Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

TRICKY KID



Η φετινη επιστροφη του TRICKY ηταν ενα γεγονος που λιγο τελικα ενοιαξε αυτους που επρεπε να ενδιαφερει. Μπορει τελικα να μην παραμιλησαμε ,αλλα οτι ειναι απο τα καλυτερα φετινα αλμπουμ ,τουλαχιστον για Το Σπιτι,δε χωρα καμμια αμφιβολια.
Με ανανεωμενο το ενδιαφερον, πηγα στο Fuzz, να τον ξαναδω για τριτη φορα, ενθυμουμενος ποσο συναρπαστικες ηταν οι δυο προηγουμενες συναυλιες του στη χωρα μας.
Μετα απο την μονοωρη καθυστερηση και 2 περιπου ωρες μετα ,εφυγα απο το Fuzz, αναλογιζομενος για το τι εφταιξε, που αυτη τη φορα δεν πηρα τιποτα μαζι μου απο αυτη την εμφανιση και μαλλον θα την ξεχασω τα επομενα χρονια..
1. Να εφταιξε ο κακος ηχος ? Που στο συγκεκριμενο κλαμπ εχουν παει στραφι ενα σωρο συναυλιες μονο και μονο επειδη τα μπασα ηταν μονιμως παραμορφωμενα και ειχες την αισθηση οτι συμμετειχες σε μια απλη προβα ?
Μπορει και να ηταν. Οι φωνες τοσο του Tricky οσο και της Martina - δεν- ειμαι- αλλα -τα- καταφερνω-Francesca, μετα βιας ακουγοντουσαν και μην πει κανεις οτι εφταιγαν αυτοι, που τραγουδουσαν χαμηλα.. Η σκοτεινη ατμοσφαιρα που δημιουργει η μπαντα , επρεπε να εχει τον ηχο που της αρμοζει. Οχι τον ηχο μιας ροκ συναυλιας.
2. Να εφταιγε η αποδοση της μπαντας ? Που στο κυριως μερος της συναυλιας ηταν απλα διεκπεραιωτικη παρ'ολες τις αναλαμπες ? Που μετα απο σαραντα λεπτα κανονικου σετ,ξυπνησε στο μισαωρο ενκορ και εσωσε την κατασταση ?
3. Να ηταν το σετ λιστ ?Που αφησε το μεγαλυτερο μερος του καινουριου αλμπουμ απ'εξω και ξαναγυρισε στην ασφαλεια των δυο πρωτων αλμπουμ ? Δε λεω το ''Vent'' ηταν η κορυφαια στιγμη της συναυλιας,το ''Pumpkin'' με γυρισε πισω στην πρωτη συναυλια, το ''Christian Sands'' με καλυτερο ηχο , θα εμενε αξεχαστο αλλα ουτε το '' Overcome'' ουτε το '' Black Steel '' καταφερε να εχει την αποδοση που επρεπε.Αλλα ουτε οι καλυτερες στιγμες το σαφως ,πιο ζωντανου καινουριου αλμπουμ ακουστηκαν. Φυσικα αν ηξερε το χαλι του ηχου μπορει και να αλλαζε η να μην επαιζε και καθολου...
4. Να φταιει οτι οι καιροι περασαν πια για τον Tricky ?Κι ομως ακομα δαγκωνει.Ειναι ακομα επιβλητικος επι σκηνης και η γεματο ,νευρο και φαντασια συγχρονη μουσικη που δημιουργει εμενα τουλαχιστον ,με συνεπαιρνει ακομα.
Δεν ξερω...Το θεμα ειναι οτι εφυγα με συγκεχυμενες σκεψεις και μπερδεμενος.Απο τη μια ελεγα οτι , ενταξει ενθουσιασε τον κοσμο,μας αποτελειωσε με μια εξωφρενικη διασκευη του ''Ace Of Spades'' των Motorhead, εχει ακομα τη λαμψη,αλλα απο την αλλη σκεφτηκα οτι μπορει και καλυτερα .Και δεν μας το εδωσε τελικα.Ισως και να ζηταω πολλα..
Δειτε τωρα μια απο τις καλυτερες στιγμες της συναυλιας ,το ''Girls'' του Blowback και ναι,υπηρχαν και σκοτεινοτερες στιγμες απο πλευρας φωτισμου. Η βιντεοσκοπηση και η φωτογραφιση ,πρεπει να παιδεψε αρκετους,ερασιτεχνες και μη..

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom