46. Self Help – BADGE ÉPOQUE ENSEMBLE (Telehone Explosion)
Η ιδέα με τους φίλους του που πλαισιώνουν το σχήμα, ήταν να αφήσουν την αγάπη τους για τα '70'ς, την jazz, το προοδευτικό και ψυχεδελικό ροκ και την σόουλ, να ανθήσει.
Το ''Self Help'' είναι η τρίτη τους κυκλοφορία μέσα σε ένα χρόνο και είναι αυτό που βελτιώνει με μεγαλύτερη ευκρίνεια το στυλ τους. Επτά συνθέσεις δημιουργούν μουσική πανδαισία, ένα απολαυστικό κράμα από όλα τα παραπάνω είδη, όμορφα δεμένα μεταξύ τους και με την τάση να προσκαλούν τον ακροατή μαζί τους στην ηχητική πορεία και τους συνδυασμούς των ήχων τους.
Είναι αρκετά προσβάσιμο ακόμα και σε αυτούς που δεν γνωρίζουν την προϊστορία των ειδών που δημιούργησε το άλμπουμ αυτό. Ο καταλύτης εδώ λέγεται «ποπ» και αυτό είναι και η βασική αιτία που ακούγεται περισσότερο τακτοποιημένο το οικοδόμημα, Βέβαια έχει και τα διαστήματα στα οποία ο αυτοσχεδιασμός παίρνει το πάνω χέρι αλλά όχι για πολύ.
Επίσης η παρουσία των επιπλέον φωνών που συμμετέχουν εδώ, σωστή Καναδική φωνητική dream team ( η σύζυγος, η Jennifer Castle, η Dorothea Paas και ο James Baley) δίνουν ένα επιπλέον ζεστό χρώμα και ομορφιά. Ο πρώτος δίσκος τους μου ξέφυγε από τη λίστα με τα καλύτερα πέρυσι αλλά αυτός ο δεύτερος δίσκος είναι ένα μουσικό όνειρο για να το αγνοεί κανείς.
47. Chaos Brings Order – V.V.V.I.A. (Women Of V.V.I.A.)
Δημιούργησαν το δικό τους bandcamp, το δικό τους label και κυκλοφόρησαν τις ηχογραφήσεις τους μέσα στην άγρια φύση του Κρητικού τοπίου κάτω από το γενικό τίτλο ''Chaos Brings Order'' και επηρεασμένες από την Αρχαία Ελληνική Μυθολογία και τις «σκοτεινές» Θεές του που πάντα κατείχαν μια ξεχωριστή αλλά απόμακρη θέση λόγο του Φόβου που εξέπεμπαν στο Αρχαιοελληνικό Πάνθεο. Με περισσότερη έρευνα και μεταφράζοντας τους συμβολισμούς σχετικά με τις Θεές και τι αντιπροσωπεύουν στο πέρασμα των αιώνων και σήμερα, διαπιστώνει κανείς γιατί θα έπρεπε να βγει ένα άλμπουμ γι' αυτές κάποια στιγμή και γιατί ένα τέτοιο άλμπουμ έπρεπε να ακούγεται με τον τρόπο που δημιουργήθηκε από τα κορίτσια.
Οι αγαπημένες μας Venus Volcanism και In Atlas, ανεβαίνουν ένα επίπεδο από την lo-fi σκοτεινή ηλέκτρο του πρόσφατου παρελθόντος με ένα άλμπουμ με βασικούς ρυθμούς Δυτικούς αλλά και Ελληνικούς, με απέριττη αλλά δυναμική ενορχήστρωση και υποχθόνια συνθ. Ηχητικά ακούγεται καλύτερο από οτιδήποτε έχουν ηχογραφήσει ως τώρα.
Το έργο έχει χαρακτήρα, μπορεί να αιχμαλωτίσει τον ακροατή μέσα στους ρυθμούς του και και την εξωτική σκοτεινή τους υπόσταση και προτείνεται η εμπειρία να βιωθεί χωρίς περαιτέρω σχόλια και με την ένταση στο τέρμα.
48. Love-Lore – DEERHOOF (Joyful Noise Recordings)
Μετά το θαυμάσιο ''Future Teenage Cave Artists'' (no.115 αγαπημένο για το 2020), οι DEERHOOF απαλλαγμένοι από την δημιουργική πίεση για ένα ακόμα στούντιο άλμπουμ και με την πανδημία να σκοτώνει, μένουν ως αργά στο στούντιο και ξεκινούν ένα πάρτι -λύτρωσης και εκτόνωσης- διασκευάζοντας non stop, αγαπημένες τους συνθέσεις που ξεκινούν από μουσικά θέματα τηλεοπτικών σήριαλ της δεκαετίας του '80 και φτάνουν μέχρι τα αστροπερπατήματα του Sun Ra.
Το αποτέλεσμα είναι ένα σαραντάλεπτο avantg-garde mixtape ζωντανά παιγμένο με 5 αυτοσχεδιαστικά μέρη που αποτελούνται από αυτές τις διασκευές τόσο απολαυστικά δεμένες μεταξύ τους που μέχρι να καταλάβεις τι ακριβώς συμβαίνει έχει τελειώσει ο δίσκος και το αίσθημα ικανοποίησης σε συνεπαίρνει τόσο πολύ που το ξανακούς αρκετές φορές.
