Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

MAYBESHEWILL/CRIPPLED BLACK PHOENIX Athens Live [19-09-2009]


Οι MAYBESHEWILL έπαιξαν με ένταση, ένα σετ από τα καλύτερα τους παλιά και καινούρια, με αρκετά προηχογραφημένα, αλλά και κιθάρες που ξύριζαν. Με καλή χρήση μεταλλικών στοιχείων και εντυπωσιακά ξεσπάσματα,ικανοποιήσαν, φαν και αρκετούς παρευρισκόμενους.Είναι μπάντα που παίζει,απλά και λειτουργικά.Χωρίς να το ταλαιπωρούν,επικεντρώνονται στα βασικά και εξαπολύουν ηχητικές ρουκέτες μικρού βεληνεκούς αλλά εξαιρετικής ακρίβειας.
(+) : The Paris Hilton Sex Tape, Seraphim &  Cherubim (έστω και λιγότερο πύρινη από την εκτέλεση του άλμπουμ), How To Have Sex With A Ghost, Not For What Of Trying..

Οι οκτώ  (ζωή να'χουν) CRIPPLED BLACK PHOENIX,κατάφεραν να χώρεσαν στη μικρή αλλά εργονομική σκηνή του κλάμπ και χωρίς να πουν πολλά πολλά ξεκίνησαν με το Rise Up And Fight.
Αψηφώντας κάποια μικρά ηχητικά προβλήματα με την ένταση της φωνής στα πρώτα τραγούδια,έπαιξαν για μία και παραπάνω ώρα,ένα μοναδικό μείγμα προοδευτικού/ψυχεδελικού/μπλουζ μεταροκ ή καλύτερα μουσική που παίζεται μόνο από δεξιοτέχνες μουσικούς με Ψυχή και Δώσιμο στη μουσική τους.
Πολύ καλές επιλογές και από τα τρία άλμπουμ συν ένα καινούριο (ψιλοαδιάφορο για να πω την αλήθεια) συν μιά διασκευή από Jeffrey Lee Pierce, συν τη διασκευή του παραδοσιακού, που έχει καθιερωθεί σαν εισαγωγή, στις παραστάσεις του Καραγκιόζη του Αθάνατου Ευγένιου Σπαθάρη (εισαγωγή με τη σειρά του, στο κατακλυσμικό 444), όλες παιγμένες με συναίσθημα,απογυμνωμένες από το βαρύ πέπλο των άλμπουμ,προσαρμοσμένες γιά συναυλίες εκτελέσεις,χάνοντας λίγο από τον όγκο και την λεπτομέρεια των στούντιο εκτελέσεων,κερδίζοντας όμως σε αμεσότητα και ένταση.

Πέρα όμως από εξαιρετικοί μουσικοί, ήταν αρκετά φιλικοί και ευχάριστοι απέναντι μας.Απολογήθηκαν για τη μη ύπαρξη πάγκου με δίσκους τους (κάτι που ήθελα πολύ μιάς και θα ήταν μιά καλή ευκαιρία να αγοράσω το δυσεύρετο εδώ, υλικό τους,σε καλή τιμή),δεν δίστασαν όμως,για να επανορθώσουν,να μας προσφέρουν τον ντράμμερ τους για 75 αργύρια...Προς το τέλος όλο το κλαμπ τραγούδησε το χορωδιακό του Burnt Reynolds,δείχνοντας ότι η Ελλάδα πάντα θα είναι φιλόξενοι γι'αυτούς...
Έφυγα αρκετά ικανοποιημένος από τη συναυλία.Μπορεί να περίμενα το λάιβ της δεκαετίας στο μυαλό μου αλλά κατάφεραν να με προσγειώσουν σε μία σεμνή,συναισθηματική εμφάνιση που η Ψυχή και η Μουσική είχαν τον πρώτο λόγο. Δύο στοιχεία που είναι αρκετά για μιά συναυλία να περάσει  στην Ιστορία...
(+) : Burnt Reynolds, το απίστευτο 20λεπτο έπος
   Time Of Ye Life /Born For Nothing/ Paranoid Arm of Narcoleptic Empire  που κράτησαν γιά το τέλος,444, Rise Up And Fight ....
 Για την εμφάνιση των δύο συγκροτημάτων στη Θεσσαλονίκη,ορίστε μιά όμορφη κριτική που δείχνει ότι πέρασαν το ίδιο καλά, εκεί πάνω..

Σχόλια

Ο χρήστης mystery falls down είπε…
Χαίρομαι που υπάρχει "ποιοτικό" κοινό που πηγαίνει σε μία συναυλία για να την παρακολουθήσει.

Το να αγνοεί κάποιος δεν είναι κακό, δεν είναι κατακριτέο. Το να έχει την εντύπωση ότι ξέρει τα πάντα (αναρωτιέμαι πότε οι Maybeshewill απέκτησαν φωνητικά στα κομμάτια τους) και έχει τον σωστό (ποδοσφαιρικό) τρόπο να τα εκφράζει είναι απογοητευτικό.

Μακάρι η Alterground να στερεί τη δωρεάν είσοδο σε σπουδαίους, υπέροχους, θαυμάσιους μουσικογραφιάδες και να σου χαρίζει εισιτήρια για τις συναυλίες που διοργανώνει.
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
έλα όμως που πληρωσα αυτη τη φορα..Πρεπει να ειμαι απο τους θαυμασιους..χε χε.
Θαυμάσιους εννοείς εκεινους που μπερδεψαν τη βουρτ..εεε τους Porcupine Tree με τους C.B.P.? Τότε ειμαι ο χειροτερος. Τα μπλογκ γράφονατι απο κολλημενα σαν εμενα και εσενα οποτε ξερουν πολυ καλα τι λενε.Οι αλλοι ομως που υποτιθεται οτι ειναι περιζητητοι και γραφουν παπαριές ?Γιατί τους δινουν σημασια ?

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom