Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μια Χιονονιφαδα Πεφτει...


Το ντεμπουτο των GLASVEGAS , συμφωνα με το 90% αυτων που το ακουσαν,ηταν ο φετινος indie θριαμβος της Βρετανικης Σκηνης. Εχοντας ηδη μια πρωιμη,ανεπισημη,ντεμο εκδοση του αλμπουμ (που μεχρι να κυκλοφορησει επισημα ,ειχαμε ολοι πιστεψει πως αυτο ειναι το κανονικο αλμπουμ) κρατουσα επιφυλαξεις για αυτα που ακουγα. Ηταν πολυ ενδιαφερον, αλλα ειχε φτωχη παραγωγη και δεν δικαιολογουσε με τιποτα το ντορο.Οπωσδηποτε,αν δεν ειχε πεσει σπρωξιμο απο την N.M.E.,τα πραγματα να ηταν διαφορετικα γι'αυτους.
Ακουγοντας ομως την, επισημη και λαμπροτερη εκδοση του αλμπουμ ,καταλαβα πρωτον : οτι τα leaks μπορει να χαλασουν την εικονα ,αν δεν ειναι το επισημο προιον και δευτερον :οτι οντως οι GLASVEGAS ειναι το συγκροτημα που φερνει πισω , την παλια αιγλη που ειχε η Βρετανικη Κιθαριστικη Ποπ την εποχη που η Creation Records, ηταν στις δοξες της.
Ειναι ενα αρκετα συναισθηματικο αλμπουμ , με συνθεσεις που χρωστανε πολλα στον Φιλ Σπεκτορ και τα κοριτσια του ,αλλα και στην μετα C-86 περιοδο. Το συναισθημα ,η νοσταλγια και η Χαμενη Αθωοτητα ειναι διαχυτα στα τραγουδια τους.
Οι GLASVEGAS, μου αρεσουν γιατι σπανιζουν πλεον συγκροτηματα που παιζουν τη Θλιψη τους με τοσο ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ τροπο..
Για τα Χριστουγεννα που ερχονται ,εχουν ετοιμασει μια ειδικη εκδοση του δισκου με ενα επιπλεον εξατραγουδο δισκακι,με θλιμμενα ''καλαντα'' - πρωτες βοηθειες,για αυτους που υποφερουν ,τη συγκεκριμενη εποχη. Περιεχει μια καταπληκτικη αλλα πολυ ''μαυρη'' διασκευη του '' Silent Night'' αλλα και το τραγουδι που ηταν η αιτια να ασχοληθω ακομα πιο πολυ με το γκρουπ.Το ανυπερβλητο,ελεγειακο '' Fuck You ,It's Over'', ενα τραγουδι για Μεγαλους ,πολυ Μεγαλους χωρισμους..
Το '' A Snowflake Fell (And Felt Like A Kiss '' , ειναι προορισμενο να γινει το κλασσικο Χριστουγενιατικο E.P. της δεκαετιας.
Επισης ,επειδη ,ειναι κριμα ,οριστε και η πρωτη εκτελεση του '' Stabbed'', καλυτερη απο την τωρινη.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom