Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

,,,,should be feared (?)



Η συλλογή ''...should be feared (?)'' είναι η πρώτη συλλογή της νεοσύστατης  Thirsty Leaves Music(TLM) records.

Αντίθετα με τις δειγματοληπτικές συλλογές κάθε δισκογραφικής, η συγκεκριμένη περιλαμβάνει καλλιτέχνες από την Ελλάδα, Ιρλανδία, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Ιταλία, Ρωσία και Ρουμανία που δεν ηχογραφούν στην ετειρεία ( πλην των Moody Alien και Shanyio).

Όπως λέει το δελτίο τύπου : 

  « ..συλλογή που επιχειρεί να καλύψει ένα ευρύ φάσμα της μοντέρνας ηλεκτρακουστικής πειραματικής μουσικής»


Όπως μου έγραψε ο Moody Alien , εμπνευστής και ο γενικός υπεύθυνος της συλλογής :


« Η ιδέα της συλλογής ξεκίνησε από την επιθυμία μου να συνεργαστώ με κάποιους από τους μουσικούς που γνώρισα online τα τελευταία χρόνια. Κεντρικό θέμα δεν πρότεινα εκ των προτέρων, αυτό καθορίστηκε από τις συμμετοχές που παρέλαβα. Ο τίτλος βασίστηκε στο τελευταίο κομμάτι και στο δικό μου μυαλό αναφέρεται κυρίως στη λεγόμενη "δύσκολη" μουσική...» 
 

Το τελευταίο κομμάτι (της συλλογής) είναι μια σύνθεση για ηλεκτρική κιθάρα και ηλεκτρονικά του Αμερικάνου κιθαρίστα και συνθέτη James Ross ο οποίος επεξεργάστηκε ένα Γαλλικό Μεσαιωνικό τραγούδι ( '' L'Homme Arme'') και δημιούργησε ένα νέο κομμάτι που όχι μόνο δεν φοβίζει αλλά αντίθετα δημιουργεί θόλο προστασίας για όποιον εισέλθει.

Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι και το πρώτο που δόθηκε για ακρόαση ενώ μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές έχουν δοθεί αλλά δύο και μέχρι τις 6 Απριλίου που κυκλοφορεί επίσημα η συλλογή, θα έχουν ανέβει όλα τα κομμάτια της.

Η συλλογή θα κυκλοφορήσει σε 100 cd, με χειροποίητο εξώφυλλο και εκατό διαφορετικά σχέδια. Επίσης θα υπάρξει και σε ψηφιακή μορφή δωρεάν.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση στη συλλογή είναι ότι για μουσική τέτοιου είδους οι επιλογές δεν είναι κάτι δύσκολο στα αυτιά. Μπορεί και κάποιος μη θιασώτης της σκηνής, αλλά με ευρύ μουσικό φάσμα, να προσεγγίσει το περιεχόμενο και να απορροφηθεί από αυτό.

Ευχαρίστως μετά από αυτή τη συλλογή να αρχίσω να ψάχνω λίγο και την υπόλοιπη δισκογραφία των συμμετεχόντων.

Πέρα από το ''L'Homme Arme'' ξεχώρισα τη συμμετοχή των Γιώργου Χριστιανάκη / Νίκο Βελλιώτη στη σύνθεση ''The Collector'' εμπνευσμένο αλλά και γραμμένο αρχικά για το ποίημα του Μίλτου Σαχτούρη ''Ο Συλλέκτης''. 
Είναι αυτό που ανοίγει τη συλλογή και το ambient μυστήριο που το περιβάλλει είναι καλωσόρισμα στον ιδιαίτερο και αρκετά ελκυστικό για τα αυτιά κόσμο της συλλογής.

Η 14 λέπτη σύμπραξη των Moody Alien/John Daly/Zenjungle, στο ''A Fortuitous Encounter Of Parallels'' είναι επίσης ένα από τις πιο δυνατές στιγμές. Παράλληλοι αυτοσχεδιασμοί που έλκονται μεταξύ τους, ένας μουσικός διάλογος που ανοίγει τη φαντασία αλλά και πυροδοτεί συναισθήματα προς το τέλος όταν κάνει την εμφάνισή του το σαξόφωνο. Σε κάτι τέτοιες συνθέσεις ζηλεύω πολύ τους δημιουργούς γιατί αφήνονται ελεύθεροι χωρίς φραγμούς και στο τέλος παράγουν κάτι που έχει ενότητα, ακρίβεια και διάρκεια.

Πέρα από αυτά τα τρία υπάρχουν αλλά έξι ολοκληρωμένα κομμάτια που είτε έχουν απλό μουσικό ενδιαφέρον ( This Time, 09142) είτε οδηγούν τον ακροατή στον δικό τους κόσμο και τον αναβαθμίζουν μουσικά με συναρπαστικό τρόπο ( Banat Frost, The Wanderer & The Storm, Blood Moon Vignettes, In The Midst Of The Debris).


Φόβος λοιπόν όχι. Εκτός και αν τα αυτιά έχουν μαλακώσει από τα «αλεσμένα» τραγούδια είτε της εναλλακτικής σκηνής είτε της εμπορικής. Δεν είναι δύσκολη μουσική.

Θα έλεγα ότι με παιδεύουν πολύ περισσότερο τα γυάλινα και αφαιρετικά ηλεκτρονικά και συγκοπτόμενα πειράματα συνθετών όπως ο Arca ή o Lotic, ακούω τεταμένα και με προσοχή συνθέσεις της Holly Herndon, Jlin, Laurel Halo αλλά με αυτή τη συλλογή η ακρόαση είναι αρκετά άνετη( αναλογικά), σε όλα τα επίπεδα.

Πρός το παρόν ακούτε τις τρεις πρώτες συνθέσεις αλλά με κάθε νέα είσοδο το παρακάτω player θα ανανεώνεται μέχρι το τελικό στάδιο.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...