Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Παραλειπόμενα από μία συναυλία..

Με περισσότερη ψυχραιμία και μία αίσθηση νοσταλγίας πιά, σκέφτομαι ότι η εμφάνιση των MGMT στην Ελλάδα μπορεί να ''άνοιξε'' πολλά κεφάλια και να επηρρέασε όλα τα ''τρεντάκια'' που σίγουρα δεν περίμεναν αυτό που είδαν. Είναι ήδη ένα βήμα μπροστά από τους οπαδούς τους και υποψιάζομαι ότι δε θα ξαναδούμε όλες αυτές τις cool και καλά χαζοχίππικες βλακείες στο κεφάλι και τη δίψα για εικόνα, πόζα, και fake εναλλακτικότητα.
Η συναυλία αυτή πρωτίστως είχε να κάνει με τη μουσική. Οι MGMT  ένα ντουέτο που είχε πολλά μουσικά πρότυπα στο κεφάλι του,ξεκίνησε από ποπ στα πρώτα μπουσουλήματα ,αλλά σε αυτή την προ-Congratulation tour ενηλικιώθηκαν ,έγιναν πενταμελές σχήμα και απέδειξαν ότι είναι η πιό πολλά υποσχόμενη συναυλιακή μπάντα.
Χωρίς τα εφφέ και την αστραφτερή παραγωγή του πρώτου και πιστέψτε με  ακόμα ανεξερεύνητου άλμπουμ τους,απογύμνωσαν τα τραγούδια τους μέχρι το κόκαλο,αποκαλύπτοντας ότι ,ωραία τα ποπάκια τύπου ''Kids'' ή μεταPrince funk τύπου ''Electric Feel'' αλλά η ουσία και απ'ότι φαίνεται,το επόμενο στάδιο είναι τα υποψιασμένα ψυχεδελικά τύπου ''4th Dimensional Transition'' και '' Future Reflections''.
Τα καινούρια  τραγούδια από το επερχόμενο ''Congratulations'' μας πρετοιμάζουν γιά μιά εκπληξούλα τύπου Merriweather.
Μένει να δούμε κατά πόσο θα τα κρατήσουν σε αυτή την αρχική μορφή ή  κατά πόσο οι στουντιακές επεμβάσεις θα είναι για εμπορικότερη αποδοχή ή γιά την μετάβαση στην Τέταρτη διάσταση της ψυχεδελικής ποπ.
Μετά από αυτή τη συναυλία,ξανάκουσα το ''Oracular Spectacular'' με άλλα αυτιά και έθεσα τους MGMT ψηλά.
Ένα μουσικό κεφάλαιο που θα γίνει σπουδαιότερο στα χρόνια που έρχονται. Αν δεν ''καούν'' νωρίς,φυσικά ( δεν το νομίζω)..
Highlights : 'Ολα τα καινούρια, το δεκαπεντάλεπτο απογειωτικό φινάλε, το ''Time To Pretend'' , ο μαλλιάς κιθαρίστας και πληκτράς που φαίνεται σαν την κύρια δύναμη του live ήχου της μπάντας,και  τη στιγμή για την οποία ήρθαν οι περισσότεροι. Τη στιγμή του '' Kids''.
 Τους FUTURE OF THE LEFT τους πρόλαβα στο τελευταίο τραγούδι και μου άφησαν καλές εντυπώσεις.Αλλά ας όψεται το εργασιακό καθεστώς...

Σχόλια

Ο χρήστης mermyblue είπε…
Γειά σου Χρήστο
ωστε άξιζαν; εμένα μου φάνηκε υπερβολικό το 45άρι να πω την αλήθεια κ απείχα.Ελπίζω να συνεχίσουν το ίδιο καλά και καλύτερα όπως γράφεις. Από τους αγαπημένους "νέους" οι mgmt
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
Γειά σου Mermy,
Διαβάζοντας διάφορες άλλες κριτικές έχω την εντύπωση ότι μόνο σ'εμένα άρεσε τόσο πολύ.Όμως ήταν εκπληκτικοί τελεία και παύλα.Αυτό που είδα και ένοιωσα και δεν περίμενα,ήταν ότι οι mgmt είναι πολύ σπουδαιότεροι από την εικόνα που οι περισσότεροι έχουν στο νού τους γι'αυτούς και ΘΕΛΟΥΝ να είναι.Το γκρούπ ξεπέρασε τους οπαδούς του.
Είναι σε άλλο στάδιο πιά ή δεν τα ξέραμε τόσο καλά τα πράγματα..Καλύτερα οι φαν να το καταλάβουν αυτό.
Το εισιτήριο ήταν ακριβό,αλλά νομίζω ότι το άξιζαν.Εδώ δίνουμε 50άρες στο παρελθόν.Στο μέλλον δε θα δώσουμε ?

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom