Αντικρίζω την κενή σελίδα και για πολλοστή φορά ξεκινώ από την αρχή χωρίς να είμαι σίγουρος ακριβώς πώς να περιγράψω αυτό που εξέπεμπαν οι έξι Γερμανοί για δύο ώρες και σαράντα λεπτά,χθες κατά τη διάρκεια του εορταστικού κονσέρτου τους για τα τριάντα χρόνια δημιουργικής ύπαρξης τους στον πλανήτη.
Ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία ? Μία συναυλία που δεν θα ξεχάσεις ποτέ ? Μια επέτειος για το πώς φτάσαμε να ακούμε τα μέταλλα και τα πλαστικά σαν κάτι φυσιολογικό και απαραίτητο στη σύνθεση σκοτεινών ποπ τραγουδιών ? 'Ενα κονσέρτο που εξοργιστικό,βαρετό και κουραστικό για ανθρώπους που μεγάλωσαν και γαλουχήθηκαν από κοσερβατουαρ ή ταμπέλες μουσικής ?
Δεν χρειάζονται περαιτέρω αναλύσεις για το τι είναι και τι αντιπροσωπεύουν στη σύγχρονη μουσική οι E.N. Η επίδρασή τους είναι καταλυτική και όλη τους πορεία δείχνει ένα συνεπές αλλά μοναχικό σχήμα στο παγκόσμιο στερέωμα,που κινείται σε δικούς του δρόμους ασυμβίβαστο και ακλόνητο.
Η χθεσινή τους θριαμβευτική εμφάνιση,στο γεμάτο από γνώστες και φανατικούς φίλους του σχήματος κλαμπ, περιείχε όλη τους την αισθητική και μουσική πορεία με συνθέσεις απ'όλες τις περιόδους του σχήματος,συνθέσεις που δεν περιγράφονται ικανοποιητικά με συμβατικούς κριτικούς χαρακτηρισμούς.Ήταν ένα μουσικό δρώμενο με μουσική που ακούς σποραδικά σε μεγα χιτ και εναλλακτικά νεόκοπα σχήματα αλλά ποτέ με τη λειτουργικότητα και την καλλιτεχνική υπόσταση όταν ακούγονται από τους πρωτοπόρους E.N.
Η προσωπικότητα των έξι μουσικών παρ'όλο που τα μάτια πέφτουν πάντα στον Blixa, είναι αρκετά ισχυρή ώστε τα Εγώ να γίνονται ενωμένη μονάδα που παίζει με συμβατικό τρόπο και ασυνήθιστα όργανα, τραγούδια που ακόμα και σήμερα ακούγονται ασυμβίβαστα και ξεκουνάνε ριζωμένες αντιλήψεις περί ''μουσικής'' ,''αβαντ-γκαρντ'',''βιομηχανικός ήχος'' και λοιπές ταμπέλες.Οι Ε.Ν. ξεπερνούν τις ταμπέλες.Δεν μπορείς να τους κατατάξεις εύκολα κάπου.Μπλέκεις.
Αφήνεις λοιπόν τις σκέψεις και απολαμβάνεις ένα πραγματικά συναρπαστικό σφιχτοδεμένο σετ με πολλές από τις καλύτερες συνθέσεις αλλά και δύο εκπλήξεις στο τέλος.Μία συγκλονιστική μεγάλης διάρκειας σύνθεση σε παγκόσμια πρεμιέρα,που δεν περιγράφεται και ένα παιχνίδι με το τυχαίο που γέννησε μια σύνθεση επι τόπου. Χωρίς μέλλον βέβαια, αλλά ενδεικτική μέρους της φιλοσοφίας του γκρούπ.
Αξέχαστη βραδιά....
Ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία ? Μία συναυλία που δεν θα ξεχάσεις ποτέ ? Μια επέτειος για το πώς φτάσαμε να ακούμε τα μέταλλα και τα πλαστικά σαν κάτι φυσιολογικό και απαραίτητο στη σύνθεση σκοτεινών ποπ τραγουδιών ? 'Ενα κονσέρτο που εξοργιστικό,βαρετό και κουραστικό για ανθρώπους που μεγάλωσαν και γαλουχήθηκαν από κοσερβατουαρ ή ταμπέλες μουσικής ?
Δεν χρειάζονται περαιτέρω αναλύσεις για το τι είναι και τι αντιπροσωπεύουν στη σύγχρονη μουσική οι E.N. Η επίδρασή τους είναι καταλυτική και όλη τους πορεία δείχνει ένα συνεπές αλλά μοναχικό σχήμα στο παγκόσμιο στερέωμα,που κινείται σε δικούς του δρόμους ασυμβίβαστο και ακλόνητο.
Η χθεσινή τους θριαμβευτική εμφάνιση,στο γεμάτο από γνώστες και φανατικούς φίλους του σχήματος κλαμπ, περιείχε όλη τους την αισθητική και μουσική πορεία με συνθέσεις απ'όλες τις περιόδους του σχήματος,συνθέσεις που δεν περιγράφονται ικανοποιητικά με συμβατικούς κριτικούς χαρακτηρισμούς.Ήταν ένα μουσικό δρώμενο με μουσική που ακούς σποραδικά σε μεγα χιτ και εναλλακτικά νεόκοπα σχήματα αλλά ποτέ με τη λειτουργικότητα και την καλλιτεχνική υπόσταση όταν ακούγονται από τους πρωτοπόρους E.N.
Η προσωπικότητα των έξι μουσικών παρ'όλο που τα μάτια πέφτουν πάντα στον Blixa, είναι αρκετά ισχυρή ώστε τα Εγώ να γίνονται ενωμένη μονάδα που παίζει με συμβατικό τρόπο και ασυνήθιστα όργανα, τραγούδια που ακόμα και σήμερα ακούγονται ασυμβίβαστα και ξεκουνάνε ριζωμένες αντιλήψεις περί ''μουσικής'' ,''αβαντ-γκαρντ'',''βιομηχανικός ήχος'' και λοιπές ταμπέλες.Οι Ε.Ν. ξεπερνούν τις ταμπέλες.Δεν μπορείς να τους κατατάξεις εύκολα κάπου.Μπλέκεις.
Αφήνεις λοιπόν τις σκέψεις και απολαμβάνεις ένα πραγματικά συναρπαστικό σφιχτοδεμένο σετ με πολλές από τις καλύτερες συνθέσεις αλλά και δύο εκπλήξεις στο τέλος.Μία συγκλονιστική μεγάλης διάρκειας σύνθεση σε παγκόσμια πρεμιέρα,που δεν περιγράφεται και ένα παιχνίδι με το τυχαίο που γέννησε μια σύνθεση επι τόπου. Χωρίς μέλλον βέβαια, αλλά ενδεικτική μέρους της φιλοσοφίας του γκρούπ.
Αξέχαστη βραδιά....
Σχόλια