Η Αντίσταση...

Το άκουσα ,ρε φίλε. Ναί. Το κατέβασα και το άκουσα.Με είχατε πρήξει.Μπας και είμαι λάθος σκέφτηκα?

Στα τρία πρώτα τραγούδια ακούω στρωμένα ,όμορφα τραγούδια,με ωραία σύνθια,με επικούς ρυθμούς,από αυτά που θα ήθελα να έχουν συνέχεια.Με τους στίχους υπάρχει ένα θέμα,αλλά το ξεπερνάμε.
Μόλις φτάνει στο United States Of Eurasia, το πηδάω και βρίσκομαι κάπου μεταξύ Queen και πομπώδες ροκ γωνία.

Και έτσι συνεχίζεται ( εκτός του MK Ultra ) μέχρι το τέλος.Κλείνουν με το απόλυτο τρίπτυχο συμφωνικής αποκορύφωσης που με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι MUSE έπρεπε να παραμείνουν αντίγραφα των RADIOHEAD ή να κάνουν ένα ''Black Holes And Revelations'' ακόμα,αλλά με λιγότερα τραγούδια.

Λυπάμαι ,αν και τυχαίνει ν'ακούω μερικά πολύ καλά άλμπουμ με progressive επιρροές
τα οποία είναι αρκετά στο φτύσιμο και κακώς (PORCUPINE TREE,MEW), οπότε δεν έχω πρόβλημα με το είδος,το ''Resistance'' είναι ένας δίσκος που βουλιάζει αύτανδρο μέσα στην έπαρση,στο επικό που καταλήγει μελόδραμα και στην πόζα. Όποιες καλές στιγμές εξαφανίζονται από την υπόλοιπη μαύρη ναρκισσιστική τρύπα του υπόλοιπου άλμπουμ.
Τζάμπα το εξώφυλλο....