Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

EJEKT FESTIVAL 2009..Μέρα Δεύτερη [19-06] [Royksopp remix+ videos]

Δεν θα γκρινιάξω.Όχι.Το φετινό EJEKT 2009, έπρεπε να είναι καλύτερο,από πέρυσι. Γιά πολλούς λόγους. Δεν ήταν.
Καθυστερήσεις, πολλή ώρα αναμονής με ατέλειωτα εφιαλτικά sound check και αδικαιολόγητα (?) κενά,τράβηξαν το πρόγραμμα ξημερώματα πάλι. Μερικά φεστβάλ δεν μαθαίνουν ποτέ...Δεν πήγα στην πρώτη εμφάνισή τους αλλά τελικά δε μπόρεσα να τους αποφύγω και έτσι για κανά σαραντάλεπτο ανακατεύτηκα με τα τρεντάκια-απόγονους των κλασσικών ιντυ θείων τους, που αναζητώντας την ξεπερασμένη,γεροντίστικη πλέον ''ροκ ρε μαλάκα !..φάση'' και όχι την ''Ροκ ρεεε!..γιά όσους ξέρουν,κατάσταση),θα χτυπιόντουσαν,θα πέταγαν νερά ,θα φόραγαν ότι ηλίθιο γυαλί κυκλοφορούσε στη μόδα,θα σπρωχνόντουσαν, με οτιδήποτε έχει όλα τα στερεότυπα που ΠΡΕΠΕΙ να έχει ο κάθε corporate (ντόπιος ή Ν.Ζηλανδίας ) ρόκερ γιά να παιχτεί στον Rock, στον Red και να εξασφαλίσει την είσοδο του στα Rockwave του μέλλοντος ή την απαραίτητη καραγκιοζορόκ (συγγνώμη Καραγκιόζη) συμμετοχή στα διάφορα Glastonbury κλπ.
Δε μου άρεσαν οι SUBWAYS.Πολύ κακό γιά το τίποτα. Μας τα 'σπασαν χωρίς λόγο. Θέλω τους ASH πίσω . ΤΩΡΑ !!!Η μεγάλη απογοήτευση της διετίας ! Διαφορετικά τα άκουγα στους δίσκους ?
Περίμενα τους KLAXONS πιό ζωντανούς αλλά ήταν επίπεδοι και άχρωμοι στις περισσότερες εκτελέσεις των τραγουδιών τους ,με αποτέλεσμα,να σταματήσω να ψάχνω τα γιατί και να φύγω πριν το τέλος για μπύρα και κουνελάνθρωπους. Ήταν η δεύτερη φορά που έβλεπα τους ECHO AND THE BUNNYMEN και γιά άλλη μια φορά στάθηκαν στο ύψος τους.Δηλαδή πολύ ψηλά.Έπαιξαν με αξιοπρέπεια,άρεσαν σε όλους,είδα πολλούς οπαδούς να τραγουδάνε συγκινημένοι τα παλιά και το γκρούπ να παίζει καινούριο τραγούδι με την σταθερή ποιότητα των τελευταίων χρόνων.
Nothing Lasts Forever ? Είσαι σίγουρος Ian ?Με την αισιοδοξία ότι από τους ECHO AND THE BUNNYMEN και μετά όλα θα πήγαιναν καλύτερα μετά τις απογευματινές απογοητεύσεις,περιμέναμε τον JARVIS COCKER να βγεί στη σκηνή δέκα χρόνια μετά την πρώτη ,αξέχαστη εμφάνιση, με τους PULP.
Είναι αλήθεια ότι μου στοίχισε η διάλυση των PULP και γι'αυτό αδιαφόρησα με την προσωπική καρριέρα του JARVIS.
Βλέποντας τον όμως να βγαίνει ατη σκηνή με αυτό το αξεπέραστο αρτσούμπαλο/διαννουμενίστικο στυλάκι και να μας μιλά με ευγένεια ,χιούμορ και να μας απολογείται για την καθυστέρηση ,ο πάγος τόσων χρόνων άρχισε να σπάει.
Μέχρι το τέλος του σώου, είχε κατακτήσει αρκετούς δύσπιστους ,είχε ενθουσιάσει τους νέους του φίλους και είχε συγκινήσει τους σταθερούς ,λίγους ,οπάδους του. Το σετ, με τραγούδια απο το εκρηκτικό δεύτερό του και από το πρώτο ήπιο άλμπουμ του, ήταν σφιχτοδεμένο ,χωρίς μέτριες στιγμές. Ο JARVIS παραμένει απολαυστικός περφόρμερ,με σπουδαία αίσθηση του χιούμορ,ένας ποπ γελωτοποιός χωρίς μάσκα να κρύβει τους πόνους,ένας διασκεδαστής με ψυχή ,ένας ποιητής του δρόμου ,ένας ήρωας της ποπ βιομηχανίας.
Καλώς ήλθες φίλε και συγγνώμη γιά το φτύσιμο,τόσα χρόνια.. Είσαι πάλι ένας από τους ήρωές μου και για ένα άλλο λόγο. Γιά την ζωντανή εκτέλεση του ''You're In My Eyes ''. Αφού γράφεις και παίζεις ακόμα τέτοιους συγκινητικούς οδοστρωτήρες είσαι πολύ σπουδαιότερος απ'ότι νόμιζα...Οι ROYKSOPP... Με sound check ίδιας διάρκειας με το σώου και φυσικα με προβλήματα στην αρχή.Με μία τραγουδίστρια, που χωρίς να έχει την ιδιαίτερη χροιά των επίσημων τα κατάφερε μιά χαρά .Προτείνω μάλιστα όταν τα budget πέσουν να χρησιμοποιήσουν αυτή σαν επίσημη.
Έπαιξαν όλα τα χιτ τους, χωρίς να τα βγάζουν ''κονσέρβα'' αλλά με πολύ δυνατο ήχο και ισχυρά μπητ. Σε ωθούσαν να χορέψεις,ένοιωθες την ανάγκη να το κάνεις, δεν το έκανες από συνήθεια.Μετά το δεύτερο θριαμβευτικό encore,μία από τις συναυλίες της χρονιάς τελείωσε δεν υπήρχε λόγος να μείνω άλλο εκεί.
Υ.Γ. Την πρώτη μέρα δεν πήγα. Τους PIXIES του έχω δεί δυό φορές. Ήθελα να μείνω με την ευτυχία εκείνων των εμφανίσεων γιά πάντα...


Σχόλια

Ο χρήστης mermyblue είπε…
Γειά σου Χρήστο!
Θα συμφωνήσω με τα περισσότερα απ' αυτά που έγραψες.
Subways δεν πρόλαβα και μάλλον ευτυχώς, καθότι οι μετέπειτα καθυστερήσεις όντως μας τσάκισαν τα νεύρα.

Klaxons είδα, αλλά δεν ενθουσιάστηκα, όπως κ εσύ.

Echo And The Bunnymen είδα και μου άρεσαν τόσο μα τόσο πολύ, ίσως επειδή αγαπώ τον ήχο του συγκροτήματος από καιρό. Μπράβο τους!

Jarvis, είδα από το γρασίδι με σουβλάκι και μπύρα. Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα αν κ οφείλω να ομολογήσω ότι έβαλε τα δυνατά του. Ίσως επειδή ήμουν κολλημένη στο παρελθόν των πολυαγαπημένων Pulp και περίμενα να ακούσω κ κανένα τραγουδάκι από τα παλιά...

Royksopp,ναι ήταν καλοί. Θα μπορούσαν και καλύτεροι. Το μπάσο στον ήχο ήταν πολλάκις δυνατότερο από την φωνή της υπέροχης τραγουδίστριας, τουλάχιστον για εμάς που ήμασταν κοντά στην κονσόλα. Δεν ξέρω για κοντύτερα πώς ακουγώταν. Σε κάθε περίπτωση όμως δικαίωσαν την αναμονή μας.

και τέλος
2 many dj's: η αποκάλυψη της βραδιάς για μένα. Μπήκαμε μέσα με την προοπτική να φύγουμε σε λίγο και μείναμε ως το τέλος να χτυπιώμαστε όμως! ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΙ! Νεύρο, ροή στις αλλαγές κομματιών, κέφι, τι να πρωτογράψω...
Έκαναν τον δύσμοιρο τον Lavelle που βγήκε μετά να μοιάζει με "απλή οδοντόκρεμα". Ο ήχος του μέτριος και χαμηλός μας έστειλε στα κρεβάτια μας επιτέλους.

Το σίγουρο είναι αυτό που γράφεις: δεν θα μάθουμε ποτέ σ' αυτήν την χώρα; δεν θα υπάρξει διοργάνωση άρτια; πέρα από αυτήν του ΜTV στο Καλλιμάρμαρο δεν έχω δει κάτι που να πω "μπράβο".

Να είσαι καλά, καλό υπόλοιπο ΠΣΚ
Ο χρήστης Unknown είπε…
polla bravo gia thn kritikh ston Jarvis, alla me tous Subways nomizw isoun ligaki austhroteros apo oso xreiazetai..
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
Ελένη,ευχαριστώ.Με τους subways έπρεπε να είμαι αυστηρός (θα μπορούσα και αυστηρότερος) όχι γιατί κάνουν την πλάκα τους τα παιδιά προς Θεού,αλλά γιατί τους έχουν δώσει περισσότερη αξία απ'ότι πρέπεικαι σαν νέοι που είναι έπρεπε να είναι λιγότερο βαρετοί και περισσότερο επικίνδυνοι,ειδικά στο είδος που παίζουν.Προς το παρών μένουν μεταξεταστέοι...
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
Mermy,τι να πω ?
Το Σπίτι σ'ευχαριστεί για την μίνι ανταπόκριση των υπόλοιπων εμφανίσεων.
Όσο για τον jARVIS το πήρες βαρύτερα με τη διάλυση των Pulp.έτσι έπρεπε αλλά πίστεψε με έχε πίστη στον Jarvis.Μάλλον δεν τελειώσαμε μαζι του.Τώρα ξεκινάμε.
οι ROYKSOPP ακούγονταν το ίδιο μπροστά.Πέρα από τα προβλήματα που δεν πτόησαν το συγκρότημα,έσκισε.Περίμενα μια καταπληκτική εμφάνιση και δεν έπεσα έξω.
Καλό Πσκ και σε σένα.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom