Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ESBEN AND THE WITCH

Πήραν το όνομά τους από το ομώνυμο Δανικό παραμύθι αλλά τους αρέσει να ανακατεύονται και με την Αρχαία Ελληνική Τραγωδία. 
Ασυνήθιστη η κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ τους ''Violet Cries'',από τη Matador. Τα μεγαλοπρεπή Γοτθικά τραγούδια αυτού του τρίο από το Brighton της Μ.Βρετανίας,δεν περιμένει κανείς να κυκλοφορούν από εταιρείες σαν κι αυτήν.
 Φυσικά λειτούργησαν θετικά, όχι μόνο το βραβείο του περιοδικού Q,τον περασμένο Οκτώβρη,για την ''επόμενη μεγάλη μπάντα'' αλλά και οι κριτικές των Βαρώνων του εναλλακτικού ήχου (Pitchfork,NME κλπ),στα τραγούδια που κυκλοφόρησαν κατά  τη διάρκεια του 2010.
Καθοδηγούμενα από τη φωνάρα της Rachel Davies,τα τραγούδια το ντεμπούτου τους αποκαλύπτουν ένα σωρό αναφορές από 4AD,SIOUXIE AND THE BANSHEES κλπ. Οι ESBEN AND THE WITCH, δείχνουν ότι ξέρουν από αρχιτεκτονική και ενσωματώνουν όλες τις αισθητικές επιρροές τους σε εντυπωσιακά τραγούδια που μπορεί να κινούνται στο ημίφως αλλά εντυπωσιάζουν στο μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ.Αν έλειπαν δυο τρία που βολοδέρνουν άσκοπα, υπήρχε λίγο τόλμη παραπάνω και υπήρχαν περισσότερα λαμπρά τραγούδια σαν το ''Marching Song'',με τις καλύτερες drone που έχω ακούσει τελευταία, τραγούδια που σε πιάνουν από την πρώτη νότα δηλαδή, τότε θα μιλάγαμε για μια μεγάλη επιστροφή του παλιού καλού Βρεταννικού new wave στα πάτρια εδάφη. 
Και έτσι όμως ,το ''Violet Cries'' κερδίζει τις εντυπώσεις,έχει πανέμορφο εξώφυλλο και η μπάντα έχει κομψή ιστοσελίδα με περισσότερους περίφημους πίνακες από αυτούς που κοσμούν την σημερινή δημοσίευση..
Καλώς ήλθαμε λοιπόν πιστεύοντας το hype και δεν ξεκολλάμε για τα επόμενα εικοσιτετράωρα. Α και οι συγκρίσεις τύπου ''οι XX με τη φωνή της Florence'',ακούγονται γελοίες,υποτιμούν το συγκρότημα και χάνουν ακροατές..Μην τους πιστεύετε....

Σχόλια

Ο χρήστης mystery falls down είπε…
"Αν έλειπαν δυο τρία που βολοδέρνουν άσκοπα, υπήρχε λίγο τόλμη παραπάνω και περισσότερα λαμπρά τραγούδια σαν το ''Marching Song''..."

Ακριβώς! Αυτό το κάτι παραπάνω θα έκανε τη διαφορά και θα μετέτρεπε ένα καλό δίσκο σε κάτι συγκλονιστικό.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom