Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μια Χιονονιφαδα Πεφτει...


Το ντεμπουτο των GLASVEGAS , συμφωνα με το 90% αυτων που το ακουσαν,ηταν ο φετινος indie θριαμβος της Βρετανικης Σκηνης. Εχοντας ηδη μια πρωιμη,ανεπισημη,ντεμο εκδοση του αλμπουμ (που μεχρι να κυκλοφορησει επισημα ,ειχαμε ολοι πιστεψει πως αυτο ειναι το κανονικο αλμπουμ) κρατουσα επιφυλαξεις για αυτα που ακουγα. Ηταν πολυ ενδιαφερον, αλλα ειχε φτωχη παραγωγη και δεν δικαιολογουσε με τιποτα το ντορο.Οπωσδηποτε,αν δεν ειχε πεσει σπρωξιμο απο την N.M.E.,τα πραγματα να ηταν διαφορετικα γι'αυτους.
Ακουγοντας ομως την, επισημη και λαμπροτερη εκδοση του αλμπουμ ,καταλαβα πρωτον : οτι τα leaks μπορει να χαλασουν την εικονα ,αν δεν ειναι το επισημο προιον και δευτερον :οτι οντως οι GLASVEGAS ειναι το συγκροτημα που φερνει πισω , την παλια αιγλη που ειχε η Βρετανικη Κιθαριστικη Ποπ την εποχη που η Creation Records, ηταν στις δοξες της.
Ειναι ενα αρκετα συναισθηματικο αλμπουμ , με συνθεσεις που χρωστανε πολλα στον Φιλ Σπεκτορ και τα κοριτσια του ,αλλα και στην μετα C-86 περιοδο. Το συναισθημα ,η νοσταλγια και η Χαμενη Αθωοτητα ειναι διαχυτα στα τραγουδια τους.
Οι GLASVEGAS, μου αρεσουν γιατι σπανιζουν πλεον συγκροτηματα που παιζουν τη Θλιψη τους με τοσο ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ τροπο..
Για τα Χριστουγεννα που ερχονται ,εχουν ετοιμασει μια ειδικη εκδοση του δισκου με ενα επιπλεον εξατραγουδο δισκακι,με θλιμμενα ''καλαντα'' - πρωτες βοηθειες,για αυτους που υποφερουν ,τη συγκεκριμενη εποχη. Περιεχει μια καταπληκτικη αλλα πολυ ''μαυρη'' διασκευη του '' Silent Night'' αλλα και το τραγουδι που ηταν η αιτια να ασχοληθω ακομα πιο πολυ με το γκρουπ.Το ανυπερβλητο,ελεγειακο '' Fuck You ,It's Over'', ενα τραγουδι για Μεγαλους ,πολυ Μεγαλους χωρισμους..
Το '' A Snowflake Fell (And Felt Like A Kiss '' , ειναι προορισμενο να γινει το κλασσικο Χριστουγενιατικο E.P. της δεκαετιας.
Επισης ,επειδη ,ειναι κριμα ,οριστε και η πρωτη εκτελεση του '' Stabbed'', καλυτερη απο την τωρινη.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...