Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

WHITE RING


Στοιχειώνουν το Σπίτι από χθές.Δεν έχει σημασία που αρκετά αμερικάνικα blog ασχολούνται μαζί τους από το Μάρτη. Το ''Ixc999'',δε λέει να ξεκολλήσει από το κεφάλι μου και μαζί με αυτό και τα ''We Rot'',''Suffocation'',''Roses'',''Bye Bye'', ''Chain My Crib'', ''Felt U'' ,  ό,τι έχουν ηχογραφήσει και διαρρεύσει στο Διαδίκτυο ως τώρα,δηλαδή.
Οι WHITE RING, μπορούν να  πάρουν τη θέση των CRYSTAL CASTLES και των  TELEPATHE ανα πάσα στιγμή,αν αποφασίσουν να εκραγούν δηλαδή, κάτι που δεν το βλέπω σύντομα, μιάς και είναι απορροφημένοι με τη Γοτθική πλευρά της μουσικής τους.. 
Παθιασμένα φωνητικά στο χείλος της απόγνωσης, πυκνοί ,σκοτεινοί συνθ ποταμοί, ατμόσφαιρα ζοφερή εώς και τρομακτική,ρομαντικός μηδενισμός αλλά και ψυχρή ομορφιά που σε κατακτά και σε υποτάσσει.
Μάλλον τους λατρεύω.
'Ολα τα βίντεο που βλέπω στο YouTube έχουν αποσπάσματα από παλιές ταινίες.Καμμία σχέση με τη θλίψη του 21ου αιώνα της μουσικής τους αλλά παρακολουθούνται με ενδιαφέρον...Άραγε τα στυλιζαρισμένα γκοθόπουλα της Αθήνας μπορούν να τους ακολουθήσουν ?

Σχόλια

Ο χρήστης mystery falls down είπε…
Από την στιγμή (τον Απρίλιο) που το Pitchfork έγραψε για τους White Ring (και πιο πριν για τους oOoOO) παρουσιάζοντας με κολακευτικά σχόλια το "IxC999" εμφανίστηκαν δεκάδες δημοσιεύσεις σε διάφορα blogs που αναφέρονταν σε αυτούς και στη δισκογραφική τους στέγη. Πολλοί ενδιαφέρθηκαν να ανακαλύψουν και άλλα συγκροτήματα με παρεμφερή ήχο με αποτέλεσμα να ξεπηδάνε συνεχώς νέα ονόματα. Ενάμιση μήνα αργότερα το (αγαπημένο. Το τονίζω αυτό γιατί κυριαρχεί μία αδικαιολόγητη κριτική για το σημαντικότερο διαδικτυακό περιοδικό) Pitchfork ξαναδίνει ώθηση γράφοντας ένα άρθρο για το συγκεκριμένο είδος μουσικής και πλέον όλοι ασχολούνται με αυτό. Εννοείται πως δε βρίσκω τίποτα το μεμπτό. Και εμένα μου αρέσουν πολύ αρκετά από αυτά. Ωστόσο, απομένει η ολοκληρωμένη δισκογραφική τους κυκλοφορία για να επιβεβαιώθει αν ο ενθουσιασμός για τους White Ring (αλλά και για τους Fostercare, Salem, oOoOO, ///▲▲▲\\\, Passions, xix, ...) είναι δικαιολογημένος.
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
ναι φυσικά τα άλμπουμ θα δείξουν πολλά ,όπως και οι ζωντανές εμφανίσεις.Ακόμα όμως και απογοητευτική να είναι η συνέχεια ,το ότι μας έβγαλαν για λίγες μέρες απο την ηχητική καθημερινότητα (καλή ή κακή ,δεν έχει σημασία)με αυτά που έχουν ηχογραφήσει ως τώρα είναι επίτευγμα που σπανίζει.Ειμαι κι εγω υπέρ του πιτσφορκ.με προσοχή όμως .γιατί έχει και αυτό κολληματα που δεν ειναι απαραιτητο να τα ακολουθουμε όλα...

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom