Το
τι έχει καταφέρει η May
Roosevelt
με τα τρία άλμπουμ που έχει κυκλοφορήσει
ως τώρα δεν χρειάζεται να το επαναλάβω.
Ανατρέχω
σε παλιότερες αναρτήσεις, προσαρμόζω
και τα συμπεράσματα εξάγονται εύκολα:
''...Θεματικό,
ένα μικρό μουσικό θεατρικό σε οκτώ μέρη
ή ηλεκτρονική όπερα τσέπης ή παιδικά
τραγούδια γιά μεγάλους ή όπως αλλιώς
θέλετε, το Panda
( A Short Story About Love And Fear),
με ξάφνιασε στην αρχή μιάς και σε μουσικό
επίπεδο, περίμενα ένα δίσκο με σολο
Θερεμιν και όχι αυτό το παράξενο και
σκοτεινό ηλεκτρονικό ποπ ζαχαρωτό.
Το
''Panda...'' είναι
ένα κομψό, τρυφερό και σκληρό ταυτόχρονα,
ονειρικό αλλά και εφιαλτικό παραμύθι,
απλό και απέρριτο, φτιαγμένο με
ειλικρίνεια,αυθορμητισμό αλλά και
γνώση...'' (04.11.2009)
''
…..Χωρίς να εμπλέκονται σε
φολκλορικές παγίδες και αναμνησιοπάθεια,
οι οκτώ συνθέσεις του ''Haunted'',
του τολμηρού, γενναίου, εν τέλει πολύτιμου,
για την Νέα πολιτιστική κληρονομιά της
Ελληνικής μουσικής σκηνής και μόλις
δεύτερου άλμπουμ της νεότατης και ήδη
σημαντικής Ελληνίδας δημιουργού
MAY ROOSEVELT,
αποτελούν οκτώ παραδείγματα δημιουργικής
επιρροής της μουσικής Παράδοσης σε
σύγχρονα έργα, όχι όμως
έργα/δοκιμαστικούς σωλήνες αλλά
ηλεκτρονικά τραγούδια και μουσική για
ανθρώπινες Ψυχές του 21ου αιώνα.
Ταυτόχρονα τα πνεύματα των χορών αυτών, συναντούν, εισχωρούν και μεταλάσσονται μαζί με άλλα συγγενή είδη.
Ο καλαματιανός συναντά το d'n'b σε Γοτθικά στοιχειωμένα κάστρα και το χασάπικο συναντά Δυτικές φολκ και ποπ μελωδίες σε ένα υπερνοσταλγικό τραγούδι που καταλήγει να στοιχειώνει Κεντροευρωπαϊκές ηλέκτρο πίστες.... '' (11.3.2011)
Ταυτόχρονα τα πνεύματα των χορών αυτών, συναντούν, εισχωρούν και μεταλάσσονται μαζί με άλλα συγγενή είδη.
Ο καλαματιανός συναντά το d'n'b σε Γοτθικά στοιχειωμένα κάστρα και το χασάπικο συναντά Δυτικές φολκ και ποπ μελωδίες σε ένα υπερνοσταλγικό τραγούδι που καταλήγει να στοιχειώνει Κεντροευρωπαϊκές ηλέκτρο πίστες.... '' (11.3.2011)
''..
Το πιάνο σαν η ραχοκοκκαλιά και
μαέστρος των πάντων, φτιάχνει τις γέφυρες
μεταξύ του λόγου και της μουσικής
έκφρασης. Το θέρεμιν αιματώνει την
κεντρική ιδέα, είναι το συναισθηματικό
«όχημα» της May
που αγκαλιάζει την ποίηση
του Ντίνου
Χριστιανόπουλου
και μεταφέρει τη δικιά της ένταση
και «αντίδραση» στο όλο έργο. Υπάρχει
ένας αόρατος και πολύ βαθύς διάλογος
επικοινωνίας συναισθημάτων που γίνεται
ολοένα ηχηρός και έρχεται στην επιφάνεια
με κάθε άκουσμα...'' (16.5.2013)
Τρείς
δίσκοι λοιπόν που αγαπήθηκαν πολύ αλλά
και τιμήθηκαν από το ιστολόγιο αρκετά.
Η May
Roosevelt είναι
καλλιτεχνική ψυχή που εγγυημένα,
καταθέτει υλικό με υψηλή καλλιτεχνική
αρτιότητα, ήθος, όραμα, προσβασιμότητα, ομορφιά και ενημερωμένο ηχητικά. Αρετές που έκαναν και, από ότι
θα καταλάβετε, συνεχίζουν να κάνουν τη διαφορά
για την εγχώρια δισκογραφία ακόμα και χωρίς την απαιτούμενη προώθηση
για τέτοιου βεληνεκούς καλλιτέχνιδα. Κάτι
που η εταιρεία που κυκλοφορεί το νέο
της άλμπουμ ελπίζουμε να κάνει.
Υποδεχτείτε
τη Junea λοιπόν.
Μας κοιτά αγέρωχη και αινιγματική από
το εξαιρετικό εξώφυλλο του δίσκου.
Είναι
μια ηρωίδα ενός μοντέρνου ψηφιακού
κόσμου, διαβάζουμε. Ενός κόσμου
δημιουργημένου από συνθετικούς ήχους
και ρυθμούς.
Ενός
κόσμου χωρίς φαντάσματα στη μηχανή του που δρα παράλληλα με τον γκρίζο
πραγματικό κόσμο και προσφέρει θαλπωρή
σε ανήσυχους ακροατές.
Όπως
εξάγεται από τις επαναλαμβανόμενες
ακροάσεις, είναι ένας κόσμος κάπου
''εκεί πέρα'', πάνω σε ένα γυάλινο πλανήτη,
με την κεντρική του συχνότητα να
φεγγοβολάει σε όλη τη διάρκεια του
δίσκου.
Διακρίνονται
αμέσως ρυθμικά μοτίβα και δονήσεις
κυμάτων που ρέουν στην ατμόσφαιρα του
πλανήτη της Junea. Ρυθμοί που συγγενεύουν
με electro και
χιπ χοπ απαλλαγμένοι από τη δύναμη της
βαρύτητας και της στατικότητας.
Χωρίς
να αποτελούν σταθερό υπόβαθρο ή
διακοσμητικό στοιχείο για να έρθει στο
προσκήνιο η μελωδία, συνεργάζονται
απόλυτα και συμπλέουν με το ολοκληρωμένο
σύστημα αέρινων περιβαλλουσών από
μελωδίες και ήχους που αποτελούν το ένα
και μοναδικό ηχητικό σύμπαν που
χαρακτηρίζει το άλμπουμ. Ελαστικό σαν την κέρινη αίσθηση της προσωπογραφίας της Junea στο εξώφυλλο, αιθέριο και
αρμονικό, διαπερνά κάθε μία σύνθεση του
άλμπουμ χαϊδεύοντας κάθε βασικό στοιχείο
πάνω στο οποίο κτίστηκε, φωτίζοντας κάθε σκοτεινή
μελωδική υποψία, εξαϋλώνοντας κάθε ρυθμική βάση από περιττή βαρύτητα..
Προσέχτε τη δομή
του ''Let's'' για παράδειγμα.
Τι πιστεύετε ότι συμβαίνει και δεν
ακούτε ένα θεοσκότεινο witchhaus
ύμνο αλλά ένα αέρινο και ονειρικό
τραγούδι. Τι πιστεύετε ότι συμβαίνει
στο ''In Your Eyes'' και δεν
ακούτε ένα σκληρό και υποχθόνιο r'n'b και
ακούτε ένα νοσταλγικό ρυθμικό Όνειρο στη
θέση του. Ενδεχομένως το ''Ta'', η μοναδική σύνθεση που δεν πρόλαβε να εξαϋλωθεί στο βαθμό των υπόλοιπων συνθέσεων (παραμένοντας όμως και αυτό ένα εξαιρετικό δείγμα χορευτικής μουσικής για ηλεκτρονικά ξωτικά) να σας κάνει να καταλάβετε την εξέλιξη.
Το
επίτευγμα του άλμπουμ είναι η αέρινη
παραγωγή του, η αίσθηση φωτός και
θερμότητας ανάμεσα στους σκοτεινούς
τόνους και η όμορφη διάθεση που δημιουργούν
οι συνθέσεις απαλλαγμένες από αδρές
γραμμές τόσο σε μελωδίες όσο και στίχους.
Όλα
όμως ξεκινούν από το χέρι/εκτελεστή
που μεταβάλλει το μαγνητικό πεδίο του
theremin εκπέμποντας
συναισθήματα και διαθέσεις της δημιουργού
του.
Ζούμε
για μισή και κάτι ώρα σε ένα ονειρικό
περιβάλλον, μία συμφωνία για συχνότητες,
θέρεμιν και ρυθμούς με γενική μαέστρο
μια αναδυόμενη καινούρια μουσική
υπόσταση της May
Roosevelt που
μπορεί να δημιουργεί ακόμα πιο όμορφους
κόσμους ήχων και ηλεκτρονικών διαστρωματώσεων, έχοντας
ποπ ευαισθησία και κρυστάλλινο όραμα
για τα κομμάτια της ψυχής που μετατρέπονται
σε οκτώ από τα πιο υπέροχα «τραγούδια»
που έχει γράψει ποτέ, τρυφερά και
ονειρικά.
«
Ηρωίδα ενός μοντέρνου ψηφιακού κόσμου»
είπατε. Είναι μια σπάνια αντίληψη να
συνθέτει κανείς με άξονα την ευγένεια
ψυχής, με όραμα ενός μουσικού κόσμου
που δρα όχι σαν υποκινητής ή δέκτης
συναισθημάτων και διαθέσεων αλλά σαν
αυτόνομο «σκάφος» ενός άλλου πιο
θαυμαστού και όμορφου κόσμου.
Και
για αυτό υποκλινόμαστε στη May
Roosevelt και
στον Όμορφο μουσικό κόσμο
που δημιούργησε σαν Junea.
Μήπως να ηχογραφεί με
αυτό το «χαϊδευτικό» πια;
Κυκλοφορεί
από την Inner Ear από
τις 23/10/2017.
Σχόλια