Είναι να μην κολλήσω με κάποιο συγκρότημα...Πρόσφατο θύμα οι NERVE CITY.
Με το που έπεσαν τα πρώτα ακκόρντα του ''Sleepwalker'',το σλσκ πήρε φωτιά,για να ολοκληρώσω την αναζήτηση που απ'ότι φάνηκε άφησα μισή,χθες.
Το μονομελές σχήμα του Jason Boyer απο Richmond μεριά,αριθμεί συνολικά,τρεις κασέτες, ένα 10'',δύο 7'', το e.p. που παρουσιάσαμε χθές, και το ομώνυμο άλμπουμ συλλογή με επιλογές από τις ηχογραφήσεις πριν το ''Sleepwalker''.
Ακούγοντας τα όλα μαζί,τα αυτιά μου άρχισαν να πονάνε πάλι απο τα ξυσίματα της κιθάρας,τα μπουκωμένα κρουστά και το ''αλύχτισμα'' του Jason.Μπλούζ,ψυχεδέλεια,Velvet Underground,surf.Όλα σε αυτό το lo-fi περιτύλιγμα/αισθητική/''δεν έχω και πολλά λεφτά να ηχογραφήσω αλλά για δες ρε,που λειτουργεί αυτο το γρέζι!''νοοτροπία,δίνει δείγματα ''λύσσας'' για μουσική έκφραση.
Στην εποχή της υψηλής τεχνολογίας αλλά και εξελιγμένης ψυχοακουστικής,κάποιοι σαν τον NERVE CITY ή τον NICE FACE,επιμένουν να γυρίζουν πίσω ανακαλύπτοντας ξανά τη χαρά και την έξαψη του Ατίθασου,Ανέμελου,Νοσταλγικού στοιχείου της μουσικής που στις δηλώσεις του Καρβέλα ηχεί σαν μίασμα αλλά σε αυτές τις ορμητικές,νευρώδεις συνθέσεις του νεαρού απο το Richmond, επανέρχεται στα ορθόδοξα μονοπάτια..Το ροκ ζεί ,ευτυχώς.Ώρα για τα ροκ-ζόμπι να γυρίσουν στους τάφους τους...
Σχόλια