Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

SYNCH 2008 : 14-06-2008

Η δευτερη μερα ηταν μερα που ειχε πολλες εκδηλωσεις σε αρκετα σημεια γυρω απο το Γκαζι,αλλα το Σπιτι προτιμησε το Μουσειο Μπενακη, μιας και το Dubstep και οι καταγωγες του εχουν περιοπτη θεση μεσα στα δωματια του.
Χανοντας τους δυο πρωτους (KERNELCOREMODE,PEVERELIST),καταφερα να ακουσω το περισσοτερο σετ του HEADHUNTER και να απολαυσω ενα ταξιδιαρικο χαρμανι απο d'n'b, dub,intelligent d'n'b,dubstep, που με γυρισαν αρκετα χρονια πισω στη δεκαετια του '90. Ηταν σαν να βρισκοσουν σε ενα χαλαρο coctail party ,με τους παρευρισκομενους ,ειτε να καθονται στους καναπεδες , ειτε να περιφερονται ,ειτε (τρεις -τεσσερις) να χορευουν μπροστα απο τον dj.Ο χωρος του Αιθριου ηταν καταπληκτικος και ταιριαζε με το ολο κλιμα.
Οταν ο MΟRITZ VON OSWALD ανεβηκε στα πλατω, ακουστηκαν και τα πρωτα δειγματα ενθουσιασμου απο κατω.Παρουσιασε ενα μακρυ σετ, γεματο απο τζαμαικανικους ρυθμους,την πρωτη υλη ολης της ''χαμηλοσυχνης'' μουσικης που ακουμε τις τελευταιες δεκαετιες.Ξεχασμενα, αλλα πανεμορφα και μεθυστικα ,dub, reggae,και παραφυαδες ,με εκαναν να ξεχαστω για το που βρισκομαι για καμποση ωρα. Βεβαια καποια στιγμη ψιλοβαρεθηκα και περιμενα το αστερι της βραδιας να εμφανιστει..
Ο PINCH, για το Dubstep συμπαν,του Σπιτιου,κατεχει την τριτη θεση μετα τουςKODE 9 και BURIAL,σε σπουδαιοτητα. Το σετ του ηταν πραγματικα γεματο απο μουσικη του τωρα.Σκοτεινοι ρυθμοι ,παραμορφωμενοι αλλοκοτοι ηχοι,κομματια απο το εκπληκτικο περσινο αλμπουμ του ''Underwater Dancehall'',αλλα και αγνωστα που αμφιβαλλω αν θα κυκλοφορησουν ποτε εδω η θα ξανακουσουμε ποτε.Οσο πλησιαζε προς το τελος ,η ενταση ανεβαινε , ο κοσμος χορευε ασταματητα και τα κομματια ,ηταν οτι καλυτερο εχω ακουσει απο αυτο το ειδος,τους τελευταιους μηνες.
Ανθρωποι σαν κι εμενα, βαριουνται πολυ ευκολα ,σε dj set. Ο PINCH καταφερε να κρατησει την προσοχη μου μεχρι και το τελευταιο δευτερολεπτο και αυτο λεει πολλα.
Ετσι λοιπον ,η δευτερη μερα του Synch ,κυλησε αρκετα συναρπαστικα ,χωρις τα προβληματα της πρωτης μερας αλλα με λιγοτερο κοσμο...[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ]

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...