Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

MAY ROOSEVELT..


Την ξέρουμε σαν Θερεμινίστρια των 2L8, πάνω απ'όλα.Συμμετέχει όμως και σε ηχογραφήσεις άλλων σχημάτων και καλλιτεχνών καθώς και σόλο συναυλίες σε απρόβλεπτα μέρη...
Το μικρό κόκκινο δισκάκι που φιλοτέχνησε η ίδια (είναι και γραφίστρια),είναι η πρώτη επίσημη προσωπική κυκλοφορία της και άλλο ένα κόσμημα της Coo records από τη Βέροια,ύστερα από το πανέμορφο ντεμπούτο των ΧΡΩΜΑΤΩΝ.
Θεματικό, ένα μικρό μουσικό θεατρικό σε οκτώ μέρη ή ηλεκτρονική όπερα τσέπης ή παιδικά τραγούδια γιά μεγάλους ή όπως αλλιώς θέλετε, το Panda ( A Short Story About Love And Fear), με ξάφνιασε στην αρχή μιάς και σε μουσικό επίπεδο, περίμενα ένα δίσκο με σολο Θερεμιν και όχι αυτό το παράξενο και σκοτεινό ηλεκτρονικό ποπ ζαχαρωτό.
Θα σας πουν ότι μοιάζει με πολλά, αλλά η MAY ROOSEVELT, μπορεί να ελέγξει και να κατευθύνει τις επιρροές της όπου αυτή θέλει μένοντας σταθερή στο βασικό θέμα και ατμόσφαιρα που δημιουργεί..
Προσωπικά,όμως, δεν περίμενα, να μου θυμίσει την προσσέγγιση των RESIDENTS τόσο στη θεματική όσο και στη δραματουργική δομή του έργου. Θα έλεγα, με θράσος είναι αλήθεια, ότι το ''Panda...'' μπορεί να σταθεί επάξια στα τελευταία θεματικά  έργα τους.Είμαι σίγουρος δε, ότι οι RESIDENTS θα ''σκότωναν'' να έχουν τέτοια δημιουργική θερεμινίστρια στις τάξεις τους.
Ήδη φαντάζομαι και performance πάνω σε αυτή την ιστορία.Τη βλέπω να ξετυλίγεται μπροστά μου...
Το Θέρεμιν παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο όχι σαν προεξέχον όργανο, αλλά σαν τη βασική ραχοκοκαλιά των συνθέσεων, που καραδοκεί πίσω από την ποπ κουβερτούρα να δώσει ή να εκτοξεύσει τα τραγούδια. Χωρίς να έχει τη θέση της εξωτικής γαρνιτούρας, που ξέρουμε, χρησιμοποιείται αρμονικά με τα άλλα όργανα και ουσιαστικά είναι  μαέστρος και ψυχή αυτής της φαινομενικά τυπικής ηλεκτρονικής διάταξης.
Το ''Panda...'' είναι ένα κομψό, τρυφερό και σκληρό ταυτόχρονα, ονειρικό αλλά και εφιαλτικό παραμύθι, απλό και απέρριτο, φτιαγμένο με ειλικρίνεια, αυθορμητισμό αλλά και γνώση...
Αγοράστε το με κλειστά τα μάτια......
 Το βίντεο που ακολουθεί δεν είναι τραγούδι του άλμπουμ,αλλά είναι εξαιρετικό.
Το πρωτοείδα στο μπλογκ του Zeugolator και καλό είναι να διαδοθεί και σε άλλα ιστολόγια.


Σχόλια

Ο χρήστης mystery falls down είπε…
Το εντόπισες, το προμηθεύτηκες, μοιράστηκες τις εντυπώσεις σου (όπως είχε κάνει με την ξεχωριστά ανήσυχη και ποιητική Tamaryn), κατεύνασες την περιέργειά μας και μας έπεισες (σε αυτό σε συνέβαλλε και η καθοριστική συμμετοχή της στους αγαπημένους 2l8). Αύριο το πρωί σπεύδω να το προμηθευτώ (με κλειστά μάτια).
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
οπωσδήποτε.Η may είναι κάνει σπουδαία μικρά πράγματα και αν συνεχίσει έτσι ...να τα συζητήσουμε τότε..
να'σαι καλά..
Ο χρήστης Unknown είπε…
Τώρα εγώ γιατί περιμένω δέκα μέρες να φτάσει το σιντι και ακόμη δεν έχει φανεί δεν μπορώ να καταλάβω, ούτε από τις αμερικές να ερχότανε. Όχι τίποτα άλλο, δεν έχω ακούσει και όλα τα τραγούδια και έχω περιέργεια.
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
Τιιιι ?Στο μετροπολις γρηγορα.Απο εκει το αγορασα...στο μαισπεης εχει τα μισα νομιζω.τα υπολοιπα ειναι επισης εξαιρετικά..

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom