Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

DESTROYER...

Αποπροσανατολιστικό όνομα,για μια μπάντα που ξεκίνησε στα μέσα των '90'ς,σαν προσωπική υπόθεση του Dan Bejar και εξελίχθηκε στο σχήμα που φέτος, με το όγδοο και φρεσκοκυκλοφορημένο ''Kaputt'',αποσπούν εξαιρετικές κριτικές και εντυπωσιάζουν το Σπίτι,με τον ασυνήθιστο και γοητευτικό τους ήχο.
Η χρήση των πνευστών και η φωνή του Bejar,δημιουργούν ένα ξεχωριστό ηχόχρωμα στις εννιά συνθέσεις του άλμπουμ που μαζί με τη διακριτική αλλά στιβαρή ρυθμική βάση τους,αποκτούν τη δική τους υπόσταση στο ποπ και indie στερέωμα.
Τραγούδια που ακούγονται χαλαρά,λαμπυρίζουν,δημιουργούν μια κοσμοπολίτικη διάθεση μέσα σε τέσσερις τοίχους,αφήνουν το πνεύμα να ησυχάσει,κυλούν ομαλά χωρίς έντονες διακυμάνσεις παρά μόνο στις εναλλαγές των μελωδιών και των μουσικών στυλ,από απαλή jazz σε soft pop και ύστερα, σε νεοκυματικές αναμνήσεις.
Η ζωή μπορεί να γίνει ελαφρύτερη με τη μουσική των DESTROYER. Και όμορφη.Είναι όμως αυτή η αίσθηση της πικρής σοκολάτας που δεν σε αφήνει να χαλαρώσεις .΄Ενα όμορφο ''βάρος'' που δε λέει να φύγει. Και αυτή η αντίθεση, ένα μοναδικό και σπάνιο χάρισμα για εναλλακτικό ποπ σχήμα,είναι πολύτιμη...
 


Σχόλια

Ο χρήστης sketch. είπε…
Ψήνεις και νεκρό...
Ο χρήστης fool είπε…
Πολύ καλός δίσκος.Απλός και συγκεκριμένος χωρίς περιττά.Ευχάριστος και δημιουργεί μια φευγάτη αίσθηση ευφορίας.Τι άλλο να ζητήσεις;

Το review σου είναι ακριβώς!
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
την υπολοιπη δισκογραφία του επι πινάκι...απορω πως ζουσα χωρις αυτον...
Ο χρήστης mystery falls down είπε…
Εξαιρετικές κριτικές αποσπούσαν οι δίσκοι του Dan Bejar και στο παρελθόν (τουλάχιστον από εκείνη τη μερίδα του τύπου που αναγνωρίζει το μεγαλείο του, αλλά και των συγκροτημάτων των φίλων του Carey Mercer (Frog eyes, Blackout beach) και Spencer Krug (Sunset rubdown, Moonface) με τους οποίους μεγαλούργησε δις ως Swan Lake), αλλά ακόμα και αν τον αγνοούσες (μάλλον αστειεύεσαι) τον είχες ακούσει στους The New Pornographers (τα μόνα τραγούδια που άξιζαν στο αδιάφορο 'Together' ήταν τα δικά του).
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
Δεν κάνω πλάκα.Δεν τον ήξερα.Και οτι παίζει στους πορνογκραφερς τωρα το εμαθα. στα πολυμελη σχηματα δεν προσεχω ποτε τα ονοματα. επισης εχει καλο στατους και ότι εχει βγαλει μου αρεσει περισσοτερο απο τους πορνογκραφερς.Και τωρα μπορω να καταλαβω ποιός γραφει τα αγαπημενα μου απο αυτούς....Τι σου ειναι η μουσικη μερικες φορες ,ε ?
Ο χρήστης Unknown είπε…
Δισκαρα.Που επιτελους ερχεταιιι!Τον παντρευομαι κιολας:P


Feeling fine/ Well it must be the wine/ ‘Cos It’s April 27/ And my baby’s still dying on me
then:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=pHfiy2K81cM
now:http://www.youtube.com/watch?v=qz7oaUUWWYk
Ps.Με τον Bejar η Plath μοιαζει Shirley Temple:P

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...