Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

WHITE RING


Στοιχειώνουν το Σπίτι από χθές.Δεν έχει σημασία που αρκετά αμερικάνικα blog ασχολούνται μαζί τους από το Μάρτη. Το ''Ixc999'',δε λέει να ξεκολλήσει από το κεφάλι μου και μαζί με αυτό και τα ''We Rot'',''Suffocation'',''Roses'',''Bye Bye'', ''Chain My Crib'', ''Felt U'' ,  ό,τι έχουν ηχογραφήσει και διαρρεύσει στο Διαδίκτυο ως τώρα,δηλαδή.
Οι WHITE RING, μπορούν να  πάρουν τη θέση των CRYSTAL CASTLES και των  TELEPATHE ανα πάσα στιγμή,αν αποφασίσουν να εκραγούν δηλαδή, κάτι που δεν το βλέπω σύντομα, μιάς και είναι απορροφημένοι με τη Γοτθική πλευρά της μουσικής τους.. 
Παθιασμένα φωνητικά στο χείλος της απόγνωσης, πυκνοί ,σκοτεινοί συνθ ποταμοί, ατμόσφαιρα ζοφερή εώς και τρομακτική,ρομαντικός μηδενισμός αλλά και ψυχρή ομορφιά που σε κατακτά και σε υποτάσσει.
Μάλλον τους λατρεύω.
'Ολα τα βίντεο που βλέπω στο YouTube έχουν αποσπάσματα από παλιές ταινίες.Καμμία σχέση με τη θλίψη του 21ου αιώνα της μουσικής τους αλλά παρακολουθούνται με ενδιαφέρον...Άραγε τα στυλιζαρισμένα γκοθόπουλα της Αθήνας μπορούν να τους ακολουθήσουν ?

Σχόλια

Ο χρήστης mystery falls down είπε…
Από την στιγμή (τον Απρίλιο) που το Pitchfork έγραψε για τους White Ring (και πιο πριν για τους oOoOO) παρουσιάζοντας με κολακευτικά σχόλια το "IxC999" εμφανίστηκαν δεκάδες δημοσιεύσεις σε διάφορα blogs που αναφέρονταν σε αυτούς και στη δισκογραφική τους στέγη. Πολλοί ενδιαφέρθηκαν να ανακαλύψουν και άλλα συγκροτήματα με παρεμφερή ήχο με αποτέλεσμα να ξεπηδάνε συνεχώς νέα ονόματα. Ενάμιση μήνα αργότερα το (αγαπημένο. Το τονίζω αυτό γιατί κυριαρχεί μία αδικαιολόγητη κριτική για το σημαντικότερο διαδικτυακό περιοδικό) Pitchfork ξαναδίνει ώθηση γράφοντας ένα άρθρο για το συγκεκριμένο είδος μουσικής και πλέον όλοι ασχολούνται με αυτό. Εννοείται πως δε βρίσκω τίποτα το μεμπτό. Και εμένα μου αρέσουν πολύ αρκετά από αυτά. Ωστόσο, απομένει η ολοκληρωμένη δισκογραφική τους κυκλοφορία για να επιβεβαιώθει αν ο ενθουσιασμός για τους White Ring (αλλά και για τους Fostercare, Salem, oOoOO, ///▲▲▲\\\, Passions, xix, ...) είναι δικαιολογημένος.
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
ναι φυσικά τα άλμπουμ θα δείξουν πολλά ,όπως και οι ζωντανές εμφανίσεις.Ακόμα όμως και απογοητευτική να είναι η συνέχεια ,το ότι μας έβγαλαν για λίγες μέρες απο την ηχητική καθημερινότητα (καλή ή κακή ,δεν έχει σημασία)με αυτά που έχουν ηχογραφήσει ως τώρα είναι επίτευγμα που σπανίζει.Ειμαι κι εγω υπέρ του πιτσφορκ.με προσοχή όμως .γιατί έχει και αυτό κολληματα που δεν ειναι απαραιτητο να τα ακολουθουμε όλα...

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...