Και σκέφτομαι λοιπόν ,ύστερα από την πρώτη αναγνωριστική ακρόαση (40 δεύτερα από κάθε τραγούδι),του ''Phantom Power'' των BLACK MATH (ποιωώώών ?)..
'' Πρέπει να ενθουσιαστούμε πάλι με ένα άλμπουμ, μετά -Βρετανικού post punk/shoegaze μουσικού προσανατολισμού,όπως η πλειάδα των Αμερικάνικων σχημάτων που αγαπάει αυτο Το Σπίτι,όσο καλό και αν ακούγεται ?''.
Ακούγοντας νυχθημερόν SALEM και λοιπούς ηλεκτρονικούς μεταλλαγμένους σκοτεινούς ,ένα τέτοιο άλμπουμ ακούγεται μάλλον χαριτωμένο και προβλέψιμο.Αλλά η τέταρτη και πέμπτη φορά δείχνει ένα βαθμό ωριμότητας που πληρότητας που δε συναντάς τόσο εύκολα σε νέα σχήματα αυτού του ήχου.Τα τραγούδια τους δεν έχουν κρυφές χάρες αλλά λειτουργικές ενορχηστρώσεις και απλές,ξεκάθαρες μελωδίες που αποκαλύπτουν πόσο καλά παίζουν στα δάχτυλα τις επιρροές τους ώστε να τις χρησιμοποιούν σωστά και όχι επιδερμικά ,ενσωματώνοντας τες στη δικιά τους νεογένννητη αισθητική.
Οκ τέλος τα αντικειμενικά.Για έναν εθισμένο σαν και μένα,με την μεταπανκ και κιθαριστική ποπ,το νέο κύμα,το σκοτεινό κύμα,το ομιχλώδες κύμα ,το μινιμαλ ηλεκτρονικό κύμα κλπ.,αυτός ο δίσκος είναι ένα μεθυστικό πάρτυ σαν του '82 ή '83.Είναι δίσκος γιορτή για τη γκρίζα Νέα Εποχή ,ένα ακόμα ηχητικό ψυχοστήριγμα για το Φθινόπωρο που χτυπά την πόρτα μας και το συνεχόμενο Χειμώνα που διανύουμε.
Αφού κολλάω μαζί του ανακαλύπτω ότι το Αμερικάνικο τρίο από το Illinois,έχει κυκλοφορήσει ένα ακόμα άλμπουμ,μερικά σίνγκλ και κασέτες που περιμένουν να τα ανακαλύψω.Αλλά αυτό θα γίνει αφού εξασθενήσει η ''Phantom Power'' που με έχει αιχμαλωτίσει....Αρα λοιπόν ναι. Μπορούμε ακόμα να ενθουσιαζόμαστε,με τέτοιους δίσκους....
Σχόλια