Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

The Show Must Go On....2010 : THE MOON 47

47. S/t - THE SOFT  MOON
Οι ενθουσιώδεις αντιδράσεις από αυτό το άλμπουμ,ήταν κάτι το απρόβλεπτο.Αλλά ο ορμητικός ,παραδοσιακά νεοκυματικός,πεντακάθαρος,με σαφείς μπασσογραμμές και μεγαλοπρεπή συνθ ήχος του μονομελούς σχήματος του Luiz Vasquez,δεν αφήνει περιθώρια αντίδρασης. Ατέλειωτα ακούσματα μετά και ο παλμός παραμένει ο ίδιος.Η ένταση στο κόκκινο.
Το ατού του δίσκου είναι ότι είναι ξεκάθαρο.
Τετραγωνισμένο και συμμετρικό όπως τα παραλληλόγραμμα και τα τετράγωνα του εξώφυλλου,προσανατολισμένο και τίμιο.
Δεν το αφορά η συνέχιση και η ανανέωση της φόρμας. Απλά να αναπαράγει με τη μέγιστη διαύγεια το πάθος, την ορμή,την εσωτερική έκρηξη και την απόγνωση των γκρίζων ημερών. Και το καταφέρνει με τη μέγιστη ένταση ,την μέγιστη μεγαλοπρέπεια.
Είναι ο δίσκος που ανταποκρίνεται στη δικιά μου ερμηνεία για το τί σημαίνει New Wave,για μένα.Έτσι θέλω να ακούγεται ,ακριβώς έτσι.....

Σχόλια

Ο χρήστης Mistress Hyde είπε…
Συγνώμη αυτό δεν είναι New Wave. Είναι ξεκάθαρα πεντακάθαρο όπως λες κι εσύ Dark Wave. Αν και οι εττικέτες δεν έχουν απολύτως καμία σημασία γιατί απλά ο δίσκος ΓΑΜΑΕΙ!
Εύγε σας!
(Τρέχω να τον πάρω, ως προ-Χριστουγεννιάτικο δώρο μου...!)
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
ναι μαλλον το νταρκ γουεηβ είναι ο καταλληλότερος τιτλος αλλά τόσο νταρκ θελω να ειναι το νιου γουεηβ τον ονείρων μου...και παναθεματον μπορει εσενα να σου προκαλει οργασμους,αλλα εμενα με προβληματιζει ,αν θα επρεπε να τον βαλω ψηλοτερα τελικα...είναι πολύ σουπερ....πολυ πιο σουπερ απ'ότι φαινόταν...
Ο χρήστης fool είπε…
Δεν υπάρχει έπρεπε, μόνο είναι....
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
κρατα γερα τα θεμελια της πενηνταδας τουλαχιστον...δεν παραχωρω τετοιες θεσεις στον καθενα.
Ο χρήστης fool είπε…
Το έπρεπε πήγαινε σε σένα και το είναι στο άλμπουμ το οποίο είναι αυτό που είναι ...Σε καμία περίπτωση δεν κάνω επίπληξη για να το ξεκαθαρίσω από τώρα και για την συνέχεια. Respect!
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
δεν τιθεται θεμα μην προβληματιζεσαι,προχωρα ακαθεκτη...respect και για τα σχόλια σου...

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...