Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

SYNCH FESTIVAL 2008,ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ [13-06] :ΠΡΩΤΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ/ΠΡΩΤΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ

Η πρωτη μερα ηταν πιο ροκ απο οτι φαινοταν. ΡΟΔΕΣ ,εσυραν πρωτοι το χoρο ,με τον κοσμο να μη πλησιαζει κοντα.Ο Νικητας Κλιντ και οι υπολοιποι δεν δαγκωνουν βεβαια, αλλα ειναι κριμα για το πιο ανοιχτομυαλο συγκροτημα της Ελληνικης Σκηνης , να εχει τετοια αντιμετωπιση.
Οι YO LA TENGO,σταθηκαν στο υψος τους,δηλαδη ,επαιξαν με παθος ,δοσμενοι ολοκληρωτικα στη μουσικη τους και πολυ ευγενικοι με το κοινο.Μια μπαντα προτυπο για την εναλλακτικη σκηνη των Η.Π.Α,αλλα σε εναν αλλο κοσμο.
Οι LIARS ηταν μια αποκαλυψη για μενα ,κρινοντας μονο απο το τελευταιο κομματι που προλαβα να δω.Δυστυχως σχεδον μετανοιωσα που τους εχασα,αλλα ειμαι σιγουρος οτι θα ξαναρθουν ,κρινοντας απο την ανταποκριση του κοινου,που ηταν ΘΕΡΜΗ..
Οι HOLY FUCK ,το αναμφισβητιτο φαβορι της ημερας,προκαλεσαν ανελεητο pogo στον κοσμο ,παιζοντας ενα κραμα απο kraut/funk/disco,που δημιουργει εκρηκτικη ατμοσφαιρα.Το κορυφαιο για την πρωτη μερα,και πολλα χαμογελα ευτυχιας αμεσως μετα το τελος..
Τους HAPPY MONDAYS τους ειδα για πολυ λιγο ,αλλα δε μπορουσα να αντεξω αυτο το πλαδαρο ,αργοκινητο, πραγμα που εβλεπα και δεν καθισα ουτε δευτερολεπτο παραπανω,ακομα και για ιστορικους λογους.Φαντασου!
Αφου εκανα ενα περασμα και απο το Αμφιθεατρο για να παρακολουθησω το πολυ ενδιαφερον εργο του TERRE THAEMLITZ,''Love Bomb'',κατεληξα στον Παλαμα να περιμενω να τελειωσει ο αφορητος KHAN .Εδω συνηδειτοποιησα και το πρωτο μειον του φετινου Synch.To line up για φετος ειναι λιγο ασυντονιστο.Θα μπορουσαν οι παραλληλες εμφανισεις να μην ξεκινουν και να τελειωνουν ταυτοχρονα ,οπως επισης κολοσσιαια ονοματα της ηλεκτρονικης σκηνης (Andy Weatherall, JUAN ATKINS) να μην πετιουνται ,ουσιαστικα, τα ξημερωματα.Υπαρχει πολυς κοσμος που πρεπει ,να τους δoθει η ευκαιρια να δει με τα ιδια του τα ματια ,γιατι αυτοι οι δυο, εχουν τεραστια σημασια στην εξελιξη της μουσικης,περισσοτερο κι απο τους Happy Mondays..
Νυσταζοντας σχεδον,και πεπεισμενος οτι δεν θα τα καταφερω με τον WEATHERALL,μαζεψα τις τελευταιες μου δυναμεις ,για να παρακολουθησω την, κατα μιση ωρα καθυστερημενη, εμφανιση των αγαπημενων μου FIELD.Σαν βαλσαμο ακουστηκε το παραδεισενιο,μινιμαλ τεκνο τους.Αναπτερωνει το ηθικο σου,σε βγαζει απο τη ματαιοτητα αυτου του κοσμου ,σου λεει οτι η ομορφια ειναι παντου,οτι ο αερας εκει πανω ειναι φρεσκος και θετικος.Ναι ηταν απο τα πιο ομορφα λαιβ που εχω δει και ειναι κριμα που το μοιραστηκαν 200-300 ατομα περιπου.Εφυγα λιγο πριν το τελος αρκετα κουρασμενος και με αναμικτες σκεψεις στο κεφαλι...[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ..]

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom