19.Slowdive - SLOWDIVE
(Dead
Oceans)
Υπάρχει
ένα κείμενο στο οποίο έχουν γραφτεί
πολλές προσωπικές σκέψεις και συναισθήματα που μου βγήκαν
ακούγοντας το ''Just For A Day'', τον παγωμένο
Δεκέμβρη του 1991. Το συγκεκριμένο δεν
είναι στην κατοχή μου πλέον, αλλά αν το
διαβάζατε θα καταλαβαίνατε πόσο
σημαντικό είναι αυτό το σχήμα για μένα. Δεκάξι
χειμώνες αγότερα και μία άνοιξη
επιπλέον, έχω την τιμή να κατεβάζω και
να ακούω το πρώτο τους άλμπουμ ύστερα
από χρόνια, να παίζω και πάλι τα καινούρια
τους τραγούδια στην ραδιοφωνική έκδοση
του Σπιτιού Με Τα Παράξενα και να τους
βλέπω για δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο
ζωντανά. Ένας κύκλος είχε κλείσει ή
μάλλον κάτι που δεν έπρεπε να σταματήσει
επανεκκινήθηκε. Το ομότιτλο τέταρτο
άλμπουμ του σχήματος δεν είναι ένα
χαμαιλεωντικό άλμπουμ επανασύνδεσης.
Είναι απλά ένα καινούριο άλμπουμ.
Απέναντι στον ενθουσιασμό των σχημάτων
που αναβιώνουν τον shoegaze friendly κιθαριστικό
ήχο είδος, υπήρχε ο φόβος να αντιμετωπιστεί σαν πισωγύρισμα (όχι πως η αναβίωση πρότεινε τίποτε καινούριο).
Όμως κατέληξε να έχει θερμότατη ανταπόκριση γιατί είναι η
απόδειξη ότι δεν είναι τυχαίο στο χώρο
και έρχονται να διεκδικήσουν αυτό που
στερήθηκαν προ εικοσαετίας. Τα
καινούρια τους τραγούδια διατηρούν
την αθάνατη κιθαριστική αύρα που
χαρακτηρίζει τη μουσική αυτή και τη
μελωδική ποιότητα που χαρακτηρίζει
πάντα το σχήμα. Αν υποθέσουμε ότι οι
SLOWDIVE δεν υπήρξαν ποτέ, τότε θα το είχαμ εκπλαγεί από το πόσο ολοκληρωμένο, κατασταλαγμένο και «έμπειρο» ηχητικά, άλμπουμ
είναι με τραγούδια
που ήρθαν να μείνουν και να θέσουν ακόμα
ψηλότερα τον πήχη.
Αντικειμενικά και
ψυχρά σαν ένα τέτοιο δίσκο τον έχουμε
εδώ ψηλά. Αγνοήσαμε την ιστορία και το ρόλο τους στην κιθαριστική ποπ εξέλιξη. Αν τα λάβουμε αυτά υπόψη τότε προσθέτουμε και την συνέπεια αλλά και το μουσικό ήθος του σχήματος που τα διαφοροποιεί αλλά ταυτόχρονα γίνονται και υπόδειγμα για τα νέα σχήματα.
Σχόλια