Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

SYNCH 2008 : 14-06-2008

Η δευτερη μερα ηταν μερα που ειχε πολλες εκδηλωσεις σε αρκετα σημεια γυρω απο το Γκαζι,αλλα το Σπιτι προτιμησε το Μουσειο Μπενακη, μιας και το Dubstep και οι καταγωγες του εχουν περιοπτη θεση μεσα στα δωματια του.
Χανοντας τους δυο πρωτους (KERNELCOREMODE,PEVERELIST),καταφερα να ακουσω το περισσοτερο σετ του HEADHUNTER και να απολαυσω ενα ταξιδιαρικο χαρμανι απο d'n'b, dub,intelligent d'n'b,dubstep, που με γυρισαν αρκετα χρονια πισω στη δεκαετια του '90. Ηταν σαν να βρισκοσουν σε ενα χαλαρο coctail party ,με τους παρευρισκομενους ,ειτε να καθονται στους καναπεδες , ειτε να περιφερονται ,ειτε (τρεις -τεσσερις) να χορευουν μπροστα απο τον dj.Ο χωρος του Αιθριου ηταν καταπληκτικος και ταιριαζε με το ολο κλιμα.
Οταν ο MΟRITZ VON OSWALD ανεβηκε στα πλατω, ακουστηκαν και τα πρωτα δειγματα ενθουσιασμου απο κατω.Παρουσιασε ενα μακρυ σετ, γεματο απο τζαμαικανικους ρυθμους,την πρωτη υλη ολης της ''χαμηλοσυχνης'' μουσικης που ακουμε τις τελευταιες δεκαετιες.Ξεχασμενα, αλλα πανεμορφα και μεθυστικα ,dub, reggae,και παραφυαδες ,με εκαναν να ξεχαστω για το που βρισκομαι για καμποση ωρα. Βεβαια καποια στιγμη ψιλοβαρεθηκα και περιμενα το αστερι της βραδιας να εμφανιστει..
Ο PINCH, για το Dubstep συμπαν,του Σπιτιου,κατεχει την τριτη θεση μετα τουςKODE 9 και BURIAL,σε σπουδαιοτητα. Το σετ του ηταν πραγματικα γεματο απο μουσικη του τωρα.Σκοτεινοι ρυθμοι ,παραμορφωμενοι αλλοκοτοι ηχοι,κομματια απο το εκπληκτικο περσινο αλμπουμ του ''Underwater Dancehall'',αλλα και αγνωστα που αμφιβαλλω αν θα κυκλοφορησουν ποτε εδω η θα ξανακουσουμε ποτε.Οσο πλησιαζε προς το τελος ,η ενταση ανεβαινε , ο κοσμος χορευε ασταματητα και τα κομματια ,ηταν οτι καλυτερο εχω ακουσει απο αυτο το ειδος,τους τελευταιους μηνες.
Ανθρωποι σαν κι εμενα, βαριουνται πολυ ευκολα ,σε dj set. Ο PINCH καταφερε να κρατησει την προσοχη μου μεχρι και το τελευταιο δευτερολεπτο και αυτο λεει πολλα.
Ετσι λοιπον ,η δευτερη μερα του Synch ,κυλησε αρκετα συναρπαστικα ,χωρις τα προβληματα της πρωτης μερας αλλα με λιγοτερο κοσμο...[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ]

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom