Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

THE SOFT MOON

Έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία. Γρήγορο,μεγαλόπρεπο αρχαϊκό Goth/post punk,με κιθάρες που κεντάνε,ξερνάνε ριφ σαν βέλη και ψυχεδελίζουν που και που,μπάσο και ντραμς στους ονειρεμένους επαναληπτικούς,αγωνιώδεις,ταχύτατους ρυθμούς που με κάνουν να χτυπιέμαι σαν τότε και ψιθυριστά φωνητικά που μένουν στο παρασκήνιο θέλοντας να διατηρήσουν τη γοτθική μεγαλοπρέπεια του πιό ορθόδοξου,εκστατικού,ξεκάθαρου και ορμητικότερου μετα πανκ και συναφή,άλμπουμ που άκουσα φέτος. 
Ουσιαστικά οι THE SOFT MOON είναι ο Luis Vasquez,από την έρημο Mojave και η μουσική του ακούγεται σαν να έγινε μέσα σε γκρίζες κλειστές μεγαλουπόλεις,με αβέβαιο μέλλον. Κυκλοφορεί από την Captured Tracks .
Ευχαριστώ το sound injections,για άλλη μια φορά..

Σχόλια

Ο χρήστης fool είπε…
Πιάστηκα εξαπίνης.Συγκλονίστηκα !!!Τι να λέμε, προσπαθώ να συμπεριλάβω όλα τα συναισθήματά μου αλλά θα χρειαστώ βιβλίο για να τα περιγράψω.Στο Τiny Spiders (ένα δείγμα του δίσκου) τα τύμπανα σε πυροβολούν χωρίς να προλάβεις να πάρεις ανάσα, άμεσα και αποτελεσματικά...Καθηλωτικό κομμάτι,καθηλωτικό album. Αντιδράει αυτό αντί για σένα(πως ήξερε άραγε τις αντιδράσεις μου χωρίς ούτε καν να με ξέρει?). Είναι παράδοξο πρώτη φορά μου συμβαίνει κάτι τέτοιο. Έχω μείνει παραδομένη εκστατικά και παρασύρομαι από ένα σύγχρονο αριστούργημα του post punk που διαψεύδει όσους πίστευαν ότι το συγκεκριμένο genre αναδείχθηκε και ακολούθησε μια συγκεκριμένη εποχή.
Δεν υπάρχει χρόνος και το αποδεικνύουν περίτρανα οι Soft Moon που για μένα κατατάσσονται στις κορυφαίες μπάντες με αυτό και μόνο το πόνημά τους.
Ο χρήστης fool είπε…
The Soft Moon 2.
Οι καταπληκτικές συνθέσεις ενισχύονται από τις εξαιρετικές ηχητικές επιλογές (χροιές κρυστάλλινες, ακριβείς, εύθραυστες, δυνατές). Συγκλονιστικές οι αλληλεπιδράσεις με ευφυείς δυναμικές αναλογίες που στοχεύουν στην παραμικρή λεπτομέρεια.
Η επιδέξια χρήση της τεχνολογίας ανεβάζει τον πήχη και δίνει την δυνατότητα επέκτασης και εισχώρησης και σε άλλες μουσικές γειτονιές...
Η απόλυτα ανοιχτή αντίληψη του Soft Moon πάνω σ`ένα συγκεκριμένο μουσικό χαλί (που διατηρεί, ομολογουμένως, αλώβητο σεβασμό) το κατατάσσει σε project προς μίμηση.
Αυτό το album είναι το προσωπικό μου soundtrack.
Ο χρήστης fool είπε…
Και μια διόρθωση στο The Soft Moon 2: Δεν το κατατάσσει, το καθιστά σε project προς μίμηση.
Ο χρήστης Mistress Hyde είπε…
"...φωνητικά που μένουν στο παρασκήνιο θέλοντας να διατηρήσουν τη γοτθική μεγαλοπρέπεια του πιό ορθόδοξου,εκστατικού,ξεκάθαρου και ορμητικότερου μετα πανκ και συναφή,άλμπουμ που άκουσα φέτος."

Αυτή είναι η πιο ξεκάθαρα, παραστατική πρόταση που διάβασε φέτος.
Με συγκίνησε δεόντως όπως και το κομμάτι στο οποίο διακρίνω και εμφανείς dark wave πινελιές.
Τα σέβη μου
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
vick,είναι δισκάρα ότι και να λέμε τωρα.
mistress,άκου και το υπόλοιπο άλμπουμ.Αυτό είναι μόνο το ορεκτικό..Βαθειά υπόκλιση (Gentleman,ε ?)
vick + mistress,σας ευχαριστώ για τα σχόλια.Μου φτιάξατε τη μέρα....Αλήθεια...
Ο χρήστης Raggedy Man είπε…
Εγώ πάλι θα 'λεγα ότι ο αρχικός μου ενθουσιασμός σταδιακά μειώθηκε και τώρα δε μείνανε και πολλά. Πάσχει από αυτό το σύνδρομο που έχουν όλοι οι "ροκ" δίσκοι που ένας τύπος παίζει όλα τα όργανα... Μόνο ο Foetus εξαιρείται... Οι ιδέες του Σοφτ Μουν επαναλαμβάνονται, βασικά μία είναι όλη κι όλη, το αρχικό ψάρωμα με την παραγωγή σβήνει όταν συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχουν αρκετά δυνατές συνθέσεις στο όλον... Όπως όλοι οι δίσκοι της Captured Tracks έτσι κι αυτός, τελικά είναι λίγος. Παραμένει πάντως ο καλύτερος που έχει βγάλει μέχρι σήμερα.
Ο χρήστης fool είπε…
@ indiefuck: O.K. indiefucκ. Αν πάρουμε το album κομμάτι κομμάτι τότε έχεις ένα δίκιο ως προς το συνθετικό μέρος στο οποίο δεν παρουσιάζεται η ποικιλομορφία ή η έκπληξη που θα περίμενε κάποιος. Αλλά όταν το ακούσεις σαν ένα έργο τότε αποκτά άλλη προοπτική. Το "όλον" φίλε μου είναι το μυστικό του, η ιστορία του. Η "μαστοριά" του ο λόγος ύπαρξής του. Αυτό δεν ξέρω αν έχει να κάνει με το συγκεκριμένο σύνδρομο.... Ούτε και ξέρω αν ο Soft Moon είχε κάτι τέτοιο στο μυαλό του όταν το δημιουργούσε. Προφανώς όμως όχι γιατί η δομή του album θα ήταν διαφορετική (χωρισμένη σε parts και όχι σε tracks). Λίγη σημασία έχει αυτό για μένα... Άρα ο τρόπος που "ακούει" ο καθένας είναι αυτό που κάνει την διαφορά και το τι προσδοκίες έχει από το εκάστοτε άκουσμα.
Ο χρήστης Raggedy Man είπε…
... Εξακολουθώ να πιστεύω ότι του χρόνου ούτε που θα το θυμάσαι...
Ο χρήστης fool είπε…
Exw poly kalh mnhmh Indiefuck....lol

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...