Ακόμα θυμάμαι εκείνο το δίλλημα.Σε ποιά συναυλία να πάω ? Στους LALI PUNA ή στους RAVEONETTES ? Ήταν Πρωταπριλιά του 2005,ήμουν φαν και των δύο αλλά οι συμπαθείς Γερμανοί με την Ινδονήσια φατσούλα που ακουγόταν σαν κόρη της Laetitia που τραγουδά σε παιδικό σταθμό για μεγάλους και καταφρονεμένους,με κέρδισαν περισσότερο.Είχαν τον ήχο που πέθαινα να δω live περισσότερο απο μια συναρπαστική γκαράζ αναβίωση,εκείνο τον καιρό.
Εφτά χρόνια μετά κατάλαβα ότι είχα δίκιο.Εκείνο το λάιβ στο αΝ ήταν απο τα πιό όμορφα που είχα δει την προηγούμενη δεκαετία ενώ 2 χρόνια μετά ειδα και τους RAVEONETTES support στην πρώτη απο τις δύο συναυλίες φιάσκο των DEPECHE MODE.Τους βαρέθηκα μετά το πέμπτο τραγούδι όπως και την πορεία τους μετά το δεύτερο άλμπουμ τους.
Οι LALI PUNA ,επιστρέφουν ύστερα απο έξι χρόνια σιωπής,με καινούριο άλμπουμ (η συλλογή του 2005 δεν πιάνεται),που κυκλοφορεί στις 9 Απριλίου,απο τη Morr φυσικά .To "Our Inventions",ακούγεται σαν ανάμνηση εκείνων των Morr ημερών που ήταν cool ν'ακούς εκλεπτυσμένη ποπ ηλεκτρόνικα στερεολαμπικής επιρροής με κράουτ προσμίξεις.Δεν με ενθουσίασε με τα πρώτα ακούσματα ίσως γιατί ποτέ δεν ήμουν τόσο λάτρης της Morr και δε μου λείπει ιδιαίτερα ο ήχος.Όμως είναι τόσο καλοφτιαγμένος και χαλαρωτικός σαν αίσθηση που σε κάνει να θέλεις να τον ακούσεις περισσότερο,με αποτέλεσμα να υποκύπτεις στην αραχνοϋφαντη, νοσταλγική ατμόσφαιρά του,στο τέλος.Ό,τι αγαπήσαμε βρίσκεται εδώ.Θα ήθελα κάτι παραπάνω αλλά τα νανουρίσματα της Valeria μου φτάνουν και μου περισσεύουν στην παρούσα φάση..
Σχόλια