Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Music treatment 2016: The albums_Vol.9_25-21




 Τελική ευθεία. Από την Πέμπτη 1.12.2016 συγχρονιζόμαστε με την #Blogovision2016

21.Blakk MetallGIOUMOURTZINA 
          (Inner Ear )


Γνωστοί σε μια μικρή ομάδα ακροατών εδώ και καιρό για τις συναρπαστικές ζωντανές εμφανίσεις τους, έκαναν αίσθηση σε πιο ευρύ ακροατήριο εδώ στην Ελλάδα με το που κυκλοφόρησε το ντεμπούτο τους. 
Οι επιρροές τους κυμαίνονται από new wave και funk των '80'ς, μουσική από giallo ταινίες των '70'ς έως και Witchhaus αποχρώσεις. Σαν ολότητα όμως βρισκόμαστε απέναντι σε ένα σκοτεινό ρυθμικό Θηρίο που είναι αρκετά ευλύγιστο και αποφασισμένο να αφήσει το δικό του αποτύπωμα στην ηχητική παλέτα της Ελληνικής σκηνής και το αφήνει με αυτό το ντεμπούτο που περιέχει σε επίσημη μορφή πολλά από τα κομμάτια που ακούγαμε εδώ και καιρό στο soundcloud αλλά και μας εντυπωσίαζαν στα live τους. 
Το ''Blakk Metall'' είναι αρκετά υποβλητικό, ρυθμικό και ευδαιμονικό. Αποδίδει το Αστικό περιβάλλον με ακρίβεια και δεν αφήνει αφήνει σώμα ακούνητο, ανταλλάσσει με τον Robert Smith ιδέες και αποδεικνύει ότι η συνέχεια τους προβλέπεται υποσχόμενη.

22.Ears KAITLYN AURELIA SMITH 
          (Western Vinyl) 


Η Kaitlyn Aurelia Smith φέτος έγινε γνωστότερη στο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής με αυτό το υπέροχο άλμπουμ. Στo ''EARS" με τη βοήθεια του συνθ Buchla, συνθέτει μουσική-ανοικτό ορίζοντα και πλούσια σε ηχοχρώματα. 
 Η καλλιτέχνης έχει επεξεργαστεί τα πάντα σε σημείο να μη μπορούμε να διακρίνουμε κάποια όργανα και το τελικό αποτέλεσμα να είναι ένα συνεκτικό αλλά ταυτόχρονα, ελαστικό ηχητικό αμάγαλμα εκτός πλανητικής ιδιοσυγκρασίας ή ένα θαυμαστό, θερμό ηχητικό σύμπαν που αναπνέει και νοιώθει.. 
  Η περιγραφή ενός τέτοιου άλμπουμ είναι χαμένος χρόνος, γιατί η ακρόαση, μέχρι να εξαντληθούν και να κατανοηθούν όλα τα στοιχεία που το χαρακτηρίζουν, αποδεικνύεται αρκετά ευχάριστη και δημιουργική για περαιτέρω αναλύσεις. .Όαση για τα αυτιά χωρίς καμμία αμφιβολία. Εκπαιδεύει την ακοή και την αντίληψη σαν παιδικό παιχνίδι..

 23.Pennied DaysNIGHT MOVES 
           (Domino)


Η αναβίωση του αμερικάνικου σοφτ ροκ των '70'ς δεν είναι ακριβώς κίνημα όπως ας πούμε η αναβίωση του shoegaze. Τα αμερικάνικα σχήματα αγαπάνε σαν πολιτιστική κληρονομιά το ροκ της δεκαετίας του '70 και το ενσωματώνουν συχνά πυκνά στην μουσική τους. 
Οι NIGHT MOVES στο δεύτερο άλμπουμ τους, ουσιαστικά ηχογράφησαν κάτι σαν φόρο τιμής στις ηλιόλουστες στιγμές του σοφτ ροκ των '70'ς. Μέσα από τις συνθέσεις τους περνά ολόκληρη γενιά μουσικών από FLEETWOOD MAC μέχρι TODD RUNDGREN και χιλιάδες άγνωστα σχήματα που ηχογραφούσαν ονειροπαρμένα ροκ τραγούδια για χαζολόγημα, σιέστα, ρομάντσα, Καλιφορνέζικη ευφορία κλπ. Το επόμενο βήμα μετά την ακρόαση αυτού του δίσκου είναι να πάρω την πρώτη πτήση για Los Angeles, μαζί με όλα τα τραγούδια που διαθέτω για μια καλοκαιρινή περιπλάνηση στις Δυτικές παραλίες και αν το βρίσκετε γραφικό σαν σκέψη μάλλον δεν έχετε ακούσει ή δεν αγαπάτε τις ανέμελες, όμορφες, δροσερές μελωδίες των τραγουδιών του ''Pennied Days'', δεν λατρεύετε τις χαρούμενες ενορχηστρώσεις τους και δεν σας παραμυθιάζει το όλο κλίμα. 
Γιατί δεν είναι καν δίσκος αυτής της εποχής ούτε και στείρα αναβίωση. Είναι κάτι το διαφορετικό αλλά συνάμα οικείο, κάτι που κουβαλά ένα παρελθόν που δεν είμαστε σίγουροι αν αποτυπώνεται ακριβώς αλλά στο τέλος δεν έχει σημασία γιατί το χαμόγελο μένει στο πρόσωπο. Από τους δίσκους που με έκαναν χαρούμενο φέτος, που μου αλλάζουν τη διάθεση και ειλικρινά τους ευγνωμονώ γι' αυτό....

24.III MODERAT 
         ( Mute/Monkeytown )



Το τρίτο άλμπουμ της σύμπραξης MODEselector και appaRAT, περιγράφεται με δύο λόγια και σταράτα από τον Brian Howe του Pitchfork:

« Apparat and Modeselektor's third album as Moderat absorbs a dark spectrum of postminimal electronic music—James Blake, Burial, The xx, Four Tet—and reflects it into spare, crystal-clear electronic soul». 

Κατά 99% περιγράφει την σκοτεινή ευφορία του άλμπουμ που έκανε τη διαφορά φέτος στο χώρο της ευρείας αποδοχής electronica. Αν λοιπόν μιλάμε για το άλμπουμ που είναι απόλυτα 2016 σε αυτό το χώρο, αυτό είναι το ''III”. Χωρίς πισωγυρίσματα σε άλλες δεκαετίες, με απόλυτα σύγχρονο ήχο ψάχνει την ευρεία αποδοχή, βγαίνοντας από τις χορευτικές πίστες δοκιμάζοντας τις δυνάμεις του και στην ποπ αρένα. Άσχετα αν απλώνεται περισσότερο από όσο χρειάζεται και άσχετα αν σε σημεία χώνει τόσα μπάσα όσα για να κρύψει τις συνθετικές αδυναμίες του. Ακούγεται φρέσκο και εξερευνητικό. Περιλαμβάνει βέβαια μερικά δυνατά σινγκλ και, όπως ήδη γνωρίζετε, μπορεί να αποδοθεί ζωντανά με εντυπωσιακό τρόπο. Είναι φτιαγμένο άλλωστε για κολοσσιαιές εντάσεις. Είναι ένα αξιοθαύμαστο λοιπόν κομμάτι της μουσικής μας δεκαετίας και ευελπιστούμε ότι θα ακολουθήσουν και άλλα ανάλογα.

25.WORRY. - JEFF ROSENSTOCK 
         (Sideonedummy)



Η ιστορία του Jeff Rosenstock, είναι η κλασσική ιστορία ενός πανκ ρόκερ προς την επιτυχία. 
Μέλος διάφορων πανκ και σκα σχημάτων μόλις το 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ. Το ''WORRY.'', είναι το τρίτο και καλύτερο άλμπουμ του. Εκρηκτικό όσο πρέπει, σύντομο και περιεκτικό γιατί μπορεί, μελωδικό όσο χρειάζεται, νοσταλγεί τα '90'ς λίγο πριν το πεις γραφικό, πολύ φρενιτιώδες σε σημεία για να ντυθείς κατάλληλα.. 
Ο Jeff Rosenstock δεν έχει το image του σκληροπυρηνικού πανκ ρόκερ. Είναι μάλλον ένας συμπαθής, συνηθισμένος τύπος αλλά όταν παίζει τη μουσική του λυσσομανά.
 Αυτό που λαμβάνουμε είναι μελωδικό πανκ που δεν φοβάται να ρίχνει τους τόνους ή να σηκώνει ταχύτητες από το πουθενά. Οι σκα καταβολές του εμφανίζονται σποραδικά, μπορεί να κάνει ψόφιους να ξαναβρούν τη χαμένη τους εφηβεία, είναι ένας ροκ δίσκος που δεν ανήκει στο 2016 γιατί το ροκ δεν ανήκει πλέον σε αυτή τη δεκαετία. 
Δεν είμαι και ο απόλυτος φαν του πανκ ροκ ιδιώματος που καταλαμβάνει τη μουσική του Jeff Rosenstock, αλλά όταν δίσκοι σαν κι αυτόν με ενθουσιάζουν, να ξέρετε ότι είναι γιατί ο καλλιτέχνης ή καλλιτέχνες δίνουν την ψυχή τους 100% σε αυτό. Διασκεδάζουν, αισθάνονται, μεταδίδουν με απόλυτη ειλικρίνεια και πρόθεση να στήσουν μαζί με το κοινό άλλη μια γιορτή εκτόνωσης και επικοινωνίας μεταξύ τους. 
Εύκολα ο ροκ δίσκος της χρονιάς μαζί με τον ... (συνεχίζεται)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...