Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ήλθον,Είδον,Απήλθον ( CAESARS LIVE !!)


 Αφού έθεσα τέλος στο δίλλημα Μπύρα ή Kai..συγγνώμη, VNV NATION ή CAESARS, συντομότερα απ' ότι φανταζόμουν (είχα ξαναδεί τους VNV παλιότερα και μάλλον δεν είχα διάθεση να τους ξαναδώ την παρούσα μέρα),ξεκίνησα για Κύτταρο, να παρακολουθήσω το Σουηδικό σχήμα που παραλίγο να προκαλέσει μια καινούρια γκαραζ αναβίωση στις αρχές της δεκαετίας,αλλά κατέληξε ένα εξαιρετικό power pop σχήμα που έπαιξε μέχρι και support  στους OASIS ,αντί για το ανάποδο.
Ξεπερνώντας για άλλη μια φορά το σοκ,να βλέπω άλλο ένα Ελληνικό σχήμα να κάνει πρόβες για το Wembley  και να προβάρει  τη γνωστη,τυπική και βαρετή πλέον έπαρση που κάθε κατακαημένο Brit pop σχήμα οφείλει να έχει,έμεινα στην καλοαντιγραμμένη ποπ τους και το πολύ καλό ντύσιμό τους.Αν προσγειωθούν στην πραγματικότητα και χρησιμοποιήσουν καλύτερα το ταλέντο τους (που σίγουρα έχουν) επεκτείνοντας τις αναφορές τους, θα έχουμε καλύτερα αποτελέσματα.Προς το παρόν οι TRAVEL MIND SYNDROME,με άφησαν ελαφρώς αδιάφορο αλλά τους έχω στα υπ'όψην.
Οι CAESARS από την άλλη ,χωρίς περικεφαλαίες και τήβεννους όπως παλιά,ανέβηκαν στη σκηνή και έπαιξαν σαν επαγγελματίες, με όλα τα καλά και στραβά που συνεπάγεται αυτό.
Τυπικές χαζομάρες περί μουσακά (σπανακόπιτα ή γεμιστά δεν είχε το μαγαζί?), ένα ενκόρ και πολύ σας είναι,πεντακάθαρος, μέχρι παρεξήγησης ,ήχος ,άψογες αλλά ψυχρές εκτελέσεις και σωστή σειρά τραγουδιών.
Έπαιξαν όλα τα καλά απ'όλα τα άλμπουμ τους,αλλά άφησαν απ'έξω το ''It's Not The Fall That Hurts''(ασυγχώρητο).
 Ο κόσμος ,αν και λιγότερος απ'ότι περίμενα, ανταποκρίθηκε στα ωραία ρεφρέν και στις clean cut μελωδίες,που με μεγάλη επιτυχία και αποτελεσματικότητα γράφει το σχήμα  και χόρεψε.Όχι με την ψυχή του, αλλά το ευχαριστήθηκε.
Με λίγο πιο γρήγορο τέμπο,περισσότερη βρωμιά στις κιθάρες,περισσότερο συναίσθημα, περισσότερη ορμή και με λιγότερη προσοχή μη μας φύγει κανένας πόντος από τα τραγούδια ,το αποτέλεσμα δε θα θύμιζε 90210 Beverley Hills αλλά περισσότερο Κολοσσαίο.Φάνηκε να γίνεται για λίγο στο "Kick You Out ''αλλά ήδη η συναυλία όδευε προς το τέλος.Για φινάλε το "Punkrocker" σε μία διαφορετική εκτέλεση ,πιό γήϊνη από την ιπτάμενη πρώτη εκτέλεση,το ίδιο συγκινητική αλλά χωρίς αυτό το κάτι που μένει..Το ίδιο και η συνολική εμφάνισή τους... 
(+) : Only You, Sort It Out,Crackin' Up, ( I'm Gonna ) Kick You Out, Punkrocker,Strawberry Weed, Spirit.
(-) : Το ότι αυτόματα σκέφτηκα ''Ρε..Μήπως έπρεπε να πάω προς VNV τελικά ?'' Διαβάζοντας το δοξαστικό της mermy,την επόμενη μέρα,ζήλεψα .ομως δεν ήμουν για τόσο grande ήχους εκείνο το βράδυ...Την επόμενη φορά...

Σχόλια

Ο χρήστης mermyblue είπε…
Καλησπέρα Χρήστο
να σου πω την αλήθεια ούτε που πήρα χαμπάρι ότι ήταν εδώ οι Caesars την ίδια ημέρα με τους VNV. Όχι ότι θα άλλαζε την επιλογή μου, αλλά θέλω να πω ότι δεν είχα κ ιδέα.
Γενικά, όλα αυτά τα indie συγκροτήματα με έχουν λίγο προβληματίσει, όσο κ να μου αρέσει ο ήχος τους. Θέλω να δω πόσο θα κρατήσουν στο χρόνο κ αν θα έχουν την απαραίτητη, για μένα, αναγνωρισιμότητα. Δλδ αν θα τους ακούω μετά από μερικά χρόνια κ θα ξέρω ποιοί είναι.
Θα μου πεις αυτό δεν είναι λόγος να μην πας σε ένα live, κ θα συμφωνήσω ως ένα βαθμό...γιατί μπορεί να μην είναι λόγος να μην πάω αλλά είναι λόγος να μην το επιλέξω σε σχεση με ένα άλλο, πχ.

Σε αντίθεση με σένα εκείνη την Κυριακή ήθελα ξεκάθαρο, δυνατό κ αμετανόητο ήχο κ τον έλαβα. Ίσως κ εγώ, την επόμενη φορά να δω τους caesars, όπως θα ευελπιστώ να κάνω με τους Iamx που έχασα την πρώτη φορά

ως το επόμενο live (αλήθεια ποιό θα είναι;) υπομονή λοιπόν :)
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
Οι Caesars ,απο την αρχη της δεκαετιας,μου ηταν συμπαθεις.Παραμένουν συμπαθεις μετα απο αυτο το λαιβ και θα τους ξανακουω μετα απο αρκετα χρονια.Οι βι ενβι απο την αλλη με εντυπωσιασαν με το futureperfect kai to matter+form,αλλά όταν τους ε΄δα λαιβ το 05 με παγωσαν κάπως.Κάπου η τελειοτητα της μορφης και τοσυναίσθημα που εχουν τα τραγουδια τους στο στουντιο σκονταφτουν λαιβ και οι βαρετες προτροπες του χαρρις καταντανε εκνευριστικες...Αλλά σε μια δεδομενη στιγμη θα τους ξαναβλεπα.Μου αρεσει γενικα το κλιμα που γινεται απο κατω.
Δεν ειναι λιγο υπερφιαλος παρ'όλη την ποιητικότητα ?Κατι δεν κολλάει.ή μάλλον είναι λίγο ψωνισμένος (με την κακή έννοια)και πρεπει να ωριμασει καποια στιγμη ?Ειναι ερωτηματα που δε με βασανιζουν αμεσα αλλά καποια στιγμη θα ριξω φως στο μυστηριο,χε χε.Το beloved είναι υμνος και ευτυχως που ΠΑΡΑ πολλο συμφωνουν.Μεγαλο τραγουδι...
Ο χρήστης mermyblue είπε…
Η αλήθεια είναι ότι πήγα με χαμηλές προσδοκίες για τους vnv. Κάποιοι με είχαν προειδοποιήσει "το live τους είναι το cd που παίζει από πίσω, ο ντράμερ κ η φωνή. δεν είναι τόσο καλοί όσο στο στούντιο αλλά θα είναι σαν πάρτυ κ θα σ' αρέσει"
Τελικά, ευτυχώς για μένα, ήταν κάτι πολύ ανώτερο από πάρτυ. Το παραδέχτηκαν κ όσοι τους είχαν ξαναδεί. Ακόμη τραγουδάμε!

Σίγουρα η τελειότητα του ήχου στα ηλεκτρονικά συγκροτήματα (κ πόσο μάλλον στους vnv) δεν βγαίνει αυτούσια. Ωστόσο, ίσως να ήταν ο κόσμος, η μέρα που τους πέτυχα, έγινε χαμός! Δλδ ακόμη το σκέφτομαι κ αν μου έλεγαν ξαναπας σήμερα, θα ξαναπήγαινα.

Η αλήθεια είναι ότι ο Ronan είναι κάπως ιδιόρρυθμος κ οξύθυμος κατά περίπτωση (φταίει λες που είναι Ιρλανδός;) αλλά ήταν κ πολύ "ταπεινός" κ προσιτός αυτή τη φορά. Μας ευχαριστούσε διαρκώς κ φαινόταν να το κάνει ειλικρινά. Δημιούργησε οικεία ατμόσφαιρα από το τίποτα. Δες το βιντεάκι που ανέβασαν κάποιοι από το illusion. Το πρόσθεσα στην ανάρτησή μου μετά. Δες στο τέλος τι γίνεται από τις επευφημίες του κόσμου κ το πόσο ζεστό κλίμα υπήρχε. Κ να σημειώσω ότι ο ήχος στο κομμάτι αυτό (όπως κ στο ξεκίνημά τους) δεν ήταν καλός. Στα υπόλοιπα (κ συγκεκριμένα στο beloved k στο perpetual) ήταν άψογος.

κ κάτι τελευταίο (έκθεση σου έγραψα!!!): αξίζει να σημειώσω ξανά πόσο εξαιρετικοί ήταν η Ayria κ οι Frozen Plasma! Πολύ δυνατοί.
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
Οκ μερμυ.Μάλλον αυτή η 'έκθεση'με κάνει να ανανεώσω΄το ενδιαφέρον μου για την επόμενη φορά που θα έρθουν οι βνβ εδω.
Να'σαι καλά..

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...