Στα πλαίσια της δεύτερης εκδήλωσης του Ough! παρακολουθήσαμε ένα από τα πιο εξωτικά και πρωτόγονα Γαλλικά σχήματα της εποχής. Οι THE DREAMS, ζευγάρι στη ζωή αλλά και στη σκηνή, παρουσίασαν μια σειρά από παλιά και καινούρια τραγούδια τους, ήταν απολαυστικοί και έφυγαν και αυτοί και εμείς με τις καλύτερες εντυπώσεις.
Φυσικά και ο διάκοσμος του Bios δεν ήταν ο κατάλληλος για να ολοκληρωθεί αυτό το κλίμα παιδικής περιέργειας, συναρπαστικού πρωτογονισμού και έξαψης,αλλά που να βρίσκεις τώρα νησιά,με φοίνικες,υγρασία,κουνούπια και φεγγάρι να βαράει κατακούτελα. Ο χώρος όμως ήταν ο πλέον κατάλληλος ,για να έρθουμε σε επαφή με τον απλό, ανεπιτήδευτο, ανεπεξέργαστο ήχο του σχήματος που ακούστηκε καλύτερα το ''Morbido'' τον μοναδικό,περσινό αγαπημένο δίσκο τους.
Σαν να είναι τελείως αποκομμένοι,μακριά από τον πολιτισμό και την πολυπλοκότητα της καθημερινότητας,το δίδυμο δημιούργησε τη βασική ηχητική «πύλη» διαφυγής ,θέτοντας φαντασία και αισθήσεις σε εγρήγορση.
Μεγάλο κατόρθωμα με τραγούδια ερασιτεχνικής κατηγορίας αλλά και ένα γερό μάθημα στους τελειομανείς. Η πρωτογενής συγκίνηση και χαρά της μουσικής βρίσκεται στο πρώτο χτύπημα του κουταλιού πάνω στην κατσαρόλα..
Φυσικά και ο διάκοσμος του Bios δεν ήταν ο κατάλληλος για να ολοκληρωθεί αυτό το κλίμα παιδικής περιέργειας, συναρπαστικού πρωτογονισμού και έξαψης,αλλά που να βρίσκεις τώρα νησιά,με φοίνικες,υγρασία,κουνούπια και φεγγάρι να βαράει κατακούτελα. Ο χώρος όμως ήταν ο πλέον κατάλληλος ,για να έρθουμε σε επαφή με τον απλό, ανεπιτήδευτο, ανεπεξέργαστο ήχο του σχήματος που ακούστηκε καλύτερα το ''Morbido'' τον μοναδικό,περσινό αγαπημένο δίσκο τους.
Σαν να είναι τελείως αποκομμένοι,μακριά από τον πολιτισμό και την πολυπλοκότητα της καθημερινότητας,το δίδυμο δημιούργησε τη βασική ηχητική «πύλη» διαφυγής ,θέτοντας φαντασία και αισθήσεις σε εγρήγορση.
Μεγάλο κατόρθωμα με τραγούδια ερασιτεχνικής κατηγορίας αλλά και ένα γερό μάθημα στους τελειομανείς. Η πρωτογενής συγκίνηση και χαρά της μουσικής βρίσκεται στο πρώτο χτύπημα του κουταλιού πάνω στην κατσαρόλα..
Σχόλια