Έπαιζε πειραματική lo-fi μουσική από το 2008,αλλά όταν βρέθηκε να παίζει πέρυσι, με ακροατήριο τον πατέρα του,τη μάνα του και άλλους δέκα στη Σαγκάη στα πλαίσια της'' Κινεζικής περιοδείας του'', αντιμετώπισε τη δυσφορία και τη βαρεμάρα τους,οπότε άκουσε τη συμβουλή της μητέρας του. Άρχισε να τραγουδά δυνατότερα και προσπάθησε να γίνει ποπ τραγουδιστής. Τώρα ό,τι κάνει το κάνει για να ευχαριστήσει τους δικούς του....
Το ''Badlands'', είναι το καινούριο του άλμπουμ, ύστερα από μια σειρά ''μικρών'', και ακόμα πιο ''μικρών'' κυκλοφοριών, σε διάφορες εταιρείες, αντιμετωπίζεται σαν ντεμπούτο,άγνωστο γιατί,και συνεχίζει από εκεί που σταμάτησαν οι κασέτες του...
Θα κυκλοφορήσει τέλη Μαρτίου αλλά ήδη έχει κάνει αίσθηση και ψυλλιάζομαι ότι θα κάνει ακόμα μεγαλύτερη,μέσα στη χρονιά.Τα τραγούδια του,λες και έχουν ξεπηδήσει από κάποιο παλιό τζουκ μποξ της δεκαετίας του '50 και βάλε.Doo wop,rock 'n' roll ,τραγούδια για λεωφόρους,μηχανές, δεκαεπτάχρονες, εφηβικά σκιρτήματα κλπ.
Προσπαθεί να προσεγγίσει το πνεύμα,σε βάζει στον κόσμο του και σε παρασύρει. Αν δεν είχε τα δύο οργανικά που κλείνουν το δίσκο, τότε θα ορκιζόσουν ότι είναι 100% προσωπικό,ακυκλοφόρητο πείραμα του ALAN VEGA.
Ένα διάλειμμα μεταξύ του ''Untitled'' και του ''Collision Drive''.
Μόνο που ο DIRTY BEACHES, δεν κινείται σε πόλεις αλλά οξυγονώνει τον εγκέφαλό του σε μια δικιά του κοντινή Δυτική Ακτή. Ρομαντισμός, νοσταλγία και για άλλη μια φορά μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα,εικόνες από λεωφόρους με ξεχασμένα μοτέλ και καφετέριες, εισβάλουν και πάλι στο Σπίτι.
Μάλλον το 2011,έχει πολλούς καλούς λόγους να μετατραπεί σε '50'ς ολόγραμμα....
Σχόλια