...Οι JUNIOR BOYS είχαν ήδη ξεκινήσει όταν έφτασα στη δεύτερη σκηνή. Από το soundcheck ακόμα μου έκανε εντύπωση ο όγκος και η καθαρότητα του ήχου τους. Χωρίς να μου πολυαρέσουν οι δίσκοι τους (πολύ soft γιά μένα) κατάφεραν να με κάνουν μέχρι και να χορέψω,στο εικοσάλεπτο που τους παρακολούθησα. Ακούγονταν καλύτερα λάιβ.Αρκεί να ξανακούσετε το ''Double Shadow'' ,το τραγούδι που με ''εξόντωσε'', την επόμενη μέρα από το δίσκο. Η μετακαλοκαιρινή ηλεκτρονική θλίψη που κουβαλά απλά υποβόσκει στη στούντιο εκτέλεση... Έπρεπε όμως να ακούσω και SQUAREPUSHER. Μυθική μορφή για τη σύγχρονη electronica, με δίσκους που προσωπικά δεν μπορώ να υποφέρω για πάνω από 20 λεπτά. Η ταχύτητα που αλλάζει μουσικά στυλ σε μία μόνο σύνθεση και η ταχύτητα της μουσικής του μερικές φορές γίνεται εκνευριστική. Πηγαίνοντας στην κεντρική σκηνή, δε φανταζόμουν τί με περίμενε,όμως. Αφού στριμώχτηκα στο ήδη ενθουσιασμένο κοινό,αντίκρυσα ένα μουσικό ν'ανεβοκατεβάζει κλίμακες στο μπάσσο του ενώ τα παρανοημένα ηλεκτρονικά απο κάτω έκαναν αγώνες ταχύτητας με αυτό. Έμεινα με ανοικτό το στόμα τη στιγμή που άρχιζε, μετά τη μεταφανκ d'n'b παράνοια, να περνά στην καρτούν μεταραμονική πανκφανκ και να μετατρέπεται στο τέλος σε άρχοντα του death metal και να παίζει κάτι που θα έκανε τους μεταλλάδες να θυσιάζουν όλους τους δίσκους των Slayer μαζί ! Παρέα με ένα ντράμερ σκέτη δολοφνική μηχανή, εκτόξευσε την αδρεναλίνη στα ύψη και απλά αναρωτιόσουν τι ακριβώς πίνει,από που σκατά ήρθε και γιατί ακόμα δεν έχει ''καεί'' από αυτά που παίζει. Δεν κάθησα μέχρι το τέλος,αλλά οφείλω να παραδεχτώ ότι διασκέδασα αρκετά.Αυτό ήταν LIVE !! Αφήνοντας την κεντρική σε μεταλ τζαζ παροξυσμό, πήγα στον περσυνό θάλαμο αερίων που φέτος με την προσθήκη air condition ήταν το πιό cool μέρος αλλά με καθόλου ενδιαφέρον δυστυχώς. Εκτός απο την εμφάνισή του THE BUG και του FLOWDAN.15 ρίχτερ χαμηλών συχνοτήτων, mc προσκλήσεις για άγρια διασκέδαση και γενικός παροξυσμός απο τον κόσμο.Η σκοτεινή ενέργεια του dubstep και των συναφών είναι ακόμα δυνατή αλλά ανυπόφορη μετά απο μισή ώρα . Σκεφτόμουν πάντως κατά την έξοδο, ότι όποιος έιχε στο μυαλό του τυπικό λαιβ με αποσπάσματα απο το περσυνό '' The Zoo'' μάλλον απογοητεύτηκε αλλά δεν μιλάμε γιά παραδοσιακές συνήθειες εδώ. Τελείως διαλυμένος σύρθηκα μέχρι το Αμφιθέατρο γιά λίγη ξεκούραση αλλά και για τη νέα δουλεία του αγαπητού BIOMASS. 'Οπως ήταν αναμενόμενο ήταν εξαιρετικός, οι νέες του συνθέσεις ,από το ''Electrozali''ενδιαφέρουσες έως και συγκλονιστικές ενώ δεν έλειψαν και παλιότερες ''επιτυχίες '' απο το αριστουργηματικό ''Market''. Έφυγα για άλλο ένα βράδυ αρκετά γεμάτος από ηχητικές εμπειρίες..Η δεύτερη μέρα του Synch ήταν και αυτή κορυφαία....
Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος. 46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας. Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...
Σχόλια