Τελική ευθεία. Από την Πέμπτη 1.12.2016 συγχρονιζόμαστε με την #Blogovision2016
21.Blakk
Metall – GIOUMOURTZINA
(Inner Ear )
Γνωστοί σε μια μικρή ομάδα ακροατών εδώ και καιρό για τις συναρπαστικές
ζωντανές εμφανίσεις τους, έκαναν αίσθηση σε πιο ευρύ ακροατήριο εδώ στην Ελλάδα με το που κυκλοφόρησε το
ντεμπούτο τους.
Οι επιρροές τους
κυμαίνονται από new
wave και
funk
των
'80'ς, μουσική από giallo
ταινίες
των
'70'ς
έως και Witchhaus
αποχρώσεις.
Σαν ολότητα όμως βρισκόμαστε απέναντι
σε ένα σκοτεινό ρυθμικό Θηρίο που είναι
αρκετά ευλύγιστο και αποφασισμένο να
αφήσει το δικό του αποτύπωμα στην ηχητική
παλέτα της Ελληνικής σκηνής και το αφήνει με αυτό το ντεμπούτο που περιέχει σε επίσημη μορφή πολλά από τα κομμάτια που ακούγαμε εδώ και καιρό στο soundcloud αλλά και μας εντυπωσίαζαν στα live τους.
Το ''Blakk Metall'' είναι αρκετά
υποβλητικό, ρυθμικό και ευδαιμονικό. Αποδίδει το
Αστικό περιβάλλον με ακρίβεια και δεν αφήνει αφήνει σώμα
ακούνητο, ανταλλάσσει με τον Robert
Smith ιδέες και
αποδεικνύει ότι η συνέχεια τους
προβλέπεται υποσχόμενη.
22.Ears
– KAITLYN AURELIA SMITH
(Western Vinyl)
Η Kaitlyn
Aurelia Smith φέτος έγινε
γνωστότερη στο χώρο της ηλεκτρονικής
μουσικής με αυτό το υπέροχο άλμπουμ. Στo ''EARS" με τη βοήθεια του συνθ Buchla,
συνθέτει μουσική-ανοικτό
ορίζοντα και πλούσια σε ηχοχρώματα.
Η καλλιτέχνης έχει επεξεργαστεί τα πάντα σε σημείο να μη μπορούμε να διακρίνουμε κάποια όργανα και το
τελικό αποτέλεσμα να είναι ένα συνεκτικό
αλλά ταυτόχρονα, ελαστικό ηχητικό
αμάγαλμα εκτός πλανητικής ιδιοσυγκρασίας ή ένα θαυμαστό, θερμό ηχητικό σύμπαν
που αναπνέει και νοιώθει..
Η
περιγραφή ενός τέτοιου άλμπουμ είναι
χαμένος χρόνος, γιατί η ακρόαση, μέχρι να εξαντληθούν και να κατανοηθούν όλα τα στοιχεία που το χαρακτηρίζουν, αποδεικνύεται αρκετά ευχάριστη και
δημιουργική για περαιτέρω αναλύσεις. .Όαση για τα αυτιά χωρίς καμμία αμφιβολία.
Εκπαιδεύει την ακοή και την αντίληψη
σαν παιδικό παιχνίδι..
23.Pennied Days – NIGHT MOVES
(Domino)
Η
αναβίωση του αμερικάνικου σοφτ ροκ των
'70'ς δεν είναι ακριβώς κίνημα όπως ας
πούμε η αναβίωση του shoegaze.
Τα
αμερικάνικα σχήματα αγαπάνε σαν
πολιτιστική κληρονομιά το ροκ της
δεκαετίας του '70 και το ενσωματώνουν
συχνά πυκνά στην μουσική τους.
Οι NIGHT
MOVES στο
δεύτερο άλμπουμ τους, ουσιαστικά
ηχογράφησαν κάτι σαν φόρο τιμής στις
ηλιόλουστες στιγμές του σοφτ ροκ των
'70'ς. Μέσα από τις συνθέσεις τους περνά
ολόκληρη γενιά μουσικών από FLEETWOOD
MAC μέχρι
TODD
RUNDGREN και
χιλιάδες άγνωστα σχήματα που ηχογραφούσαν
ονειροπαρμένα ροκ τραγούδια για
χαζολόγημα, σιέστα, ρομάντσα, Καλιφορνέζικη ευφορία κλπ. Το
επόμενο βήμα μετά την ακρόαση αυτού του
δίσκου είναι να πάρω την πρώτη πτήση
για Los
Angeles, μαζί
με όλα τα τραγούδια που διαθέτω για μια
καλοκαιρινή περιπλάνηση στις Δυτικές
παραλίες και αν το βρίσκετε γραφικό σαν σκέψη μάλλον δεν έχετε ακούσει ή δεν
αγαπάτε τις ανέμελες, όμορφες, δροσερές
μελωδίες των τραγουδιών του ''Pennied
Days'', δεν
λατρεύετε τις χαρούμενες ενορχηστρώσεις
τους και δεν σας παραμυθιάζει το όλο
κλίμα.
