Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Music that mattered_The 2020 Annual report_Phase 1_120 Albums_1



1. Figures – AKSAK MABOUL (Crammed Discs)


Οι
AKSAK MABUL είναι ένα σχήμα που δημιουργήθηκε το 1977 και μέχρι το 1980 κυκλοφόρησε δύο άλμπουμ και από τα μέσα της δεκαετίας του '80 το σχήμα σταμάτησε ενώ οι μουσικοί που το αποτελούσαν ασχολήθηκαν με άλλα μουσικά σχήματα. 

To 2014 o Mark Hollander ( διευθυντής της αγαπημένης Crammed Discs) ολοκλήρωσε το ακυκλοφόρητο άλμπουμ της μπάντας που προήλθε από τους Αksak Maboul, EX-FUTUR που ήταν στα ''συρτάρια'' για 30 χρόνια και αναδόμησε ταυτόχρονα τo σχήμα με νέα μέλη  και φέτος κυκλοφόρησε ένα διπλό άλμπουμ που τους έβαλε στο παιχνίδι με πολύ περισσότερη ανταπόκριση από αυτή που είχε τότε.

Το ''Figures'' είναι ένας διπλός δίσκος που δεν έχει θέση στην εποχή του. Ακούγεται ξεκάθαρος, χρησιμοποιεί κλασσικά όργανα και ηλεκτρονικά παλιάς κοπής, δεν είναι όσo jazz επιτρέπει το κοινό της jazz, δεν ανταποκρίνεται ηλικιακά στις κοινότητες που κατοικοεδρεύουν στα Μ.Κ.Δ., δεν ανήκουν ξεκάθαρα σε καμμία κατηγορία του ροκ (progressive, alternative, indie κλπ), έχουν πιο πολύ την προσοχή τους στο σουρεαλισμό, την ποπ και ό,τι '70'ς επιζεί μέχρι σήμερα μαζί με '80'ς αποχρώσεις.

Ευρωπαίοι, Γαλλόφωνοι και κοντά στις μουσικές επιδράσεις του περιβάλλοντος τους, οι AKSAK MABOUL του σήμερα είναι μία περισσότερο εξελιγμένη μπάντα από την αρχική μορφή της και περισσότερο ευλύγιστη στη χρήση των επιρροών τους. Οι δύο δίσκοι δεν είναι εύκολο να ακουστούν με τη μία γιατί απαιτεί διαφορετική νοοτροπία από αυτή που απαιτούν τα μονότονα, τυποποιημένα ή αλγοριθμικά χιτάκια και συγκεκριμένα μουσικά δημιουργήματα.

Συνεχείς αλλαγές ηχητικών και μουσικών τεχνοτροπιών (μπορεί κανείς να ακούσει δύο λεπτά φολκ και μετά κράουτ και ψυχεδέλεια ως το τέλος), ενορχηστρώσεις που δεν μένουν στάσιμες ακόμα και αν ακολουθούν ίδιο τέμπο, μελωδικές αναπτύξεις μετά από αρκετή ώρα αυτοσχεδιασμού και το ανάποδο, μικρές συνθέσεις που δεν λειτουργούν σαν γέφυρες αλλά σαν ρυθμιστές μη γραμμικής ακρόασης, αποπροσανατολίζοντας συχνά το απαίδευτο αυτί ή στις πρώτες ακροάσεις.

Μιλάμε για σχήμα με ευρεία μουσική αντίληψη.

Οι AKSAK MABOUL στο ''Figures'' είναι το ηχητικό μητρικό πλοίο για κάθε ανάλογο σχήμα (παραδόξως ξέρω πάνω από ένα) που δρα στη Ευρώπη τα τελευταία χρόνια και το κατάφεραν με ένα και μόνο άλμπουμ. Επίσης περικλείουν ότι είναι ή θα μπορούσαν να γίνουν οι STEREOLAB ή ανάλογα πολυσυλλεκτικά σχήματα. Κατάφεραν να δημιουργήσουν κάτι ξεχωριστό με ένα και μόνο άλμπουμ. Φυσικά αυτό το άλμπουμ κουβαλά εμπειρία πολλών χρόνων αλλά χρειάζεται ταλέντο να συνθέσει κανείς όλη την εμπειρία και την δεξιοτεχνία που αποκτήθηκε σε ένα και μόνο έργο και μάλιστα ολοκληρωμένο και πυκνό, ώστε σε κάθε ακρόαση να αποκαλύπτει στοιχεία και κυρίως μουσικές συνδέσεις και σχέσεις που δεν ακούγονται στις πρώτες ακροάσεις. 

Αν έχετε παρακολουθήσει live τους θα διαπιστώσετε ότι αυτό που προσφέρουν είναι η ακουστική απόλαυση να παρακολουθεί κανείς την μουσική, να μορφοποιείται και να εξελίσσεται χωρίς να επηρεάζεται από τις αρχικές ηχογραφήσεις ωστόσο να είναι εύκολα διακριτές.

Το ''Figures'' στέκεται εκτός και επάνω από το τσουκάλι της μουσικής ταυτότητας του 2020. Μεταφέρει την χαρά, την απόλαυση και την έξαψη της μουσικής περιπέτειας και απελευθέρωσης ενός διαμορφωμένου μουσικού σύμπαντος ισορροπημένου, θετικού και ολοκληρωμένου. 

Παραμένουμε συνήθως και τονίζουμε δίσκους που μονομαχούν με τους δαίμονες τους, σέρνονται στο σκοτάδι, εξερευνούν νευρωτικά μουσικές περιοχές, αγωνιούν για την ίδια τους την ύπαρξη αλλά φέτος ο δίσκος που πραγματικά απόλαυσα ήταν ένας δίσκος από ώριμους μουσικούς σε ηλικία που ακόμα βιώνουν τη μουσική σαν ένα μεγάλο παιχνιδότοπο, μεταφέρουν την αισιοδοξία και την αγάπη για τη μουσική καθεαυτή. Φέρνουν τη χαρά και την αισιοδοξία πάλι πίσω στη μουσική και το Σύμπαν αποκτά ένα πολύ ευχάριστο ηχητικό τόνο ύστερα από το τέλος της ακρόασης. Για ένα τόσο καταθλιπτικό 2020, το ''Figures'' είναι η μόνη πραγματική μουσική αντίσταση που μετρά για μένα φέτος.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom