Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

F I S T ! [FAUST : Larger Than Live !!! ]



 Βγήκαμε από το Κύτταρο,παραμιλώντας.Εγώ και διακόσια άτομα περίπου..  
Δεν ήταν ακριβώς ζωντανή εμφάνιση όπως την εννούμε.Το ξέραμε αυτό.Και από τις εμφανίσεις τους στο εξωτερικό αλλά και από την πρώτη εμφάνιση τους στην Αθήνα εκείνο το παγωμένο βράδυ της 5/10/2006....

Ήταν κάτι τόσο βιωματικό που δεν ξέρω αν οι λέξεις μπορούν να περιγράψουν κάτι το τόσο ολοκληρωτικά αγνό,πρωτογενές και απελευθερωμένο,που ακόμα και μετά από 40 χρόνια παραμένει το ίδιο ισχυρό και συγκλονιστικό,δίχως να πέφτει στην παγίδα του γραφικού,αφελούς και απλώς εφφετζίδικου.

Διαχρονικό,μιάς και η αργή κατάρρευση του πολιτισμού που γέννησε τους FAUST, συνεχίζεται.Οι ζωντανές συναυλίες του γκρούπ δεν είναι παρά ένα έργο ζωντανής Τέχνης,που ενσωματώνει σουρρεαλισμό,νταντα,ροκ και δε συμμαζεύεται,μακριά από ορισμούς ψυχρούς και αποπροσανατολιστικούς.Δεν αλλάζει το βασικό μοτίβο, αλλά κατα καιρούς σκληραίνει  ή μαλακώνει .Την πρώτη φορά ήταν ένα κάλεσμα εξύψωσης του Ανθρώπινου γένους από το σκοτάδι.Χίπικα βίντεο, ουρανομήκη κομμάτια και λίγο τροχό.
Αυτή τη φορά ήταν θυμωμένο,διαμαρτυρόμενο,άγριο,αλλά θετικό και με χιούμορ..Μια Γροθιά (Faust,Γερμανιστί) που δεν είχε τόσα πολλά Διονυσιακά στοιχεία αλλά καλούσε σε αφύπνιση και αλλαγή αντίληψης.


Ήταν σαφώς πιο ολοκληρωμένο,με όλα τα εργαλεία και μηχανήματα,που έπρεπε να υπάρχουν και τότε.Η σκηνή σαν εργοτάξιο ιδεών και δημιουργίας ενό ιδανικού ή υποφερτού κόσμου.Σπάμε τις τηλεοράσεις με τελετουργικό τρόπο, η λαμαρίνα ακούγεται υπέροχα και το ηλεκτρικό πριόνι είναι το καλύτερο σκαρπέλο μερικές φορές...Μέχρι και πλάκα κάνουμε,κραδαίνοντας το σαν τον ..ξέρετε ποιόν Τεξανό..


Έπαιξαν τραγούδια που πραγματικά εξακολουθούν να μας στέλνουν αλλού,το διασκέδασαν και οι ίδιοι πάρα πολύ ,φάνηκε στα πρόσωπά τους ότι δεν ήρθαν απλώς να παίξουν, αλλά να δώσουν ένα θέαμα  αισθήσεων μοναδικό και αξέχαστο.Η ανταπόκριση των διακοσίων ήταν τόσο ενθουσιώδης που φαίνεται ότι θα τους ξαναδούμε.Και ελπίζω να είμαστε πιό πολλοί τότε...

Να σημειώσω την ευγένεια του σχήματος που ευχαρίστησε μέχρι και τον Μπαρμπα Τακη που τους νοίκιασε τα πάσης φύσεως μηχανήματα ,μπετονιέρα κλπ.Δεν το κάνουν πολλοί..

(+) : Krautrock,The Sad Skinhead,"It's A Rainy Day,Sunshine Girl","Miss Fortune",οι διάφορες περφορμανς ποίησης,ζωγραφικής,γλυπτικής,το δαιμόνιο βλέμμα,η έξαψη και το χιούμορ του Jean - Herve, το ότι τα τύμπανα φαινόντουσαν παιδικά τυμπανάκια στα χέρια του Γίγαντα ή μάστορα Zapie,η τόσο cool Geraldine,δεινή χειρίστρια Viscount ,Roland ,ακκορντεόν και πινέλου, ο τόσο 70'ς με το δερμάτινο και ρειμπαν γυαλί Amaury Cambouzat στην κιθάρα και μόνο, το φελιζόλ που έπεφτε σα χιόνι στο κεφάλι μας,όλο το event γενικά, που μάλλον θα στεφθεί σαν συναυλία της χρονιάς...
(-) : Το πετραδάκι που μου ήρθε στο κεφάλι από τη μπετονιέρα,ο σπινθήρας που κάθισε στο μαλλί μου από τον τροχό του bob...εε ..του Zapie,δεν ήταν τόσο μοιραία ευτυχώς..Ακόμα και η μικρή προσέλευση δεν ήταν πρόβλημα,μιάς που δεν ήρθαν άσχετοι....Μέτρησα απουσίες ,όμως..



Σχόλια

Ο χρήστης Unknown είπε…
Κρίμα, εκείνο το βράδυ επέστρεφα από θεσσαλονίκη, θα ερχόμουν στα σίγουρα. Εξάλλου η προηγούμενη εμφάνιση τους με είχε αφήσει με ανοιχτώ το στόμα. Διακρίνω και διαφορετικά πρόσωπα στο συγκρότημα σε σχέση με την παλαιότερη εμφάνισή τους, κρίμα, κρίμα.
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
Σε αυτήν δε θα είχες στόμα.Πίστεψέ με .ήταν απίστευτοι ακόμα και για μένα...

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom