2. Shore – FLEET FOXES (Anti-)
Βέβαια οι προσεκτικότεροι θα γνωρίζουν ότι πριν ακόμα κυκλοφορήσει το τρίτο αριστουργηματικό άλμπουμ του σχήματος, ''Crack Up'' (no.2, 2017), ο Robin Pecknold είχε ανακοινώσει ότι ένα τέταρτο άλμπουμ θα ερχόταν μέσα σε 24 μήνες. Μάλιστα λίγο πριν κυκλοφορήσει το ''Crack Up'' ανακοίνωνε ότι το τέταρτο άλμπουμ θα ονομαζόταν ''Gioia''.
Ωστόσο, τελικά το άλμπουμ ονομάστηκε ''Shore'' και κυκλοφόρησε τρία χρόνια μετά. Όμως οι προθέσεις διατηρήθηκαν.
Ο Pecknold, μετά την εσωτερική πορεία από τη μοναξιά μέχρι το ξημέρωμα του ''Crack Up'', ήθελε ένα περισσότερο ευχάριστο και φωτεινότερο άλμπουμ που θα ξεκινούσε εκεί που χάραζε η μέρα στο ''Crack Up''.
«... Έφτιαξε μια playlist με «θερμά» τραγούδια με καλλιτέχνες όπως Arthur Russell, Curtis Mayfield, Nina Simone, Michael Nau, Van Morrison, Sam Cooke, The Roches, João Gilberto, Piero Piccioni, Tim Bernardes, Tim Maia, Jai Paul, and Emahoy Tsegué-Maryam Guèbrou κλπ. και το σκοπό να γράφει κάθε μέρα για να διαμορφώσει τον χαρακτήρα του άλμπουμ και με την αρχική ιδέα να φτιάξει ένα άλμπουμ που ''θα γιόρταζε τη "ζωή μπροστά στον θάνατο" και θα τιμούσε τους μουσικούς ήρωες που έχουν πεθάνει, αναφέροντας τους ρητά στους στίχους και "μεταφέροντας" τους στη μουσική του. Ήθελε το άλμπουμ να «υπάρχει σε έναν περιορισμένο χώρο εκτός χρόνου» και να προσφέρει μια αίσθηση ανακούφισης από κάποια άμεση αβεβαιότητα..» (όλα από τη wikipedia).
Τι κατάφερε λοιπόν; Απλά ένα ακόμα αριστούργημα φωτισμένης φολκ. Μια συντροφική συλλογή από τραγούδια για τις δύσκολες αλλά και πιο ευχάριστες μέρες.
Δημιούργησε τραγούδια ικανά να προσφέρουν καταφύγιο αλλά και ευχαρίστηση αυτή τη δύσκολη εποχή που ζούμε όταν ανάλογες προσπάθειες παρέμειναν στις προθέσεις.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από την προακρόαση κιόλας το άλμπουμ έχει τη δύναμη να δημιουργεί ένα θετικό περιβάλλον που προκαλεί στον ακροατή την επιθυμία να παραμερίσει ότι μουσική ακούει και να θέσει την ακρόαση του άλμπουμ σε ύψιστη προτεραιότητα.
Το κέρδος είναι μεγάλο. Δε μιλάμε μόνο για την εκτελεστική, ερμηνευτική, ενορχηστρωτική και εμπνευσμένη διαμόρφωση των τραγουδιών που πατάνε πάνω στο παρελθόν και το παρόν των ριζών τους και αποκτούν προσωπικότητα. Εδώ ακούγεται το ύψιστο σημείο της πορείας του σχήματος που ξεπερνά σε συνοχή, οίστρο και μεστότητα ότι έχουν ηχογραφήσει σήμερα. Εδώ ακούγεται το πώς πρέπει να ακούγεται ένας δίσκος που αγγίζει ότι έχει καρδιά.
Μόλις εξήλθε από το τούνελ ο R.Pecknold και θέλει να μεταφέρει όλο τον κόσμο μαζί του έξω. Στην Ελπίδα.
Σχόλια