Η Madonna ,ειναι το μεγαλυτερο ποπ ειδωλο ολων των εποχων,οπως λενε. Εχει αποφερει και θα εξακολουθει να φερνει πολλα εκατομυρια στη Μουσικη Βιομηχανια. Εχει βρει τη χρυση τομη της ελεγχομενης εκθεσης προς τα κανιβαλιστικα ενστικτα του κοινου και της κερδοφοριας απο αυτη.Ενω η πλειοψηφια επιδοξων σταρ καιγεται στο τελος,αυτη βγαινει αλωβητη κερδιζοντας ποντους σεβασμου, μυρια πωλησεων και φυσικα προκαλει ζηλεια και μισος σε αρκετους , που απλα κανουν την Εικονα πικαντικη και παντα σε πρωτο πλανο. Τα τελευταια χρονια εχει φιλοσοφικες και κοινωνικοπολιτικες ευαισθησιες που ακομα και αν δεν πειθουν μερικους , προσθετουν πολλους ποντους στην προσωπικοτητα της .
Η χθεσινη συναυλια ηταν μια γιορτη .Πρωτα για την ιδια ,υστερα για μας. Ειναι το μεγαλυτερο ονομα που αξιζει να δουμε , για ολους τους λογους που μπορειτε να φανταστειτε.
Μεγαλωσα με τα τραγουδια της ,μου αρεσουν δεκαδες απο δαυτα . Ημουν κι εγω θυμα του μαρκετινγκ του εαυτου της.Την απεχθανομουν, στο '' True Blue" , τη λατρεψα στα πρωτα σινγκλ της , αδιαφορουσα απο το "Erotica " και μεχρι το τελος των '90's ,μισησα τη Bjork που της εδωσε τραγουδια,αναθεωρησα με το αριστουργημα " Justify My Love" αλλα την αγαπησα παλι μετα το " Music'' , με διαλειμα, το αδιαφορο "American Life".
Η χθεσινη θεματικη παρασταση ,ακριβεστερα ,και οχι συναυλια,ηταν ουσιαστικα μια ρετροσπεκτιβα για οτιδηποτε εχει κανει μεχρι σημερα , αλλα και για την εξελιξη της προσωπικοτητας της...
Απο το εξυπνο πορνιδιο με μεσο καλλιτεχνικο ταλεντο , υψηλο ενστικτο επιβιωσης και ταλεντο στο να βρισκει τους καταλληλους ανθρωπους ,την καταλληλη στιγμη και να τους αξιοποιει η να τους εκμεταλλευεται με τον πιο κερδοφορο τροπο, μεσα στην Καπιταλιστικη Ζουγκλα της show business μεχρι τη Γυναικα που εχει κανει τα παντα στη ζωη της πλεον και το εχει γνωστοποιησει η επιδειξει στο κοινο της , τη Γυναικα που εχει το γενικο ελεγχο ακομα και στα σκανδαλα που θα προκαλεσει ,τη Γυναικα που εχει πλεον καταλαβει οτι το εφημερο δεν ειναι πλεον επιλογη,τη Γυναικα που αρχιζει να εχει παγκοσμια συνειδηση χωρις να γινεται Bono , τη Γυναικα που εξακολουθει παρολα αυτα να χαιρεται και να διασκεδαζει σε αυτη τη δουλεια, περισσοτερο απο πριν και με τη χαλαροτητα του νουμερο ενα. Πλεον ανταγωνιζεται τον εαυτο της ,δινει στο κοινο το καλυτερο που εχει χωρις να το κοροιδευει και χωρις να δειχνει κατι που δεν ειναι.
Το θεαμα ηταν μοναδικο. Αξιζε τα λεφτα του και με το παραπανω .Τα τραγουδια ηταν επιλεγμενα και οχι μονομια απλη λιστα με ''τα καινουρια και καποια παλια για νοστιμια''.
Η απογειωτικες στιγμες της συναλιας ηταν το λατινο/τσιγγανικο πανηγυρακι και το τελευταιο σουπερ χορευτικο tour de force,με το ''Like A Prayer'' να μετατρεπεται απο ενα απλο χιτακι , σε ενα ντελιριακο τεκνο υμνο για το θρησκευτικο συναισθημα ,τη στιγμη που επικινδυνα ,για την Νεα Σκοτεινη Μισανθρωπη Ταξη που κυριαρχει σημερα,ρητα απο τον Ιησου Χριστο και αλλες θρησκευτικες και πνευματικες προσωπικοτητες του Καλου,, προβαλονταν με ρυθμους πλυσης εγκεφαλου, απο πισω. Το '' La Isla Bonita /Lela Pala Tute " και η ολη παρουσιαση του ηταν πραγματικη αποθεωση ,ενω τα "Ray Of Light " και " Give It To Me" , το οργιαστικο φιναλε μιας συναυλιας που θα μου μεινει χαραγμενη στο μυαλο για καιρο .. Αρκετα φλυαρισα ομως . Δειτε και μερικα βιντεο για ξεκουραση.
Σχόλια
εικοσι χρονια πριν..................