1η Ακρόαση : Ζαλισμένος από τα περιστρεφόμενα συνθ του ''Confetti'',το υπέρλαμπρο ''The Great Pan Is Dead'',την α-λα Jarvis Cocker για τη σκοτεινή νεολαία ερμηνευτική μεταμόρφωση του Wes Eisold, το απλά εκθαμβωτικό, γάργαρο και σίγουρο χαρτί για ζωντανές εμφανίσεις, ''Catacombs'' ,το ηλεκτρονικό καρδιοχτύπι του ''Underworld U.S.A.'' και όλα τα υπόλοιπα του άλμπουμ,σας λέω με συναίσθηση ότι είναι το καλύτερο ποπ άλμπουμ που θα ακούσετε φέτος.
Ό,τι δεν κατάφεραν τα δεκάδες σχήματα της new,dark,post wave αναβίωσης στην Αμερική το καταφέρνουν με αυτό το υπέρλαμπρο άλμπουμ οι COLD CAVE.
Είναι όπως το ''Nevermind'' για το gunge,το ''Different Class'' για την Brit-pop ,ότι το ''Never Mind The Bollocks'' για το πανκ.Έτη φωτός μακριά....
2η Ακρόαση : Mετά από το σοκ της πρώτης ακρόασης,μια δεύτερη ίσως να μην προκαλεί υπερμεγέθη σχόλια αλλά το ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πολύ σημαντικό crossover δίσκο,που αξίζει να γίνει εμπορική επιτυχία,να βγάλει μερικά εξαιρετικά σινγκλ,να αποκτήσει τεράστια δημοσιότητα,να δημουργήσει τις αναμνήσεις του 2020,δεν μπορούμε να το αρνηθούμε.Hooks,refrain,ρυθμοί,μελωδίες και ενορχηστρώσεις είναι τόσο προσεγμένα και καλά επεξεργασμένα,που δίνουν μια rτεράστια παλιομοδίτικη σφαλιάρα σε αυτούς που πιστεύουν ότι τα ποπ άλμπουμ πρέπει να ακούγονται σαν Killers ,Bravery,Beyonce,Gaga, Justin Beaver [sorry: Bieber ],Μελισσες ή Ονιραμα.
Για τους νέους είναι ένα άκουσμα που δε θα τους αφήσει σε ησυχία, για τους γέρους σαν κι εμένα ,ένα ελιξήριο νεότητας. Αν υποθέσουμε ότι μια παράμετρος του Αμερικάνικου κυρίως underground εναλλακτικού ήχου είναι ένα εξιδανικευμένο ολόγραμμα των '80'ς, τότε στα κλάμπ του τα τραγούδια του ''Cherish The Light Years'', είναι τα χιτ, που μια ολόκληρη γενιά συγκροτημάτων, με γραμμή αίματος από εκείνα τα χρόνια μέχρι τα πρόσφατα witchhouse (μερικά απο αυτά) ονειρεύεται να κάνει ,ένα ηχητικό ταξίδι που ολοκληρώνεται με αυτό ακριβώς το άλμπουμ...
Ξεκάθαρο,γυαλισμένο,ζωντανό, όμορφο,οξυγονώνει μνήμες και διδάσκει. Απλό σαν άκουσμα ,με τα καλύτερα συνθ που έχετε ακούσει από τη γενιά τους, με έναν ερμηνευτή - σταρ και live feeling που μπορεί να γεμίσει μέχρι και στάδια.
Να σημειωθεί ότι η παραγωγή είναι του πιο σημαντικού παραγωγού της γενιάς του Chris Coady και είναι το δεύτερο άλμπουμ μετά το ομώνυμο των CULT OF YOUTH,που διαπιστώνουμε πόσο εξαιρετική δουλειά έχει κάνει μεταμορφώνοντας αυτά τα δύο σχήματα σε κάτι σημαντικότερο, μέσα σε μια βδομάδα.
Δεν ξέρω γιατί μου την έδωσε έτσι σήμερα,μπορείτε να με πείτε υπερβολικό, αλλά ο ενθουσιασμός μου γι' αυτό το άλμπουμ με ξεπερνάει.Και θέλω να τον ζήσω,μέχρι τέλους....
..Cherish The Light Years is an ode to his adopted city, New York, and the record Eisold always wanted to make. “It’s about bringing this world of feelings in my head into the actual world, and having it exist there.”
...It’s a love letter to the path that has lead me to where I am now, to loss and love and friends and enemies and the dizzied and blurred ways of the world. This song ( the Great Pan..εννοεί ) and record is about magic, preservation, youth and movement.
Ό,τι δεν κατάφεραν τα δεκάδες σχήματα της new,dark,post wave αναβίωσης στην Αμερική το καταφέρνουν με αυτό το υπέρλαμπρο άλμπουμ οι COLD CAVE.
Είναι όπως το ''Nevermind'' για το gunge,το ''Different Class'' για την Brit-pop ,ότι το ''Never Mind The Bollocks'' για το πανκ.Έτη φωτός μακριά....
2η Ακρόαση : Mετά από το σοκ της πρώτης ακρόασης,μια δεύτερη ίσως να μην προκαλεί υπερμεγέθη σχόλια αλλά το ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πολύ σημαντικό crossover δίσκο,που αξίζει να γίνει εμπορική επιτυχία,να βγάλει μερικά εξαιρετικά σινγκλ,να αποκτήσει τεράστια δημοσιότητα,να δημουργήσει τις αναμνήσεις του 2020,δεν μπορούμε να το αρνηθούμε.Hooks,refrain,ρυθμοί,μελωδίες και ενορχηστρώσεις είναι τόσο προσεγμένα και καλά επεξεργασμένα,που δίνουν μια rτεράστια παλιομοδίτικη σφαλιάρα σε αυτούς που πιστεύουν ότι τα ποπ άλμπουμ πρέπει να ακούγονται σαν Killers ,Bravery,Beyonce,Gaga, Justin Beaver [sorry: Bieber ],Μελισσες ή Ονιραμα.
Για τους νέους είναι ένα άκουσμα που δε θα τους αφήσει σε ησυχία, για τους γέρους σαν κι εμένα ,ένα ελιξήριο νεότητας. Αν υποθέσουμε ότι μια παράμετρος του Αμερικάνικου κυρίως underground εναλλακτικού ήχου είναι ένα εξιδανικευμένο ολόγραμμα των '80'ς, τότε στα κλάμπ του τα τραγούδια του ''Cherish The Light Years'', είναι τα χιτ, που μια ολόκληρη γενιά συγκροτημάτων, με γραμμή αίματος από εκείνα τα χρόνια μέχρι τα πρόσφατα witchhouse (μερικά απο αυτά) ονειρεύεται να κάνει ,ένα ηχητικό ταξίδι που ολοκληρώνεται με αυτό ακριβώς το άλμπουμ...
Ξεκάθαρο,γυαλισμένο,ζωντανό, όμορφο,οξυγονώνει μνήμες και διδάσκει. Απλό σαν άκουσμα ,με τα καλύτερα συνθ που έχετε ακούσει από τη γενιά τους, με έναν ερμηνευτή - σταρ και live feeling που μπορεί να γεμίσει μέχρι και στάδια.
Να σημειωθεί ότι η παραγωγή είναι του πιο σημαντικού παραγωγού της γενιάς του Chris Coady και είναι το δεύτερο άλμπουμ μετά το ομώνυμο των CULT OF YOUTH,που διαπιστώνουμε πόσο εξαιρετική δουλειά έχει κάνει μεταμορφώνοντας αυτά τα δύο σχήματα σε κάτι σημαντικότερο, μέσα σε μια βδομάδα.
Δεν ξέρω γιατί μου την έδωσε έτσι σήμερα,μπορείτε να με πείτε υπερβολικό, αλλά ο ενθουσιασμός μου γι' αυτό το άλμπουμ με ξεπερνάει.Και θέλω να τον ζήσω,μέχρι τέλους....
..Cherish The Light Years is an ode to his adopted city, New York, and the record Eisold always wanted to make. “It’s about bringing this world of feelings in my head into the actual world, and having it exist there.”
...It’s a love letter to the path that has lead me to where I am now, to loss and love and friends and enemies and the dizzied and blurred ways of the world. This song ( the Great Pan..εννοεί ) and record is about magic, preservation, youth and movement.
Σχόλια
Ναι η διαφορετική προσέγγιση του Eisold με έχει κερδίσει σίγουρα.
Με αυτόν τον τύπο καταλαβαινόμαστε πολύ καλά. Ένα χαμόγελο κολλημένο στο πρόσωπό μου.
Αξιοπρόσεχτα τύμπανα. Κρατάω λίγο για την παραγωγή που θα την ήθελα πιο... "προσεχτική".
Δε θα μπορούσε να το θέσει κάποιος καλύτερα, ΤΕΛΟΣ!