Γιατί δεν είναι καν δίσκος αυτής
της εποχής ούτε και στείρα αναβίωση.
Είναι κάτι το διαφορετικό αλλά συνάμα
οικείο, κάτι που κουβαλά ένα παρελθόν
που δεν είμαστε σίγουροι αν αποτυπώνεται
ακριβώς αλλά στο τέλος δεν έχει σημασία
γιατί το χαμόγελο μένει στο πρόσωπο.
Από τους δίσκους που με έκαναν χαρούμενο
φέτος, που μου αλλάζουν τη διάθεση και
ειλικρινά τους ευγνωμονώ γι' αυτό....
24.III
– MODERAT
( Mute/Monkeytown )
Το
τρίτο άλμπουμ της σύμπραξης MODEselector
και
appaRAT,
περιγράφεται
με δύο λόγια και σταράτα από τον Brian
Howe του
Pitchfork:
«
Apparat
and Modeselektor's third album as Moderat absorbs a dark spectrum of
postminimal electronic music—James Blake, Burial, The xx, Four
Tet—and reflects it into spare, crystal-clear electronic soul».
Κατά
99% περιγράφει την σκοτεινή ευφορία του
άλμπουμ που έκανε τη διαφορά φέτος στο
χώρο της ευρείας αποδοχής electronica.
Αν
λοιπόν μιλάμε για το άλμπουμ που είναι
απόλυτα 2016 σε αυτό το χώρο, αυτό είναι
το ''III”.
Χωρίς
πισωγυρίσματα σε άλλες δεκαετίες, με
απόλυτα σύγχρονο ήχο ψάχνει την ευρεία
αποδοχή, βγαίνοντας από τις χορευτικές
πίστες δοκιμάζοντας τις δυνάμεις του
και στην ποπ αρένα. Άσχετα αν απλώνεται
περισσότερο από όσο χρειάζεται και
άσχετα αν σε σημεία χώνει τόσα μπάσα
όσα για να κρύψει τις συνθετικές αδυναμίες
του. Ακούγεται φρέσκο και εξερευνητικό.
Περιλαμβάνει βέβαια μερικά δυνατά
σινγκλ και, όπως ήδη γνωρίζετε, μπορεί
να αποδοθεί ζωντανά με εντυπωσιακό
τρόπο. Είναι φτιαγμένο άλλωστε για
κολοσσιαιές εντάσεις. Είναι ένα
αξιοθαύμαστο λοιπόν κομμάτι της μουσικής
μας δεκαετίας και ευελπιστούμε ότι θα
ακολουθήσουν και άλλα ανάλογα.
25.WORRY.
- JEFF ROSENSTOCK
(Sideonedummy)
Η
ιστορία του Jeff Rosenstock, είναι
η κλασσική ιστορία ενός πανκ ρόκερ
προς την επιτυχία.
Μέλος
διάφορων πανκ και σκα σχημάτων μόλις
το 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο προσωπικό
του άλμπουμ. Το ''WORRY.'', είναι
το τρίτο και καλύτερο άλμπουμ του.
Εκρηκτικό όσο πρέπει, σύντομο και
περιεκτικό γιατί μπορεί, μελωδικό όσο
χρειάζεται, νοσταλγεί τα '90'ς λίγο πριν
το πεις γραφικό, πολύ φρενιτιώδες σε
σημεία για να ντυθείς κατάλληλα..
Ο Jeff Rosenstock δεν
έχει το image του σκληροπυρηνικού
πανκ ρόκερ. Είναι μάλλον ένας συμπαθής,
συνηθισμένος τύπος αλλά όταν παίζει τη
μουσική του λυσσομανά.
Αυτό που
λαμβάνουμε είναι μελωδικό πανκ που δεν
φοβάται να ρίχνει τους τόνους ή να σηκώνει
ταχύτητες από το πουθενά. Οι σκα καταβολές
του εμφανίζονται σποραδικά, μπορεί να
κάνει ψόφιους να ξαναβρούν τη χαμένη
τους εφηβεία, είναι ένας ροκ δίσκος που
δεν ανήκει στο 2016 γιατί το ροκ δεν ανήκει
πλέον σε αυτή τη δεκαετία.
Δεν είμαι και
ο απόλυτος φαν του πανκ ροκ ιδιώματος
που καταλαμβάνει τη μουσική του Jeff Rosenstock, αλλά όταν δίσκοι σαν κι αυτόν με ενθουσιάζουν, να
ξέρετε ότι είναι γιατί ο καλλιτέχνης ή
καλλιτέχνες δίνουν την ψυχή τους 100% σε
αυτό. Διασκεδάζουν, αισθάνονται,
μεταδίδουν με απόλυτη ειλικρίνεια και
πρόθεση να στήσουν μαζί με το κοινό
άλλη μια γιορτή εκτόνωσης και επικοινωνίας
μεταξύ τους.
Εύκολα
ο ροκ δίσκος της χρονιάς μαζί με τον ...
(συνεχίζεται)
Σχόλια