Δεν είναι ένας καθαρά πάρτυ δίσκος αλλά χορεύεις. Δεν είναι ένα καθαρά ψυχεδελικό τζαμάρισμα αλλά ταξιδεύεις. Δεν είναι ένα αυτοσχεδιαστικό όργιο αλλά απολαμβάνεις να χάνεσαι μέσα εκεί. Η φαντασία του σχήματος βγαίνει αβίαστη, είναι διασκεδαστική και ναι πρωτότυπη.
Δεν νομίζω ότι κάποιος άλλος μπορεί να τους πλησιάσει σε επίπεδο απόλαυσης σε αυτό το αληθινά ευφάνταστο ηλεκτρικό παιχνίδι.
Το άλμπουμ είναι δωρεάν στο bandcamp αλλά μπορείτε να βοηθήσετε το σχήμα με ότι προαιρείσθε για να συνεχίσει να κάνει τέτοιες εξαιρετικές ηχογραφήσεις όπως αυτό αλλά και το επίσημο άλμπουμ που παρουσίασαν φέτος.
49. After The Curtains Close - JONATHAN BREE (Lil' Chief)
Ο φετινός δίσκος του αγαπημένου πλέον Νεοζηλανδού pop καλλιτέχνη είναι ένα μουσικό όνειρο όπου κυριαρχούν και πάλι όσα περιέγραψα δύο χρόνια πριν μετά από εκείνη την αξέχαστη σουρεαλιστική συναυλία στη χώρα μας:
« Τεχνικόλορ από τη δεκαετία του '60, βαρύ crooning όπως το δίδαξαν οι Lee Hazelwood, Leonard Cohen, Scott Walker, ηχητική πλοκή όπως τη σκηνοθέτησαν οι George Martin και Brian Wilson, έγχορδα που αποτυπώνουν ένα σέπια '60'ς όνειρο σε μια ζαλισμένη μοντέρνα χημική πόλη, ρυθμική αγωγή που υπενθυμίζει κάποιες φωτεινές μέρες της Γαλλικής ποπ ντιμμαρισμένες στο ημίφως και στην φθινοπωρινή Κυριακάτικη μετά σιέστα. Όλα τα παραπάνω φιλτραρισμένα με '90΄ς αποχρώσεις καναλιζαρισμένες μέσω των PORTISHEAD, DIVINE COMEDY, ''This Is Hardcore'' PULP σε νέα μορφή, χωρίς νευρώσεις, οιμωγές, δράμα και υψηλά οκτάνια συναισθηματικής υστερίας.»
Για αυτούς που η ποπ είναι μια δεν επιφανειακή υπόθεση θα βρουν νόημα στα κολλητικά hooks, στα σταθερά, αργά και επίμονα amen breaks, στις ενορχηστρώσεις που δεν τις κάνει κανένα pc ή μουσικό πρόγραμμα, στις μελαγχολικές μελωδίες που είναι σαν τη βροχή στην ξηρασία και πολλά άλλα τελείως έξω απ΄αυτά που ζητά ο πολύς κόσμος σήμερα.
Κάτω από την φινέτσα και το στυλ κρύβονται αληθινοί μουσικοί, ψυχές που αγαπούν τα όνειρα και τους εφιάλτες τους και μυαλά που είναι προσανατολισμένα στην τέλεια ποπ συγχορδία. Ένα όμορφο άλμπουμ και σπάνιο για την εποχή. Στη δεκαετία του '90 θα είχε θέση μόνο δίπλα στους δίσκους των PULP.
50. System Anomally - MEAT INJECTION (Wave)
''
Meat
Injection explore the Electronic Music, mostly through Synth Wave,
Post Punk,Dark Electro and Minimal.''
The band was formed on
February
2016 in Athens, Greece.
''
Και προχωρώντας στην αρχική ακρόαση βρέθηκα και πάλι στις οικείες, σκοτεινές αστικές γειτονιές που τα τελευταία δύο χρόνια έχουν αυξημένη μουσική δραστηριότητα. Τραγούδια που φλέγονται από συναίσθημα, στυλιζαρισμένα με παγωμένα χρώματα και ρυθμούς αλλά με μελωδικές διόδους που «αγκαλιάζουν» κάθε περιπατητή στα μέρη τους. Δεν υπάρχει τίποτα πρωτοποριακό εδώ ή κάτι που να αφορά την ποζάτη γενιά των ΜΚΔ της εποχής. Τα τραγούδια έχουν δύναμη, παλμό και επικοινωνούν με το συναισθηματικό περίβλημα προκαλώντας νοσταλγία, αγκαλιάζουν το θλιμμένο μέρος μας για να το αγαπήσουμε και προκαλούν το σώμα να χορέψει. Και ναι το ''System Anomaly'' είναι ένας χορευτικός δίσκος. Ένα αστικό άλμπουμ που γεννήθηκε τον 21ο αιώνα και διατηρεί την σκοτεινή '80'ς κληρονομιά για μιά ακόμα προσπάθεια ρυθμικής λύτρωσης.
Η θέση ''50'' δεν είναι απλά μια θέση. Έχουμε δημιουργήσει ένα μυστικό κώδικα για αυτά τα άλμπουμ που βλέπετε στη θέση αυτή εδώ και 12 χρόνια. Φέτος υποδεχόμαστε ένα ντεμπούτο που μας έχει σκλαβώσει από το πρώτο άκουσμα και συνεχίζει...
Σχόλια