Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

DUM DUM GIRLS..


'Οταν στο πρώτο live σου ακούγεσαι έτσι,  τότε είναι σίγουρο ότι ξεκινάς καλά.Οι DUM DUM GIRLS,ξεκίνησαν σαν σόλο εγχείρημα της Dee Dee δύο χρόνια πριν,ύστερα τα κορίσια έγιναν τέσσερα και φέτος ύστερα απο τη συλλογή- κασσέτα ''Blissed Out'' (αυτή με τις γυμνόστηθες στο εξώφυλλο),διέρρευσε και το πρώτο επίσημο άλμπουμ τους ,με παραγωγό τον Richard Gottehrer,με λαμπρή καρριέρα σε δίσκους των BLONDIE,VOIDOIDS , GO GO'S, STRANGELOVES και πρόσφατα των RAVEONETTES..
Όπως και στα ανάλογα νοσταλγολάγνα, στο " I Will Be'' ,δε χρειάζεται να προσποιηθούν ότι αντιγράφουν μεν αλλά το κρύβουν επιμελώς ή δίνουν ένα προσωπικό τόνο κλπ.Δεν είναι εκεί η ουσία.Θυμίζουν όσα περισσότερα μπορούν και προσπαθούν να μπουν στο πνεύμα τους όπως και οι πρώτοι ρόκερς όταν αντέγραφαν τα μπλούζ...
Η ηχογράφηση και η γενικότερη παραγωγή, διατηρεί την γκαραζοποπ αθωότητα και τη νεανική ανεμελιά των τραγουδιών της Dee Dee και απλά αναβαθμίζει οσο χρειάζεται την ηχητική καθαρότητα. Κρατά τη βρωμιά της κιθάρας, τονώνει τα μπάσα και αναδεικνύει την ποιότητα και τη ζεστασιά της φωνής της Dee Dee.Σίγουρα ακούγεται πιο αναβαθμισμένο απο τις πρώτες ηχογραφήσεις.Τώρα είναι λιγότερο lo και περισσότερο fi,χωρίς να χάνεται δράμι συναισθήματος.
Το άλμπουμ θα χαρακτηριστεί απαράδεκτο για τους οπαδούς των και καλά πρωτοποριακών ξυσιμάτων,θορύβων και ουρλιαχτών με άποψη,συμπαθητικό για τους οπαδούς του ίντυ ροκ,Βίβλος για τους οπαδούς του Νεοϋρκέζικου wifi spot προηγούμενων δεκαετιών,μάννα εξ'ουρανού για τους απανταχού γκαραζιέρηδες,ένα τίποτα ή απλά ''καλούτσικο,μωρέ'',σε αυτούς που δεν πρόλαβαν να τους ανακαλύψουν πρώτοι αλλά στην πραγματικότητα θα το ακούν συνεχώς. 
Αυτό που μένει όμως, ύστερα απο τέσσερα τουλάχιστον ακούσματα,είναι ένα όμορφο,ηλεκτρικό,λιγότερο ατίθασο αλλά εξίσου νοσταλγικό noise/garage pop διαμάντι,που καρφιτσώνεται για πάντα εκεί που έχουν αναρτηθεί και τα ντεμπούτα των VIVIAN GIRLS, CRYSTAL STILTS,HOLLOWS,RAVEONETTES  κλπ.
 Αγαπήστε το όσο κρατήσει.Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού.....

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...