Μεγάλωσε στο Άουσβιτς της Πολωνίας,την εποχή του Κομμουνισμού,''δίπλα στο φρικιαστικότερο μουσείο του κόσμου,αλλά παραδόξως,αυτό τη γέμισε ελπίδα και επιθυμία να ανακαλύψει περισσότερες χώρες και κουλτούρες''.
''Το να μεγαλώνεις σε Κομμουνιστικό περιβάλλον ήταν βαρετό και καταθλιπτικό,λέει η ίδια ,αλλά μάλλον αυτή είναι η φύση του να μεγαλώνεις οπουδήποτε ( πόσο δίκιο έχεις κυρά μου..)''
Η ELA ORLEANS,μου ήταν τελείως άγνωστη.Όμως είναι ιδρυτικό, και συνεχίζει να είναι, μέλος των HASSLE HOUND, μπάντα πειραματικής φολκ (χονδρικά), που σχηματίστηκε στη Γλασκόβη το 1999 με λίγες κυκλοφορίες αλλά ενδιαφέρουσες.Έχει πλούσια καλλιτεχνική δραστηριότητα,συμμετοχές σε συγκροτήματα κλπ.
Η ELA ζει στη Ν.Υόρκη πλέον, και έχει ήδη δύο δίσκους,που κυκλοφόρησαν σε βινύλιο και ψηφιακή μορφή μόνο.
Το όνομά της δεν θα το βρείτε σε mainstream εναλλακτικά έντυπα (Pitchfork,Stereogum κλπ),που αφήνουν τη δουλειά της παρουσίασης,σε μικρότερης εμβέλειας μπλογκάκια (σαν και το δικό μας)
Το δεύτερο άλμπουμ της ''Lost'' τη ''φανέρωσε'' στο υπόγειο εναλλακτικό κοινό προκαλώντας θετικά σχόλια.
Φανταστείτε, μουσική που δεν πατάει στη Γη,φτιαγμένη από αέρινες λούπες,με κιθαριστικά συννεφάκια,μουσικές φράσεις από ηλεκτροακουστική μέχρι ποπ , ηλεκτρονικά επεξεργασμένες,μέσω του εκλεκτικού αλλά συνάμα συναισθηματικού ταλέντου της ORLEANS.Μουσική οικεία αλλά και διαφορετική σε αίσθηση.
Η φωνή ανακαλεί '50'ς μνήμες, BRENDA LEE, VELVET UNDERGROUND,BRIAN WILSON, κάτι χαμένο αλλά γλυκά νοσταλγικό. Το '' Lost'' θα το θεωρήσω αδελφό με το '' Person Pitch'',μόνο που είναι αρκετά πιο ανοικτό και ομιχλώδες και δε στηρίζεται σε επεξεργασία samples.
Νιώστε το αργό, υποβλητικό ,θρηνητικό ενορχηστρωτικό σασπένς του '' Amsel Grid'' αλλά νιώστε αμέσως μετά την αισιοδοξία του γεμάτο από καλά κρυμμένα doo-wop και λοιπά '50'ς ποπ στοιχεία ''Myriads'' που ακούγεται σα να παίζει από ξεχασμένο τζουκ μποξ,χωρίς χαμηλά ,με πρίμα που σε τσιτώνουν.
Στο ''Barry Lindon'',κυριαρχεί η κιθάρα που παίζει μια λατιν μελωδία ανοιχτή- πληγή, ενώ στο ''Lost'' χαζεύεις τ'άστρα,παρέα με τη μοναξιά σου, κάτι που το ξανάνιωσες έξι τραγούδια πριν στο '' Better Friends'' και καθώς ο δίσκος τελειώνει τον ξεκινάς απ' την αρχή :
''Something Higher'' και οι φολκ επιρροές, πλούσιες σε delay και άλλα φίλτρα σε βάζουν πάλι να ξανακάνεις το συναισθηματικό ταξίδι..προς τα πίσω... Ακόμα ένας γύρος με το '' νοσταλγικό νέφος'' της ELA...Και δε θα πεις όχι..
Η ίδια λέει ότι κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του άλμπουμ άκουγε με εμμονή ''Pet Sounds, Joe Meek’s recordings, Ethiopiques and Bollywood scores'' και έβγαλε ένα κλασσικό δίσκο για την διάσταση που υπάρχει Το Σπίτι Με Τα Παράξενα
Το ''Lost'',είναι ένα άλμπουμ με ομορφιά, ένα dream - pop διαμάντι, επίτηδες ακατέργαστο και τρυφερό, που γιορτάζει τη χαμένη αθωότητα και την επαναφέρει μέσω των τραγουδιών.Ταυτόχρονα μας εισάγει σε μια μουσικό, ιδιαίτερη και ξεχωριστή,με μουσική αντίληψη που δεν βρίσκεις εύκολα.
Γοητευμένος......
Τα αποσπάσματα είναι μέρος από τη συνέντευξη που έδωσε στο Impose Magazine και σίγουρα δε γίνεται να μην γοητευτείτε και εσείς από την προσωπικότητά της....
Για άλλη μια φορά θέλω να ευχαριστήσω το Sound Injections, περισσότερο από κάθε άλλη φορά...
''Το να μεγαλώνεις σε Κομμουνιστικό περιβάλλον ήταν βαρετό και καταθλιπτικό,λέει η ίδια ,αλλά μάλλον αυτή είναι η φύση του να μεγαλώνεις οπουδήποτε ( πόσο δίκιο έχεις κυρά μου..)''
Η ELA ORLEANS,μου ήταν τελείως άγνωστη.Όμως είναι ιδρυτικό, και συνεχίζει να είναι, μέλος των HASSLE HOUND, μπάντα πειραματικής φολκ (χονδρικά), που σχηματίστηκε στη Γλασκόβη το 1999 με λίγες κυκλοφορίες αλλά ενδιαφέρουσες.Έχει πλούσια καλλιτεχνική δραστηριότητα,συμμετοχές σε συγκροτήματα κλπ.
Η ELA ζει στη Ν.Υόρκη πλέον, και έχει ήδη δύο δίσκους,που κυκλοφόρησαν σε βινύλιο και ψηφιακή μορφή μόνο.
Το όνομά της δεν θα το βρείτε σε mainstream εναλλακτικά έντυπα (Pitchfork,Stereogum κλπ),που αφήνουν τη δουλειά της παρουσίασης,σε μικρότερης εμβέλειας μπλογκάκια (σαν και το δικό μας)
Το δεύτερο άλμπουμ της ''Lost'' τη ''φανέρωσε'' στο υπόγειο εναλλακτικό κοινό προκαλώντας θετικά σχόλια.
Φανταστείτε, μουσική που δεν πατάει στη Γη,φτιαγμένη από αέρινες λούπες,με κιθαριστικά συννεφάκια,μουσικές φράσεις από ηλεκτροακουστική μέχρι ποπ , ηλεκτρονικά επεξεργασμένες,μέσω του εκλεκτικού αλλά συνάμα συναισθηματικού ταλέντου της ORLEANS.Μουσική οικεία αλλά και διαφορετική σε αίσθηση.
Η φωνή ανακαλεί '50'ς μνήμες, BRENDA LEE, VELVET UNDERGROUND,BRIAN WILSON, κάτι χαμένο αλλά γλυκά νοσταλγικό. Το '' Lost'' θα το θεωρήσω αδελφό με το '' Person Pitch'',μόνο που είναι αρκετά πιο ανοικτό και ομιχλώδες και δε στηρίζεται σε επεξεργασία samples.
Νιώστε το αργό, υποβλητικό ,θρηνητικό ενορχηστρωτικό σασπένς του '' Amsel Grid'' αλλά νιώστε αμέσως μετά την αισιοδοξία του γεμάτο από καλά κρυμμένα doo-wop και λοιπά '50'ς ποπ στοιχεία ''Myriads'' που ακούγεται σα να παίζει από ξεχασμένο τζουκ μποξ,χωρίς χαμηλά ,με πρίμα που σε τσιτώνουν.
Στο ''Barry Lindon'',κυριαρχεί η κιθάρα που παίζει μια λατιν μελωδία ανοιχτή- πληγή, ενώ στο ''Lost'' χαζεύεις τ'άστρα,παρέα με τη μοναξιά σου, κάτι που το ξανάνιωσες έξι τραγούδια πριν στο '' Better Friends'' και καθώς ο δίσκος τελειώνει τον ξεκινάς απ' την αρχή :
''Something Higher'' και οι φολκ επιρροές, πλούσιες σε delay και άλλα φίλτρα σε βάζουν πάλι να ξανακάνεις το συναισθηματικό ταξίδι..προς τα πίσω... Ακόμα ένας γύρος με το '' νοσταλγικό νέφος'' της ELA...Και δε θα πεις όχι..
Η ίδια λέει ότι κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του άλμπουμ άκουγε με εμμονή ''Pet Sounds, Joe Meek’s recordings, Ethiopiques and Bollywood scores'' και έβγαλε ένα κλασσικό δίσκο για την διάσταση που υπάρχει Το Σπίτι Με Τα Παράξενα
Το ''Lost'',είναι ένα άλμπουμ με ομορφιά, ένα dream - pop διαμάντι, επίτηδες ακατέργαστο και τρυφερό, που γιορτάζει τη χαμένη αθωότητα και την επαναφέρει μέσω των τραγουδιών.Ταυτόχρονα μας εισάγει σε μια μουσικό, ιδιαίτερη και ξεχωριστή,με μουσική αντίληψη που δεν βρίσκεις εύκολα.
Γοητευμένος......
Τα αποσπάσματα είναι μέρος από τη συνέντευξη που έδωσε στο Impose Magazine και σίγουρα δε γίνεται να μην γοητευτείτε και εσείς από την προσωπικότητά της....
Για άλλη μια φορά θέλω να ευχαριστήσω το Sound Injections, περισσότερο από κάθε άλλη φορά...
Σχόλια