Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Safe in the hands of music_The 2018 Annual report: The Albums of 2018: 36-40



36. YRY Still Here? - CERAMIC DOG ( Marc Ribot, Shahsad Ismaily & Ches Smith) 
(Northern Spy)


Για μερικούς που ξέρω το συγκεκριμένο άλμπουμ αποτελεί ροκ ογκόλιθο. Η ψυχρή ακρόαση αποδεικνύει ότι μόνο ψυχρά δεν μπορείς να νοιώσεις ένα τέτοιο ηφαίστειο ενέργειας, οργής και μουσικής ανωτερότητας. Κι όμως δεν πρόκειται για κάποιους πιτσιρίκους. Είναι στην «πιάτσα» πολλά χρόνια. Έχουν παίξει σε σημαντικά σχήματα αλλά είναι και οι ίδιοι σημαντικοί. Οπότε ένας τέτοιος δίσκος προκαλεί ερωτήματα αλλά τα απαντά κιόλας. Είναι από τους δίσκους που εννοούν αυτό που λένε και λένε αυτό που εννοούν. 

Υπάρχουν τουλάχιστον πέντε ροκ βόμβες εδώ μέσα που τα αποθέματα οργής και έντασης ξεπερνούν κατά πολύ οποιαδήποτε ροκ χαλκομανία ή και καλά «στρατευμένη» Τέχνη ή και καλά «σαρκασμός στο κατεστημένο», «ηδονισμός για αντίσταση» και άλλες τέτοιες παπαριές. 

Ο Κεραμικός Σκύλος του Marc Ribot αλυχτάει με την αγνότητα του αφοσιωμένου μουσικού, θέλει να δαγκώσει διαφθορά, υποκρισία, ρατσισμός και κακά συναπαντήματα και ταυτόχρονα δεν ξεχνά να δυναμώνει τις εντάσεις και για τη δικιά του ευχαρίστηση.

Επίσης υπάρχουν συνθέσεις προς τη jazz και την Latin γειτονιά που παραπέμπουν σε παλιές εποχές χωρίς να θέλουν να τις ανανεώσουν για χάρη της εποχής. Υπάρχει αρκετό μπλουζ και funk στο ενδιάμεσο αλλά εν κατακλείδι υπάρχει η παλιά χαμένη λειτουργική Διονυσιακή ροκ ενέργεια από καιρό χαμένη και απλώς καλά αντιγραμμένη. Μέσα από το άλμπουμ διακρίνεται η μεγάλη ηλικία των μουσικών αλλά και το πόσο έχουν ενσωματώσει σα δεύτερη φύση τη μουσική τους, κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Δύσκολο, παρ' όλα αυτά, να περάσει- ούτε καν σαν hip- ένας τέτοιος δίσκος στους νάρκισσους νεολαίους του τώρα. Παραμένει όμως ένα δυναμικό ροκ άλμπουμ που μπορεί να εμπνεύσει με την ακεραιότητά και τη δυναμική του.
 



37. Irisiri - EARTHEATER  
(Pan)


Η Alexandra Drewchin μας είχε εντυπωσιάσει το 2015 με τα δύο της πρώτα άλμπουμ και με το ''Irisiri'' επιτυγχάνει να διατηρήσει την εμπιστοσύνη και να ανανεώσει το ενδιαφέρον μας για τη μουσική της. Προτάσσοντας τη φωνή της για κύριο όργανο με τη συνοδεία άρπας, παραμορφωμένων ηλεκτρονικών και σποραδικών ρυθμών, χαρτογραφεί έναν ακόμα καινούριο ηχητικό κόσμο για το 2018 μετά τη Gazelle Twin, τη Sophie και την Aïsha Devi. Ο κόσμος της Eartheater είναι γεμάτος από jazz/hip hop αποχρώσεις και ηλεκτρονικές παραμορφώσεις. Η φωνή της απαλλαγμένη από πολλά εφέ εξερευνά ή μάλλον κτίζει με το εύρος της, τις τσιρίδες αλλά και τις λίγες στιγμές που αρθρώνει μελωδίες το συναισθηματικό τοίχος του ασταθούς ηλεκτρονικού της κόσμου που δεν έχει βάση αλλά πολλαπλές στρώσεις από ήχους που αναπηδούν χωρίς να στέκονται σε κάποιο σημείο. Η Eartheater ανακατεύει το Dna της, προβάλλει την ύπαρξη της σαν ολόγραμμα κοιτά την ίδια της την ύπαρξη σαν επισκέπτης από άλλη διάσταση. Σαν ακροατές καλούμαστε απλά να βρισκόμαστε εκεί παρακολουθώντας την εξωσωματική της εμπειρία και τις πολλαπλές στρώσεις της φωνής που ανατρέχουν μέχρι την παιδική της ηλικία. 
Το ''Irisiri'' είναι ένα δύσκολο μα και τρυφερό έργο. Απαιτεί πλήρη αφοσίωση και όπως και στην περίπτωση των προαναφερθέντων καλλιτεχνών αποκρυπτογραφείται σε κάθε άκουσμα περισσότερο. Αν η δεκαετία αυτή πρέπει να υπερηφανεύεται είναι για κάτι τέτοια έργα. Όχι λόγω πρωτοτυπίας αλλά λόγω της τολμηρής αναζήτησης τους και την άνευ ορίων χρήση κάθε μέσου για την επίτευξη μιας νέας καλλιτεχνικής και προσωπικής ταυτότητας.





