραδοσιακού, που έχει καθιερωθεί σαν εισαγωγή, στις παραστάσεις του Καραγκιόζη του Αθάνατου Ευγένιου Σπαθάρη (εισαγωγή με τη σειρά του, στο κατακλυσμικό 444), όλες παιγμένες με συναίσθημα,απογυμνωμένες από το βαρύ πέπλο των άλμπουμ,προσαρμοσμένες γιά συναυλίες εκτελέσεις,χάνοντας λίγο από τον όγκο και την λεπτομέρεια των στούντιο εκτελέσεων,κερδίζοντας όμως σε αμεσότητα και ένταση.
Πέρα όμως από εξαιρετικοί μουσικοί, ήταν αρκετά φιλικοί και ευχάριστοι απέναντι μας.Απολογήθηκαν για τη μη ύπαρξη πάγκου με δίσκους τους (κάτι που ήθελα πολύ μιάς και θα ήταν μιά καλή ευκαιρία να αγοράσω το δυσεύρετο εδώ, υλικό τους,σε καλή τιμή),δεν δίστασαν όμως,για να επανορθώσουν,να μας προσφέρουν τον ντράμμερ τους για 75 αργύρια...Προς το τέλος όλο το κλαμπ τραγούδησε το χορωδιακό του Burnt Reynolds,δείχνοντας ότι η Ελλάδα πάντα θα είναι φιλόξενοι γι'αυτούς...
Έφυγα αρκετά ικανοποιημένος από τη συναυλία.Μπορεί να περίμενα το λάιβ της δεκαετίας στο μυαλό μου αλλά κατάφεραν να με προσγειώσουν σε μία σεμνή,συναισθηματική εμφάνιση που η Ψυχή και η Μουσική είχαν τον πρώτο λόγο. Δύο στοιχεία που είναι αρκετά για μιά συναυλία να περάσει στην Ιστορία...
(+) : Burnt Reynolds, το απίστευτο 20λεπτο έπος
Time Of Ye Life /Born For Nothing/ Paranoid Arm of Narcoleptic Empire που κράτησαν γιά το τέλος,444, Rise Up And Fight ....
Για την εμφάνιση των δύο συγκροτημάτων στη Θεσσαλονίκη,ορίστε μιά όμορφη κριτική που δείχνει ότι πέρασαν το ίδιο καλά, εκεί πάνω..
Σχόλια
Το να αγνοεί κάποιος δεν είναι κακό, δεν είναι κατακριτέο. Το να έχει την εντύπωση ότι ξέρει τα πάντα (αναρωτιέμαι πότε οι Maybeshewill απέκτησαν φωνητικά στα κομμάτια τους) και έχει τον σωστό (ποδοσφαιρικό) τρόπο να τα εκφράζει είναι απογοητευτικό.
Μακάρι η Alterground να στερεί τη δωρεάν είσοδο σε σπουδαίους, υπέροχους, θαυμάσιους μουσικογραφιάδες και να σου χαρίζει εισιτήρια για τις συναυλίες που διοργανώνει.
Θαυμάσιους εννοείς εκεινους που μπερδεψαν τη βουρτ..εεε τους Porcupine Tree με τους C.B.P.? Τότε ειμαι ο χειροτερος. Τα μπλογκ γράφονατι απο κολλημενα σαν εμενα και εσενα οποτε ξερουν πολυ καλα τι λενε.Οι αλλοι ομως που υποτιθεται οτι ειναι περιζητητοι και γραφουν παπαριές ?Γιατί τους δινουν σημασια ?