Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Safe in the Four Worlds space continuum_The 2018 Space report_The Albums of 2018_14


14. The Four Worlds - MARK PRITCHARD  
(Warp)
 

Αρχικά το εισαγωγικό ''Glasspops'' κάνει εντυπωσιακή είσοδο που κρατά έντεκα λεπτά και εικοσιεπτά δευτερόλεπτα. Όμορφα δομημένα, θερμά ρυθμικά κύματα από αναλογικές πηγές, βάση για την ανυψωτική μελωδία που ανεβοκατεβαίνει σαν κάποιος να παίζει ένα εξελιγμένο θέρεμιν. Στα υπόλοιπα λεπτά και πέντε συνθέσεις, η ρυθμική αγωγή εξαφανίζεται και μένει μια μελαγχολική διάθεση που συντονίζεται με το απόκοσμο Σύμπαν ακούγοντας κλήσεις βοήθειας προερχόμενες από ένα άστρο που έπνεε τα λοίσθια χιλιάδες έτη φωτός μακριά μας και τη φωνή της τελευταίας διασωθείσας, Κοσμικής πρέσβειρας The Space Lady και χαμογελά για λίγο με Kraftwerk-ιανές μελωδίες σε συνδυασμό με επεξεργασμένους ήχους hapsichord, να υποδέχονται ένα ήσυχο ξημέρωμα σε παράλληλη Γη. 
Κοιτάμε τον ουρανό σε κάποιο κοσμικό πάρκινγκ καθώς ο χειμώνας πλησιάζει ακούγοντας μελαγχολικές μελωδίες και απόκοσμες χορωδίες να συντονίζονται με το τοπίο. Προσευχόμαστε μαζί με έναν χίππυ ιερέα που κάνει δέηση αφύπνισης στην Κοσμική μας συνείδηση για δημιουργία μιάς ουτοπίας και τέλος ακούμε από έναν αόρατο Ναό τον ύμνο των τεσσάρων κόσμων, ένα υποβλητικό απόσπασμα από κάποια εξωγήινη τελετουργία που έφτασε στα αυτιά του Mark Pritchard εμπιστευτικά. 

Το ''The Four Worlds'' είναι ένας ενδιάμεσος μουσικός σταθμός μεταξύ της προηγούμενης
ηχογράφησης/υπερπαραγωγής ''Under The Sun'' ( νο. 33 για το 2016) και του επόμενου άλμπουμ που ήδη ετοιμάζει. Είναι ένα άλμπουμ που περιέχει πρώτη ηχητική ύλη και ιδέες/σπόρους. Ενδιάμεσος σταθμός, σαν τις στιγμές ανάμεσα σε δύο σημαντικά κομμάτια της ζωής μας, που αλλάζουν φρουρά. Ενδιάμεσος σταθμός σαν διαφυγή σε κάτι παράλληλο αλλά πιο χαλαρό. 
Το ''The Four Worlds'' είναι σαν μια οντότητα που συναντήσαμε σε κάποια στροφή στη ζωή μας, έμεινε για λίγο, εξαφανίστηκε στη στρατόσφαιρα αλλά μας άφησε χαρακτηριστική ανάμνηση μιας επαφής τρίτου τύπου που θα θυμόμαστε και θα εκτιμούμε περισσότερο ίσως και από άλλες τέτοιες μουσικές «επαφές» στη ζωή μας. 
Αντικειμενικά είναι ένας δίσκος που δεν εξαντλεί τη δυναμική του αλλά υποκειμενικά η ηχητική εντύπωση είναι δυνατότερη και εντονότερη από τις προηγούμενες που μας έχει δώσει.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...