38. Vodena 111 - FRAGILE BALLOON x PAN PAN 
(Numb Capsule)


Κορυφαία δημιουργική σύμπραξη δύο, και αγαπημένων και σημαντικών για την Ελληνική ηλεκτρονική σκηνή, καλλιτεχνών. Οι έξι συνθέσεις του άλμπουμ χαρακτηρίζονται από ηχοχρώματα /νοσταλγία, ρυθμικά σκασίματα/εσωτερικές εκρήξεις, φωνές/αναμνήσεις, ηλεκτρονικά στρώματα/δημιουργικά παιχνίδια, στοιχεία που συνθέτουν ένα ηλεκτρονικό καλειδοσκόπιο φορτισμένο και δυναμικό. Περισσότερο από μια φορά έμενα στη θέση μου ακούγοντας χωρίς να αλλάξω θέση ή «να το βάλω πιο κάτω». Ο ήχος είναι πυκνός, ζωηρός και ανήσυχος σε σημείο βρασμού. Μας παίρνει μαζί του και δεν μας αφήνει μέχρι το τέλος.
 




39. DNA Feelings - AÏSHA DEVI   
(Houndstooth)


« Her voice is her most powerful tool in a repertoire that includes thumping beats and rave stabs, seraphic and guttural throat singing, mystical linguistics and corporeal sonics. Her music is spiritual and her live shows are transcendent experiences. She is a rebel and a radical alchemist who is breaking down barriers and traversing dimensions with her art.
Born by the Swiss alps with Nepalese-Tibetan heritage, a transversal of cultural and spiritual identity was forged, guiding both her personal and creative process as a non-conformed seeker. Devi applies meditation techniques in her approach to production and performance, channeling metaphysical research, ritualistic practice and healing frequencies into an alternate club paradigm. Dislocating pop culture, also evident in her mixes for NTS, FACT, etc., is one of her foundational tools and stylistic signatures.
»


 Το ''DNA Feelings'' το δεύτερο άλμπουμ της Aïsha Devi. Ένα άλμπουμ που κάθε περιγραφή είναι σχεδόν αδύνατη αν δεν λάβουμε υπ' όψη τις  γνώσεις που μας δίνει το δελτίο τύπουπαραπάνω
Σαν ακροατής παραμένω ακόμα παρατηρητής σε ένα ηχητικό τοπίο που διαμορφώνεται με κάθε άκουσμα, με κάθε ψυχική διάθεση, με κάθε πνευματική κατάσταση. Ο τρόπος που χρησιμοποιεί τη φωνή εδώ η καλλιτέχνιδα είναι αντίθετος με την απλή ποπ φόρμα. Μέσα από τις μελωδίες και τα εφφέ, μέσα από την αντίδραση της με τα υπόλοιπα ηλεκτρονικά που χρησιμοποιούνται πηγάζει μια καινούρια ακουστική διάσταση, ιδιαίτερα πνευματική και έντονη. Σε αυτή τη σχεδόν αχαρτογράφητη ως τώρα περιοχή, όπου το αρχέγονο βρίσκει διεξόδους μέσα από τις μηχανές σαν ένα ακόμα πνεύμα που πασχίζει να απελευθερωθεί σωστά απ' το ανθρώπινο σώμα καλούμαστε ως ακροατές να ανοίξουμε τελείως τα κανάλια της υπόστασης μας και να καταγράψουμε σε ένα κενό εσωτερικό πίνακα αυτή την ιδιαίτερα απαιτητική εμπειρία. Αυτός ο δίσκος δεν τελειώνει το 2018 μαζί μας. Θα συνεχίσει να μας «παρέχει» πληροφορίες για πολλά χρόνια ακόμα. 
 




40. Hope Downs - ROLLING BLACKOUTS COASTAL FEVER 
(Sub Pop)


Αναγνωρίσαμε τη αξία αυτής της σπουδαίας Αυστραλέζικης μπάντας από την πρώτη στιγμή. Χαρακτηριστικά ριφ στην κιθάρα, ρυθμική ερμηνεία, απλοί ρυθμοί, λιτές μελωδίες, περισσότερη ένταση, γρηγορότεροι ρυθμοί. To ''Hope Downs'' είναι επιπλέον ευθύ, ειλικρινές, δεν αφήνει περιθώρια για πολλές κουβέντες και στη μικρή του διάρκεια επιβεβαιώνει ότι το σχήμα είναι το καλύτερο στο είδος του στην Αυστραλία αλλά και μία ισχυρή alternative δύναμη παγκοσμίως. Θα το βρείτε σε πολλές λίστες και σε υψηλότερες θέσεις. Όχι άδικα φυσικά.
 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom