Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

SYNCH FESTIVAL : Μέρα Δεύτερη : 13-06-2009 : Μέρος Δεύτερο

...Οι JUNIOR BOYS είχαν ήδη ξεκινήσει όταν έφτασα στη δεύτερη σκηνή. Από το soundcheck ακόμα μου έκανε εντύπωση ο όγκος και η καθαρότητα του ήχου τους. Χωρίς να μου πολυαρέσουν οι δίσκοι τους (πολύ soft γιά μένα) κατάφεραν να με κάνουν μέχρι και να χορέψω,στο εικοσάλεπτο που τους παρακολούθησα. Ακούγονταν καλύτερα λάιβ.Αρκεί να ξανακούσετε το ''Double Shadow'' ,το τραγούδι που με ''εξόντωσε'', την επόμενη μέρα από το δίσκο. Η μετακαλοκαιρινή ηλεκτρονική θλίψη που κουβαλά απλά υποβόσκει στη στούντιο εκτέλεση... Έπρεπε όμως να ακούσω και SQUAREPUSHER. Μυθική μορφή για τη σύγχρονη electronica, με δίσκους που προσωπικά δεν μπορώ να υποφέρω για πάνω από 20 λεπτά. Η ταχύτητα που αλλάζει μουσικά στυλ σε μία μόνο σύνθεση και η ταχύτητα της μουσικής του μερικές φορές γίνεται εκνευριστική. Πηγαίνοντας στην κεντρική σκηνή, δε φανταζόμουν τί με περίμενε,όμως. Αφού στριμώχτηκα στο ήδη ενθουσιασμένο κοινό,αντίκρυσα ένα μουσικό ν'ανεβοκατεβάζει κλίμακες στο μπάσσο του ενώ τα παρανοημένα ηλεκτρονικά απο κάτω έκαναν αγώνες ταχύτητας με αυτό. Έμεινα με ανοικτό το στόμα τη στιγμή που άρχιζε, μετά τη μεταφανκ d'n'b παράνοια, να περνά στην καρτούν μεταραμονική πανκφανκ και να μετατρέπεται στο τέλος σε άρχοντα του death metal και να παίζει κάτι που θα έκανε τους μεταλλάδες να θυσιάζουν όλους τους δίσκους των Slayer μαζί ! Παρέα με ένα ντράμερ σκέτη δολοφνική μηχανή, εκτόξευσε την αδρεναλίνη στα ύψη και απλά αναρωτιόσουν τι ακριβώς πίνει,από που σκατά ήρθε και γιατί ακόμα δεν έχει ''καεί'' από αυτά που παίζει. Δεν κάθησα μέχρι το τέλος,αλλά οφείλω να παραδεχτώ ότι διασκέδασα αρκετά.Αυτό ήταν LIVE !! Αφήνοντας την κεντρική σε μεταλ τζαζ παροξυσμό, πήγα στον περσυνό θάλαμο αερίων που φέτος με την προσθήκη air condition ήταν το πιό cool μέρος αλλά με καθόλου ενδιαφέρον δυστυχώς. Εκτός απο την εμφάνισή του THE BUG και του FLOWDAN.15 ρίχτερ χαμηλών συχνοτήτων, mc προσκλήσεις για άγρια διασκέδαση και γενικός παροξυσμός απο τον κόσμο.Η σκοτεινή ενέργεια του dubstep και των συναφών είναι ακόμα δυνατή αλλά ανυπόφορη μετά απο μισή ώρα . Σκεφτόμουν πάντως κατά την έξοδο, ότι όποιος έιχε στο μυαλό του τυπικό λαιβ με αποσπάσματα απο το περσυνό '' The Zoo'' μάλλον απογοητεύτηκε αλλά δεν μιλάμε γιά παραδοσιακές συνήθειες εδώ. Τελείως διαλυμένος σύρθηκα μέχρι το Αμφιθέατρο γιά λίγη ξεκούραση αλλά και για τη νέα δουλεία του αγαπητού BIOMASS. 'Οπως ήταν αναμενόμενο ήταν εξαιρετικός, οι νέες του συνθέσεις ,από το ''Electrozali''ενδιαφέρουσες έως και συγκλονιστικές ενώ δεν έλειψαν και παλιότερες ''επιτυχίες '' απο το αριστουργηματικό ''Market''. Έφυγα για άλλο ένα βράδυ αρκετά γεμάτος από ηχητικές εμπειρίες..Η δεύτερη μέρα του Synch ήταν και αυτή κορυφαία....



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom