Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Collective Camp [ Συγκεντρωτικά Αποτελέσματα]

Σαν ANIMAL COLLECTIVE είχαν αγρανάπαυση φέτος ( update : εκτός απ'΄το ''Oddsac'', το οποίο το ξεχάσαμε, αλλά σε γενικές γραμμές δεν έχει και τόσο μουσικό,όσο εικαστικό ενδιαφέρον).Αλλά σαν μονάδες είχαν μια αξιοσημείωτη πορεία αυτή τη χρονιά.


Ο NOAH LENNOX, a.k.a. PANDA BEAR, με δύο σινγκλ και ένα τρίτο που μόλις διέρρευσε και θα κυκλοφορήσει στις 6/12,εντείνει την αναμονή για το ''Tomboy'',το τέταρτο άλμπουμ του,που θα το ακούσουμε τις μέρες που θα κάνουμε ανασκόπηση (ήδη έχω κρατήσει θέση γι' αυτό στα καλύτερα).
Και τα έξι τραγούδια που έχουν βγεί σε αυτά τα  7'' με τα εξαιρετικά σκίτσα για εξώφυλλα,είναι ένα κι ένα. Τελείως διαφορετικό στυλ απ'αυτό που ηχογραφεί με τους Α.C.,χωρίς samples και με ποπ αίσθημα αισιοδοξίας,είναι σινγκλ που λογικά θα βρίσκονται και τα τρία,στις λίστες του Σπιτιού, για το 2010. 
Ο DAVE PORTNER a.k.a AVEY TARE,πέρασε ,λέει,δύο δύσκολα ,σκοτεινά χρόνια (? !) και αυτό αντικατοπτρίζεται στο γενική μουσική διάθεση του πρώτου προσωπικού του άλμπουμ ''Down There''.
  Με το γνωστό,παγιωμένο,ακλόνητο ερμηνευτικό στυλ και συνθέσεις που ακούγονται -στα πρώτα ακούσματα- σαν outtakes από τα δύο τελευταία άλμπουμ των A.C., το άλμπουμ δεν θα το έλεγα σκοτεινό. Ακούγεται πιο εσωτερικό,πιο προσωπικό και πιο λυτρωτικό για τον καλλιτέχνη.
Ακούγοντάς το προσεκτικά και χωρίς προκαταλήψεις,καταλαβαίνουμε ότι η ηλεκτρονική μουσική του AVEY TARE δεν ξεφεύγει από τις πατέντες των A.C.,αλλά τις χρησιμοποιεί για να πετάξει ψηλότερα από αυτές. Κινείται σε πιο χαλαρούς ρυθμούς,δεν πατά πολύ στη Γη, και όπου υπάρχει ψευδοχορευτική διάθεση -''Oliver Twist'',''Heather In The Hospital''- εύχεσαι να κρατούσε λίγο περισσότερο. Ελαφρώς πιό εξελιγμένος ήχος.
Για άλλη μια φορά η σπονδυλική στήλη των A.C., με γοητεύει με τον οικείο τρόπο που χειρίζεται τους ήχους και τους ρυθμούς,με μαεστρία και λεπτότητα και ο τρόπος που τα φωνητικά ''χορεύουν'' με την υπόλοιπη μουσική.
Τελικά ο αρχικός δισταγμός ν' ακούσω το άλμπουμ από τη μέρα που πρωτοδιέρρευσε,δεν ήταν δικαιολογημένος.Ούτε το 7,2 του Pitchfork,με ικανοποιεί.Θα προτιμούσα ένα 8....

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...